«Οι Έλληνες δεν θέλουν λεφτά και δουλειές, θέλουν αξιοπρέπεια», είπε ο λαλίστατος Υπουργός των Οικονομικών μας, κ. Βαρουφάκης.
Ξεχνώντας ασφαλώς, ότι αναφέρεται σε ένα λαό που ζει στον εφιάλτη της ανεργίας.
Ξεχνώντας επίσης ότι στο λαό αυτό υπάρχουν μεγάλα ποσοστά πολιτών, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας.
Μπορεί κανείς να νιώθει αξιοπρεπής, όταν είναι άνεργος; Όταν κτυπά πόρτες για εργασία και τις βρίσκει ερμητικά κλειστές;
Πιστεύει ο Υπουργός των Οικονομικών, ότι σήμερα νοιώθουν αξιοπρεπείς οι πολίτες, που «χτυπημένοι» ανελέητα από την κρίση και την ανέχεια, δεν μπορούν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους ή απέναντι στην οικογένειά τους και τα παιδιά τους;
Αρχικά, μας συμβούλεψε να διάγουμε «λιτό βίο», υπονοώντας ότι είμαστε σπάταλοι και ότι στο εξής δεν πρέπει να ζητάμε πολλά –πολλά.
Τώρα λέει να αρκεστούμε στην αξιοπρέπεια, δηλαδή και τα βασικά δεν μας χρειάζονται.
Η φιλοσοφία του μας παραπέμπει ευθέως στην βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα, που είπε ότι «αφού ο λαός δεν έχει ψωμί ας φάει παντεσπάνι».
Δεν γνωρίζει ο κ. Βαρουφάκης, ότι την αξιοπρέπειά τους οι Έλληνες θα την ανακτήσουν μόλις πατήσουν στα δικά τους πόδια; Όταν, μέσα από τη δουλειά τους, θα ζουν και θα δημιουργούν; Όταν θα πάψουν να ζουν με δανεικά;
Άλλωστε γι’ αυτό δεν υπέστησαν τόσες θυσίες, όλα τα προηγούμενα χρόνια;
Θυσίες που σε ένα μόλις μήνα τινάζονται στον αέρα, χάριν στους χειρισμούς της νέας και προεκλογικά πολλά υποσχόμενης κυβέρνησης Τσίπρα.
Από το 2012 είχαμε πάψει να συζητάμε για πιστωτικό γεγονός, για πτώχευση, για έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη.
Από τις 25 Ιανουαρίου και μετά, επανήλθαν έντονα όλοι αυτοί οι κίνδυνοι και ακούγονται καθημερινά εντός και εκτός της χώρας.
Αφού ο αναγκαστικός δανεισμός της Ελλάδας, με τα προηγούμενα δεδομένα, ακριβώς σήμερα τελείωνε, η κυβέρνηση Τσίπρα με την εικονική διαπραγμάτευσή της, κατόρθωσε όχι απλώς να παρατείνει το «μνημόνιο» ή «πρόγραμμα – γέφυρα» ή «υφιστάμενος διακανονισμός» ή «συμφωνία», αλλά, όπως όλα δείχνουν, να μας οδηγεί ολοταχώς σε τρίτο και φαρμακερότερο μνημόνιο.
Ο κ. Τσίπρας, μάλλον πείστηκε από τον κ. Βαρουφάκη και εφάρμοσε την «θεωρία των παιγνίων», που ως γνωστόν, ο Υπουργός είναι λάτρης της.
Η αλαζονεία όμως είναι κακός σύμβουλος και απαγορευτική σε διαπραγματεύσεις, εάν και εφόσον επιθυμείς συνεννόηση και λύση.
Διαφορετικά, θα φτάσεις να εκλιπαρείς, όπως έκανε ο κ. Βαρουφάκης με τον κ. Ντράγκι της ΕΚΤ.
Στην αρχή των διαπραγματεύσεων, χαρακτήρισε «ανοησίες» τα λεγόμενα του κ. Ντράγκι.
Μόλις προχθές εκλιπαρούσε να μην μας αφήσει να υποστούμε πιστωτικό γεγονός.
Άραγε έτσι την εννοεί την αξιοπρέπεια ο νέος και ωραίος Υπουργός των Οικονομικών μας;
Στον πολύτιμο αυτό χρόνο, που η κυβέρνηση τον καταναλώνει σε σόου και παραστάσεις, από τις ελληνικές Τράπεζες φεύγουν δις ευρώ καταθέσεων, η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας υποβαθμίζεται συνεχώς, η μικρή ανάκαμψη που με πολλούς κόπους έκανε 2,5 χρόνια να φανεί, είναι στο όριο να μετατραπεί και πάλι σε ύφεση και τα πλεονάσματα σε ελλείμματα.
Πρέπει να αντιληφθούν στη κυβέρνηση, ότι δεν μπορούν να αποπροσανατολίζουν εσαεί την κοινωνία, με την επικοινωνία.
