Λαμπρό ήταν το Πανηγύρι του Πολιούχου του χωριού, Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, όπου το απόγευμα τελέστηκε Μεγάλος Πανηγυρικός Εσπερινός με αρτοκλασία και το πρωί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία με πολλά κεράσματα, όπως πλούσιες είναι και οι δωρεές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Μεγάλη ευλογία ήταν η εικόνα της Παναγίας Βασίλισσας, η οποία μαζί με όλα τα Ιερά λείψανα και τους προσκυνητές και ενορίτες, κρατώντας στα χέρια τα ιερά της πίστεώς μας, τις Ιερές Εικόνες των Αγίων μας, την παραμονή της εορτής, έγινε λιτάνευση προς αγιασμό και βοήθεια πάντων. Στο τέλος μετά την αρτοκλασία, σχηματίζοντας έναν μεγάλο κύκλο όλοι οι χωριανοί και οι προσκυνητές, με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου στα χέρια του Ιερέα του χωριού, χόρεψαν το τραγούδι του Αϊ-Γιώργη, ένα ειδικό πασχαλινό τραγούδι που χορεύεται στην αρχή των πάνδημων κοινοτικών γλεντιών. Όταν η γιορτή του αγίου Γεωργίου προηγείται ή έπεται της Λαμπρής, το ομώνυμο τραγούδι χορεύεται, στο προαύλιο της εκκλησίας.
«Αγιέ μου Γιώργη αφέντη μου κι αφέντη καβαλάρη αρματωμένος με σπαθὶ και με αργυρὸ κοντάρι Θεριό έπεσε στην χώρα μας σ’ ένα βαθύ πηγάδι, ανθρώπους το ταΐζανε κάθε πρωὶ καὶ βράδυ. Μιὰ μέρα δὲν του πήγανε ανθρώπους να δειπνήσει, σταλιά νερό δεν άφησε τη χώρα να δροσίσει. Ας ρίξουμε τα μπουλεθιά κι ότινος θέλει ας πέσει, να πάει το παιδάκι του, του λιονταριού πεσκέσι. Τὰ μπουλεθιὰ επέσανε σε μια βασιλοπούλα, όπου την είχε ο βασιλιὰς μόνη και μοναχούλα. Ξένος αγνώριστος περνά, την κόρη χαιρετάει, κι η κόρη του αποκρίνεται, κι η κόρη του μιλάει. «Τράβηξε ξένε απὸ δώ και το νερὸ αφρίζει, κι ο δράκοντας τα δόντια του για μένα τα τροχίζει». Γυρίζει ανατολικὰ και κάνει το σταυρό του και βγάζει το σπαθάκι του και κόβει το λαιμό του. Για πες μου ξένε να χαρείς ποιό είναι τ’ όνομά σου; Κι εγὼ θα κάνω χάρισμα στην οικογένειά σου. Γιώργη με λένε το όνομα απ’ την Καππαδοκία, κι αν θές να κάνεις χάρισμα, χτίσε μια εκκλησία. Βάλε ζερβά την Παναγιά, δεξιά έναν καβαλάρη, αρματωμένο με σπαθί και μ’ αργυρό κοντάρι.»
Το μακροσκελές αυτό λόγιας προέλευσης στιχούργημα, τραγουδιέται στο χορό την ημέρα της γιορτής του αγίου. Σε μεγάλη αντιστοιχία με το συναξάρι ως προς την υπόθεση, και με την εικονογραφία ως προς την περιγραφή του έφιππου αρματωμένου ήρωα, το τραγούδι αφηγείται το μυθικό επεισόδιο της δρακοντοκτονίας και τη διάσωση της βασιλοπούλας απο τον άγιο.
Ανήμερα της Εορτής τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ενώ το απόγευμα Κτητορικό Μνημόσυνο. Να αναφερθεί ότι η Ιερά Εικόνα της Παναγίας Βασίλισσας θα τίθεται σε προσκύνηση έως την Κυριακή 26 Απριλίου και θα εξέρχεται προς ευλογία και αγιασμό κάθε Τετάρτη που θα τελείται και η Παράκληση.
