Η οικονομική κρίση και τα σκληρά μέτρα που βιώνει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού οδήγησαν ομάδες πολιτών σε ακραίες αντιδράσεις εναντίον δημοσίων προσώπων, κυρίως βουλευτών. Αντιδράσεις επικίνδυνες για την πολιτική ζωή του τόπου, αντιδημοκρατικές και α-πολιτικές. Αντιδράσεις λαθεμένες, αφού δε στόχευαν στα αίτια της κρίσης , δηλαδή στη θεοποίηση των αγορών, τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, τις μονεταριστικές πολιτικές, τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό- καζίνο και την ευθυνόφοβη ελίτ της ευρωπαϊκής ένωσης.
Όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι η ευθύνη για τα παραπάνω φαινόμενα βαρύνει τους υπουργούς, τους βουλευτές, τα στελέχη των ΔΕΚΟ και των κρατικών οργανισμών. Καθώς τα τελευταία χρόνια ήταν πρωταγωνιστές σε σκάνδαλα, τα οποία μάλιστα αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο. Σ’ αυτούς λοιπόν πέφτει και το μεγάλο βάρος να θωρακίσουν το πολιτικό σύστημα της χώρας και να αποκαταστήσουν τη χαμένη του τιμή. Είναι ώριμες οι συνθήκες να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να ανταποκριθούν στα πολλά και ετερόκλητα μηνύματα που τους αποστέλλονται.
Οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες για γενναίες εκλογικές αλλαγές και κοινοβουλευτικές μεταρρυθμίσεις, όπως οι παρακάτω:
- 1. Θέσπιση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος της χώρας, διότι:
-Έτσι υλοποιείται η βασικότερη αρχή της πολιτικής ισότητας, που είναι η ισότητα της ψήφου.
-Έτσι θα απελευθερωθούν δυνάμεις που σήμερα είναι εγκλωβισμένες στη λογική του κυβερνητισμού.
-Θα οδηγούσε σε κυβερνήσεις συνεργασίας, με βάση πολιτικές, οικονομικές και προγραμματικές συγκλίσεις.(όχι σε de facto και εκ των άνω επιβεβλημένες, όπως η σημερινή).
- 2. Η καθιέρωση μονοεδρικών περιφερειών, καθώς έτσι θα μειωθούν οι εσωκομματικές κόντρες, οι πελατειακές σχέσεις, οι ρουσφετολογικές υποσχέσεις, αλλά και το οικονομικό κόστος της υποψηφιότητας. Βέβαια, ο τρόπος ανάδειξης των υποψηφίων είναι το ζητούμενο. Πιστεύω, όμως, ότι θα αποτελούσε αιτία τόσο για την ενίσχυση της εσωκομματικής, όσο και της συμμετοχικής δημοκρατίας.
- 3. Κατάργηση-μείωση των πολλών και περίεργων προνομίων των βουλευτών, με ταυτόχρονη θέσπιση αξιοπρεπούς αμοιβής .
- 4. Είναι γνωστό ότι τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και έτσι, εκτός των άλλων, μπορούν και συντηρούν γραφεία, όχι μόνο στις πρωτεύουσες των πρώην νομών, αλλά και σε αρκετούς δήμους και δημοτικά διαμερίσματα. Τι πιο εύλογο από το να δέχονται εκεί τους «πολιτικούς φίλους» οι βουλευτές της περιοχής; Εξάλλου, σήμερα που όλοι κόπτονται για την αξιοκρατία και τη διαφάνεια, ποιος ο λόγος ύπαρξης των (χρηματοδοτούμενων) βουλευτικών γραφείων στην περιφέρεια;
- 5. Αλλαγή τόσο των δομών, όσο και του προσωπικού υποστήριξης των βουλευτών. Σήμερα, κατά μέσο όρο, σε κάθε βουλευτή αντιστοιχούν:
-Δύο επιστημονικοί συνεργάτες.
-Τέσσερις αποσπασμένοι υπάλληλοι.
-Πέντε υπάλληλοι βουλής.
-Δύο αστυνομικοί. Δηλαδή περίπου 4.000 άτομα.
Οι ίδιοι οι βουλευτές αναγνωρίζουν ότι θα προτιμούσαν λίγους, αλλά με μεγάλη επιστημονική επάρκεια.
- 6. Αυστηρή τήρηση της προβλεπόμενης κυβερνητικής τετραετίας και θέσπιση ανώτερου ορίου βουλευτικής εκλογιμότητας, π.χ. έως τρείς τετραετίες.
Ασφαλώς τα παραπάνω είναι ενδεικτικά. Στους ίδιους τους πολιτικούς απομένει με τα κατάλληλα νομοθετήματα να αποκαταστήσουν την πολιτική τους τιμή και να οδηγήσουν τη χώρα σε ανώτερα επίπεδα δημοκρατίας.
ΒΑΪΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Μαθηματικός.