Κάθε χρόνο 5 Οκτωβρίου η UNESCO «τιμά» και μνημονεύει τους εκπαιδευτικούς. Από το 1994…Τα τελευταία χρόνια η ΕΕ, οι κυβερνήσεις άδραξαν την ευκαιρία για να ρίξουν στάχτη στα μάτια και κυριολεκτικά «στάζουν μέλι» μιλώντας και εκθειάζοντας τους εκπαιδευτικούς, το έργο τους, την αξία που έχουν για την κοινωνία… Μία ημέρα, γιατί όλες τις υπόλοιπες μας φαρμακώνουν…
…Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις «τιμούν» τους εκπαιδευτικούς…
Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που με την πολιτική τους
- έχουν πετσοκόψει τους μισθούς μας
- έχουν εξοβελίσει το δικαίωμά μας στη συνταξιοδότηση
- έχουν καταδικάσει σε κυλιόμενη εργασία-ανεργία χιλιάδες εκπαιδευτικούς
- έχουν μηδενίσει τους μόνιμους διορισμούς
- έχουν εξαφανίσει λειτουργικά και οργανικά κενά για να μην φαίνεται ότι δεν κάνουν ούτε τις απαραίτητες προσλήψεις αναπληρωτών
- έχουν αυξήσει το ωράριο των εκπαιδευτικών
- επιβάλλουν την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου
- στοιβάζουν μαθητές στις τάξεις
- αδιαφορούν για την ειδική αγωγή
…και μάλιστα στον «εορτασμό» αυτόν συμμετέχουν και τα θεσμικά όργανα των εκπαιδευτικών. Δηλαδή οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Αυτές που
- κωφεύουν όλο το υπόλοιπο διάστημα στα αιτήματα των εκπαιδευτικών
- προκηρύσσουν απεργίες όταν πια δεν πάει άλλο και κυριολεκτικά στο …και πέντε, την ημέρα ψήφισης των νόμων
- προσπαθούν να πείσουν ότι δεν τραβάει ο κλάδος
- που σπέρνουν αυταπάτες για «συνδιαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής» μέσα από τη συμμετοχή τους στα ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ
- που καλλιεργούν την λογική της ανάθεσης στους εκπαιδευτικούς και εμφανίζονται ως «σωτήρες» και επίδοξοι βο(υ)λευτές
Εμείς, οι «απλοί» εκπαιδευτικοί θέλουμε
- να έχουμε μισθούς που να καλύπτουν το κόστος ζωής
- να μη φοβόμαστε να αρρωστήσουμε γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε τα φάρμακά μας
- να εργαζόμαστε χωρίς να απειλούμαστε από αξιολόγηση, μετακινήσεις, απόλυση…
- να έχουν οι μαθητές μας σχολεία και δασκάλους, χωρίς φραγμούς και αποκλεισμούς…
- τους γονείς και την κοινωνία δίπλα μας και όχι επίδοξους αξιολογητές…
Η ΕΕ, η UNESCO, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας δεν μπορούν να μας ξεγελάσουν θεσπίζοντας ημέρες «τιμών» και μνήμης για τους ανά τον κόσμο εκπαιδευτικούς. Δεν μπορούν αυτοί που προκαλούν τους πολέμους, τη φτώχια, τον ξεριζωμό, εκτρέφουν τη μισαλλοδοξία και τον φασισμό να πείσουν για το ενδιαφέρον τους.
Αγωνιζόμαστε – διεκδικούμε τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή!
Των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών Καρδίτσας