Τα εμβόλια, όλων των ειδών, έχουν μπει στη ζωή μας σαν μία πράξη εντελώς απαραίτητη που πρέπει να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους και ως τέτοια θεωρείται από μόνη της ότι παρέχει ασφάλεια. Γι αυτό εγγυώνται όλοι σχεδόν οι γιατροί και γενικότερα οι λειτουργοί της υγείας, καθώς βέβαια και η εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Αυτό είναι ένα δεδομένο που αποκλείει κάποιον να σκεφτεί διαφορετικά. Υπάρχουν όμως επιστήμονες που σκέπτονται διαφορετικά; Σίγουρα υπάρχουν και αυτοί δεν είναι λίγοι. Όμως σίγουρα είναι λίγοι συγκριτικά, εκείνοι που αυτές τις σκέψεις τους τις μοιράζονται δημόσια ή ακόμη τις κάνουν και πράξεις. Εμείς θεωρούμε ότι, όντας διαφορετικές απ’ όσες έχουμε συνηθίσει, αξίζει τον κόπο να γνωρίσουμε ορισμένες από αυτές…
Ζήτημα 3ο: Τα εμβόλια είναι ασφαλή και πόσο;
Όπως αναφέρει και ο καρδιολόγος Θανάσης Δρίτσας «Η λέξη εμβόλιο ως παρέμβαση ασκεί ένα είδος λαγνείας στο ευρύ κοινό, η οποία λαγνεία καλλιεργείται και από τη βιομηχανία της Yγείας, που επωφελείται οικονομικά στις μέρες μας. Τα εμβόλια παρουσιάζονται ως πανάκεια δια πάσαν νόσον, ως το μαγικό τσίμπημα, που εξασφαλίζει μακροβιότητα και ευδαιμονία».
| Ο διευθυντής του Ι.Κ.Κ.Ο. Γεράσιμος Στουραίτης, αναρωτιέται: «Έχει κάποιος οικονομικό συμφέρον από την εφαρμογή των εμβολιασμών;» Αλλά και «ποιος μπορεί να έχει οικονομικό συμφέρον από την αποφυγή των εμβολιασμών;»
Μπορεί να έχουν κάποιο συμφέρον επιστήμονες που βρίσκονται εντός του επίσημου ιατρικού συστήματος, όπως ο Ιταλός παιδίατρος και ανοσιολόγος Ερνέστο Μπούργκιο ο οποίος τονίζει: «Ένας κανόνας, που υπάρχει σε περίπτωση πανδημίας είναι, ότι ο προληπτικός εμβολιασμός αποτελεί μία στρατηγική πολύ επικίνδυνη, γι’ αυτό και απαγορευτική»!! |
Ο Φυσίατρος – νευροεπιστήμονας Κώστας Μουρούτης στο εξαιρετικό του βιβλίο «Όλη η αλήθεια για τα εμβόλια» στη σελ. 304 γράφει: «την ημέρα της γέννησής μας, γιατροί και νοσοκόμες, με την πρόθυμη αποδοχή και παράδοση των γονιών μας, βυθίζουν ένα ψυχρό μέταλλο στη σάρκα μας και εκχέουν ένα ξένο υγρό με δηλητήριο και άλλες γενετικά τροποποιημένες ουσίες που επιτίθενται στο ανοσοποιητικό και άλλα ζωτικά συστήματα στο σώμα μας. Τα βρέφη κλαίνε όταν δεν ικανοποιούνται οι βασικές τους ανάγκες,, κλαίνε όταν χρειάζονται κάτι και κλαίνε όταν πονάνε. Αλλά τα βρέφη, αρχίζουν να στριγγλίζουν όταν ξεπεράσουμε ένα συγκεκριμένο όριο, στριγγλίζουν ατελείωτα όταν παραβιάζονται και πονούν, με τρόπο που συχνά είναι πέρα από τη δυνατότητά τους να ξεπεράσουν»
Η Ελληνίδα ιατρός-παθολόγος Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα για τους εμβολιασμούς στα βρέφη εξειδικεύει: «Το νεογνό, όταν γεννιέται δεν διαθέτει ατομικό αμυντικό σύστημα. Τα αντισώματα που κυκλοφορούν στο σώμα του και το προστατεύουν απ’ τις ασθένειες είναι, ότι περνάει απ’ το σώμα της μητέρας του, μέσω του πλακούντα στο αίμα του… Η πρόωρη παροχή εμβολίων στη νεογνική ηλικία είναι όχι μόνο άχρηστη αλλά εξαιρετικά επιζήμια, γιατί μπαίνουν ξενιστές σε σώμα, που δεν μπορεί να αμυνθεί… Δυστυχώς τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα επιβάλλουν και την πολιτική της υγείας. Εμβολιασμός γι’ αυτούς σημαίνει απλά χορός δισεκατομμυρίων».
Ο Γεράσιμος Στουραίτης, Διευθυντής του Ιπποκράτειου Κέντρου Κλασικής Ομοιοπαθητικής, αναφέρεται στο βιβλίο («Εμβολιασμοί: Μία επιχείρηση βασισμένη στον φόβο» σελ.29,30) του Γερμανού παθολόγου, πνευμονολόγου και διδάκτορα πολλών Πανεπιστημίων της χώρας του, δρ. Γκέραντ Μπούκβαλντ [«Σε κάθε εμβολιασμό εισάγεται σ’ ένα μικρό παιδί ένα πολλαπλάσιο παθογόνων οργανισμών από εκείνους που θα ελάμβανε σε μία πραγματική μολυσματική νόσο». Ποιοι είναι οι πολλαπλάσιοι παθογόνοι αυτοί οργανισμοί; «Σήμερα η Φαρμακευτική βιομηχανία ισχυρίζεται ότι για την παραγωγή εμβολίων δεν χρειάζονται ζώα -εκτός από σπάνιες περιπτώσεις- κι ότι κατέχουν την τεχνική δυνατότητα να χρησιμοποιούν καλλιέργειες σε ανθρώπινα κύτταρα Hela ή HDC, που είναι η συντομογραφία του όρου “ανθρώπινα διπλοειδή κύτταρα”και συμπληρώνει:Γίνεται λόγος για κυτταρικές γραμμές ή σειρές πάντα για ν’ αποσιωπηθεί το γεγονός, ότι πρόκειται για καρκινογόνα κύτταρα. Η Φαρμακευτική βιομηχανία δεν δείχνει να ανησυχεί για έναν πιθανό συσχετισμό μεταξύ της χρήσης καρκινικών κυττάρων για την παρασκευή εμβολίων και τον αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων καρκίνου στα παιδιά»!]
Κι ο Ιταλός ανοσιολόγος Ερνέστο Μπούργκιο σ’ ένα δημοσιευμένο άρθρο του το 2007 («Νόσος των πτηνών: η ανύπαρκτη πανδημία»), εξηγεί: «Αν υπάρχει μία χρονιά, που το κοινό αντιγριπικό εμβόλιο δεν συνίσταται για κανένα λόγο είναι ιδιαίτερα εκείνη, κατά την οποία υπάρχει φόβος πανδημίας. Ένας επικίνδυνος ιός, θα μπορούσε να επανασυνδυαστεί με την εμβολιαστική ρίζα αποκτώντας τα αντιγόνα, με κίνδυνο να ξεσπάσει στο εμβολιασμένο άτομο ένας πραγματικός κυκλώνας στα κύτταρά του».
Λογική του παραλόγου;
Μήπως αυτό συνέβη για πρώτη φορά σε πολύ μεγάλη κλίμακα το 1918 κατά την διάρκεια της επιδημίας της Ισπανικής γρίπης με τα 50 εκ. νεκρούς; (Λίγους μήνες πριν ξεσπάσει η επιδημία, οι περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου εμβολίασαν μαζικά τους πληθυσμούς τους για το ενδεχόμενο κάποιας επικίνδυνης γρίπης, που θα ξεπηδούσε απ’ τα πτηνά στον άνθρωπο ξαφνικά!). Μήπως τα εκατομμύρια των ανθρώπων, που νόσησαν και πέθαναν εκείνο το διάστημα υπήρξαν θύματα των μαζικών εμβολιασμών; Μήπως τότε η ανθρωπότητα έπεσε για πρώτη φορά θύμα των Φαρμακοβιομηχανιών; Κι όμως, η συγκεκριμένη «πανδημία» χρησιμοποιείται στις μέρες μας ως φόβητρο από αυτές για να μην έχουμε άλλη «πανδημία»!
Γι αυτό προτείνεται ο μαζικός εμβολιασμός; Ή για κάτι άλλο (που δεν τολμούμε καν να υποθέσουμε…)
Α.Σ. Την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου η 11η συνέχεια