Από τι ξύλο ήταν άραγε φτιαγμένος ο Πινόκιο; Τι κοινό έχουν τα κυκλαδικά ειδώλια και τα έργα του Πικάσο; Τι ιστορίες θα μπορούσαν να μοιραστούν ο πρώτος κατασκευαστής ενός κηροπήγιου και ενός επιδαπέδιου φωτιστικού; Γιατί οι έννοιες του ωραίου και του υψηλού παράγουν κοσμικά και θρησκευτικά έργα αντίστοιχα και πως ένα έργο τέχνης «αντέχει» στο χρόνο; Αυτοί είναι ορισμένοι από τους προβληματισμούς που ξεπήδησαν μέσα από την έκθεση «Ξύλο: ένα υλικό, πολλά πρόσωπα», με την οποία το Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο «Λ. & Ν. Σακελλαρίου» του ΔΟΠΑΚ επέλεξε να ανοίξει για το κοινό έναν νέο χώρο πολιτισμού: τις πρώην Αποθήκες Καρδιτσομαγούλας. Το κτήριο ανακαινίστηκε πρόσφατα από τον Δήμο Καρδίτσας και στο εξής στοχεύει να λειτουργήσει ως ένας χώρος αφιερωμένος στη διατήρηση, τη μελέτη και την πολύπλευρη ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία της εργασίας.
Σε συνεργασία με την Επαγγελματική Σχολή Ξυλογλυπτικής – Διακοσμητικής Επίπλου Καλαμπάκας και το τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου του ΤΕΙ Θεσσαλίας, ο Πολυχώρος Πολιτισμού της Καρδιτσομαγούλας υποδέχτηκε με μεγάλη επιτυχία την περασμένη εβδομάδα την πρώτη του περιοδική έκθεση, η οποία περιλάμβανε δημιουργίες των σπουδαστών των δύο σχολών. Αντικείμενα σύγχρονα, εμπνευσμένα από διάφορα ρεύματα τέχνης είχαν την ευκαιρία να συνυπάρξουν δημιουργικά, αναζητώντας συγγένειες με κομμάτια της συλλογής του Μουσείου της Πόλης. Οι δράσεις είχαν τη στήριξη του Συλλόγου Γυναικών Καρδιτσομαγούλας, των Φίλων του Μουσείου της Πόλης καθώς και των δύο δημόσιων ΙΕΚ της Καρδίτσας.
Πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι επισκέφτηκαν την έκθεση, μεταξύ των οποίων και ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, κ. Τιμόθεος με ομάδα κληρικών, οι οποίοι, εκτός από τις ενότητες της έκθεσης, ξεναγήθηκαν και στους χώρους των εργαστηρίων συντήρησης και συζήτησαν με το προσωπικό του μουσείου για τις προοπτικές συνεργασίας που ανοίγονται χάρη στη σημαντική αυτή υποδομή.
Καθολική υπήρξε και η συμμετοχή της τοπικής σχολικής κοινότητας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του μουσείου «πέντε αναφορές και ένα παραμύθι». Οι μικροί επισκέπτες που γέμιζαν καθημερινά το χώρο, ξεναγήθηκαν στην έκθεση και ανακάλυψαν τις επιρροές των δημιουργών τους από την αρχαιότητα, το Βυζάντιο, τη μοντέρνα αλλά και τη λαϊκή τέχνη. Μέσα από τα έργα, οι μαθητές ήρθαν σε επαφή όχι μόνο με τις διαχρονικές αλλαγές στις τάσεις της τέχνης και των καλλιτεχνικών τεχνικών αλλά και τις πολιτισμικές συνθήκες που επηρεάζουν το έργο των ξυλογλυπτών και επιπλοποιών. Επιπρόσθετα, με αφετηρία το παραμύθι του Πινόκιο, οι πιο μικροί κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε δημιουργικές δραστηριότητες. Οι εκπαιδευτικές ξεναγήσεις συνοδεύτηκαν από βιωματικά εργαστήρια, μέσα από τα οποία είχαν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με την τέχνη της ξυλοτυπίας και την συντήρηση των εικόνων.
Ευκαιρία που δόθηκε και στους ενήλικες, οι οποίοι συμμετείχαν στα 4 εργαστήρια που υλοποιήθηκαν στους χώρους των εργαστηρίων: ξυλογλυπτική, ξυλοτυπία, συντήρηση ξύλου και αποκατάσταση επίπλου (ταπετσαρίας). Την ευθύνη των εργαστηρίων είχαν η ΕΠΑΣ Ξυλογλυπτικής, το ΤΕΙ Ξύλου-Επίπλου και το τμήμα συντήρησης του ΙΕΚ του ΟΑΕΔ. Το Μουσείο της Πόλης δεσμεύτηκε στο άμεσο μέλλον ο χώρος να πραγματοποιήσει περισσότερες εκπαιδευτικές δράσεις με αναφορά στην περιοχή, σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα και με τη συμμετοχή και άλλων φορέων πολιτισμού και εκπαίδευσης.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ήδη στο χώρο έχουν αρχίσει να συντηρούνται αντικείμενα της συλλογής του μουσείου από σπουδαστές του ΤΕΙ Ξύλου-Επίπλου που υλοποιούν πτυχιακές εργασίες υπό την επίβλεψη των συμβασιούχων συντηρητών του μουσείου.
Ένα μικρό μέρος της έκθεσης, συγκεκριμένα ξυλότυποι και τυπώματα, τα οποία αποτελούν πρωτότυπες επεξεργασίες του λογότυπου του Μουσείου της Πόλης, του μοτίβου της μέλισσας, από μαθητές της ΕΠΑ.Σ. Ξυλογλυπτικής, θα εκτίθενται όλο το καλοκαίρι στο κτήριο Σακελλαρίου (Λ. Σακελλαρίου 35, απέναντι από το Παυσίλυπο).