Μπροστά στα δύσκολα που ζούμε και τα χειρότερα που μας ετοιμάζουν αποκτά μεγαλύτερη σημασία η διαδικασία των εκλογών στο σωματείο μας, την Τετάρτη 19/12 στο 1ο ΕΠΑΛ(9πμ-5μμ).
Γιατί καμία κανονικότητα δε ήρθε στην υποτιθέμενη «μεταμνημονιακή» Ελλάδα. Η επίθεση στα δικαιώματά μας είναι παρούσα όχι μόνο γιατί είναι σε ισχύ οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι αλλά και γιατί είναι σε εξέλιξη νέα όξυνση της αντιδραστικής επέλασης, η οποία θα εξελιχθεί σε όλη την έκτασή της αμέσως μετά τις εκλογές – όποια και αν είναι η κυβέρνηση.
Είτε παραμείνει ο Τσίπρας, είτε πάρει προαγωγή ο Μητσοτάκης, είτε οποιαδήποτε άλλη παραλλαγή, δεν θα σταματήσουν να απογυμνώνουν τη ζωή μας από κάθε κοινωνικό, εργασιακό, πολιτικό δικαίωμα.
Είτε με τον “τρόπο ΣΥΡΙΖΑ-Γαβρόγλου”, είτε με τον “τρόπο ΝΔ-Μητσοτάκη”, μία είναι η πολιτική του συστήματος: Αδιοριστία, φτώχεια, εντατικοποίηση, κατηγοριοποίηση και υποταγή για τους εκπαιδευτικούς. Αμορφωσιά, ταξικοί φραγμοί, σύγχρονη δουλεία, σχολεία που ζητιανεύουν χορηγίες, για τους μαθητές και το λαό!
Είτε με την “κοσμοπολίτικη” υποτέλεια του ΣΥΡΙΖΑ, είτε με την εθνικιστική της ΝΔ και των άλλων, ίδια είναι η πολιτική που υπηρετούν: Να είναι η χώρα μας βάση των αμερικανο-νατοϊκών πολεμικών σχεδίων. Να είναι ο λαός μας εχθρός με τους άλλους λαούς, πρόθυμος να γίνει κρέας στα κανόνια των άδικων πολέμων.
Αυτή η γενικευμένη τάση οπισθοδρόμησης δεν πρόκειται να σταματήσει απο μόνη της, δεν πρόκειται οι δυνάμεις που τη δημιουργούν να “λογικευθούν”, αλλά τίθεται το καθήκον στους εκπαιδευτικούς, στους εργαζόμενους να την ανακόψουν, να τους σταματήσουν.
Προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη να ενωθούμε μέσα στο σωματείο μας την ΕΛΜΕ, για να την ανασυγκροτήσουμε-επανιδρύσουμε ως όργανο πάλης στα χέρια μας, ακριβώς αντίθετα από ότι είναι σήμερα, φιλοκυβερνητικό-συνδιαχειριστικό παράρτημα.
Απομονώνοντας τις καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΚΕ και ενωτικη κινηση(ΣΥΝΕΚ), που θέλουν οι εκλογές του σωματείου να είναι γκάλοπ για το ποιο από τα κόμματά τους θα αναλάβει τον κυβερνητικό ρόλο στη νέα επίθεση που μας ετοιμάζουν. Θέλουν ένα σωματείο–σφραγίδα που δεν θα μπορεί να αντισταθεί και να διεκδικήσει. Ένα σωματείο υποταγμένων που θα αναζητούν βοήθεια στα πελατειακά δίκτυα που στήνουν αυτοί που χτυπάνε τα δικαιώματα μας! Η δύναμή τους είναι η μεγάλη υποχώρηση των αγώνων και η επιδίωξη τους είναι να παγιωθεί η υποχώρηση και να βαραίνει ατομικά στον καθένα μας περισσότερο η αντιδραστική πολιτική.
είναι άρνηση-ακύρωση της αναγκαιότητας να ανασυγκροτηθεί το σωματείο, η στάση της της αγωνιστικης συσπειρωσης(παμε) να εκχωρεί την αρμοδιότητα αυτή στους εργατοπατέρες της γσεε-αδεδυ να κάνουν τις “τουφεκιές” τους. ενώ η εκπαιδευτικη δραση αποφεύγει θέσεις και δεσμεύσεις (αλήθεια από πότε έχει να δει κανείς μια δικιά της γραπτή τοποθέτηση για οποιοδήποτε θέμα πλην εκλογών;). Έφτασε να “μην” έχει θέση ούτε για την απεργία της 30 Μάη ή τις πρόσφατες καταλήψεις. Έχουν όμως και οι δυο πάντα θέση συμμετοχής στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, υπονομεύοντας έτσι και τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση με τη στάση είτε των αντικειμενικών κριτηρίων των αξιολογητών(!!!)-ΠΑΜΕ-, είτε με την αποδοχή του ελέγχου μαζί με τη διοίκηση των προσόντων των υποψήφιων διευθυντών-υποδιευθυντών και τη συμμετοχή(!;) στις αξιολογικές διαδικασίες των στελεχών αυτών.
Με βάση τα παραπάνω, τα ερωτήματα των εκλογών της ΕΛΜΕ προκύπτουν αβίαστα:
Θα αποδεχτούμε την ήττα, την υποταγή, τη μοιρολατρία;
Θα “μαυρίσουμε” την πολιτική ξετσιπωσιά των παλιών και νέων υποστηρικτών των μνημονίων;
Θα αποδοκιμάσουμε τον κυβερνητικό συνδικαλισμό (νέο και παλιό); Αυτούς που χρησιμοποίησαν τους αγώνες των εκπαιδευτικών μόνο και μόνο για να γίνουν αυτοί που θα είναι ο φορέας της αντιλαϊκής επίθεσης. Αυτούς που τόσα χρόνια έχουν συκοφαντήσει την έννοια του συνδικαλισμού και τον έχουν αντικαταστήσει από τους εκβιασμούς και τις συνδιαλλαγές παραγόντων.
Θα στείλουμε μήνυμα για να χτιστεί ένας άλλος, πραγματικός αγωνιστικός, ταξικός και δημοκρατικός συνδικαλισμός; Που θα συζητάει, θα βγάζει συμπεράσματα, θα οργανώνει αγώνες και όχι «διαλόγους» των λύκων με τα αρνιά. Που δε θα νομίζει ότι συνδιοικεί με τον αντίπαλο, που δε θα βρίσκει κοινό γήπεδο με αυτόν.
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο δρόμο της αντιστασης-διεκδικησης-αναμετρησης. στον αγώνα για την ανατροπη της αντιλαϊκης πολιτικης, της σύγκρουσης με τη κυβέρνηση, τα ξένα και ντόπια αφεντικά της και τα δεκανίκια της. Αυτό τον δρόμο πρέπει να χαράξουμε-ανοίξουμε-βαδίσουμε.
Οι απαντήσεις βρίσκονται στη μαζική συμμετοχή των καθηγητών στις εκλογές την Τετάρτη 19/12. Μ’ αυτές τις σκέψεις καλούμε τους συναδέλφους να μας στηρίξουν ώστε αυτή η φωνή, αυτές οι απόψεις, να εκπροσωπούνται στο επόμενο ΔΣ. Και αυτό που “τάζουμε” είναι ότι θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε έμπρακτα τη λογική του ανυποχώρητου αγώνα και την ανασυγκρότηση του σωματείου σε αγωνιστική κατεύθυνση χωρίς πάρε δώσε με τους διαδρόμους και τη συνδιαλλαγή.