Η στυτική δυσλειτουργία εμφανίζεται κυρίως στους άνδρες 40-70 ετών και είναι συνήθως μια καλοήθης διαταραχή που επηρεάζει τη σωματική και ψυχοκοινωνική υγεία.
Υπάρχουν περιπτώσεις, όμως, όπου μπορεί να δηλώνει προδιάθεση για στεφανιαία νόσο. Πώς σχετίζονται, όμως, και πώς αντιμετωπίζεται σε αυτήν την περίπτωση το πρόβλημα;
Η στυτική δυσλειτουργία είναι μια πάθηση που ορίζεται ως αδυναμία να επιτευχθεί και να διατηρηθεί στύση κατάλληλη για σεξουαλική επαφή. Η μόνιμη δυσλειτουργία της στύσης είναι σπάνια σε νεαρούς άνδρες, [1] αλλά αυξάνεται κατακόρυφα μετά την ηλικία των 40 ετών. Έχει υπολογιστεί ότι η επίπτωση της σεξουαλικής δυσλειτουργίας φθάνει το 52% στις ηλικίες των 40-70 ετών και έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνεται, προϊούσης (αυξανόμενης) της ηλικίας. Για παράδειγμα, ενώ στην ηλικία των σαράντα ετών η επίπτωση είναι περίπου 40% στην ηλικία των 70 ετών αυτή αφορά στο 70%.
Η στυτική δυσλειτουργία στο 75% των περιπτώσεων συνυπάρχει με στεφανιαία νόσο και μάλιστα προηγείται αυτής κατά 3 χρόνια περίπου, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους ειδικούς γιατρούς να τη διαγνώσουν, να επέμβουν και να προλάβουν ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο, σύμφωνα με τελευταίες μελέτες. Ένας στους τέσσερις άνδρες (20-25%) άνω των 40 ετών που εμφανίζουν προβλήματα στη στύση, τα οποία δεν σχετίζονται με ψυχολογικές ή ορμονικές διαταραχές, έχει αγγειογραφικά τεκμηριωμένη υποκλινική στεφανιαία νόσο (έχει τη νόσο χωρίς να το γνωρίζει).
Η συσχέτιση της στεφανιαίας νόσου με τη δυσλειτουργία στη στύση γίνεται κατανοητή αν γνωρίσουμε τη φυσιολογία της. Η στύση επιτυγχάνεται όταν εισέλθει αίμα στις αρτηρίες του πέους, που με τη σειρά του διογκώνεται. Όταν υπάρχει στένωση στα αγγεία αυτά λόγω αρτηριοσκλήρυνσης, τότε προκαλείται δυσκολία στη στύση λόγω μειωμένης ροής του αίματος στο πέος. Η αγγειοπάθεια λόγω αρτηριοσκλήρυνσης είναι μια συστηματική πάθηση, που μπορεί να εκφράζει μια γενικότερη αγγειακή διαταραχή και προσβάλλει πρώτα τα μικρότερα αγγεία -όπως οι πεϊκές αρτηρίες και μετά τα στεφανιαία αγγεία. Έτσι μπορεί η στυτική δυσλειτουργία να είναι προάγγελος της στεφανιαίας νόσου, η οποία μπορεί να είναι ασυμπτωματική (σιωπηλή). Επίσης πολλές φορές η στυτική δυσλειτουργία συνδυάζεται με παράγοντες κινδύνου για αρτηριοσκλήρυνση, όπως το κάπνισμα, η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι διαταραχές της χοληστερόλης, η έλλειψη φυσικής άσκησης και η παχυσαρκία. Όμως, παρότι κάποιος άνδρας μπορεί να έχει κάποια από τα παραπάνω προβλήματα, θορυβείται και επισκέπτεται τον ιατρό μόνον όταν εμφανιστεί διαταραχή στη στύση του.
Για τους λόγους αυτούς, όλοι οι άνδρες με στυτική δυσλειτουργία πρέπει να υποβάλλονται σε καρδιολογικό έλεγχο, μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, των λιπιδίων και του σακχάρου του αίματος και, κατά την κρίση του καρδιολόγου, αυτοί που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο να υποβάλλονται σε επιπλέον έλεγχο, π.χ. με δοκιμασία κόπωσης για ανίχνευση πιθανής στεφανιαίας νόσου.
Η αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι αποτελεσματική και αρκετά ασφαλής. Τα τελευταία χρόνια μια ομάδα φαρμάκων έχει δημιουργήσει μια μικρή επανάσταση, αφού αντιμετωπίζει το πρόβλημα σε σημαντικό βαθμό. Αναφερόμαστε στους ανταγωνιστές της φωσφοδιεστεράσης-5 και συγκεκριμένα στα φάρμακα σιλδεναφίλη (Viagra), βαρδεναφίλη (Levitra) και ταδαλαφίλη (Cialis).
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, αρκετά άλλα μέτρα μπορεί να βελτιώσουν το πρόβλημα. Η διακοπή του καπνίσματος, η απώλεια βάρους, η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, του σακχαρώδους διαβήτη και της χοληστερίνης, η φυσική άσκηση και η αποφυγή ορισμένων ουσιών και φαρμάκων μπορούν να υποβοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος της στυτικής δυσλειτουργίας. Εκεί όπου οι συντηρητικές θεραπείες αποτυγχάνουν, η τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης είναι μια από τις πλέον επιτυχημένες θεραπευτικές μεθόδους για τη δυσλειτουργία της στύσης και προσφέρει μόνιμη και ριζική λύση σε πολλούς πάσχοντες άνδρες.
Θα πρέπει, τέλος, να γίνει αντιληπτό ότι η στυτική δυσλειτουργία, εκτός από ερωτικό πρόβλημα, μπορεί να υποκρύπτει σιωπηλή στεφανιαία νόσο και γενικότερα πρόβλημα αρτηριοσκλήρυνσης και αγγειακής δυσλειτουργίας.
KΩΝ/ΝΟΣ ΜΑΝΑΚΟΣ
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ