- KARDITSA NEWS - https://www.karditsanews.gr -

Αίτημα της Λαϊκής Συσπείρωσης για συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο για την δασοπροστασία

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης, ζητάμε να πραγματοποιηθεί συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, για το σημαντικό ζήτημα της δασοπροστασίας και αντιπυρικής προστασίας.

Θεωρούμε ότι η έναρξη και της φετινής αντιπυρικής περιόδου, που ξεκίνησε την 1η Μάη 2021, βρήκε το σύστημα της δασοπροστασίας-πυροπροστασίας στη Θεσσαλία και γενικά στη χώρα, με πάρα πολλά προβλήματα.

Η πρόσφατη πυρκαγιά στα Γεράνεια όρη της Κορινθίας, που επεκτάθηκε και στη Δυτική Αττική, ανέδειξε ακόμα μια φορά τις τραγικές ελλείψεις στον τομέα της δασοπροστασίας-πυροπροστασίας, λόγω της πολιτικής υποχρηματοδότησης, υποστελέχωσης του Πυροσβεστικού Σώματος και της Δασικής Υπηρεσίας που έχει την ευθύνη της πρόληψης, σε σύγχρονα και επαρκή μέσα κυρίως στις επίγειες δυνάμεις που έχουν αντικειμενικά το κύριο βάρος της κατάσβεσης, αλλά και των τοπικών αρχών.

Η Θεσσαλία, διαθέτει μεγάλο ορεινό και δασικό όγκο, με αρκετούς οικισμούς να βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές, που εν δυνάμει μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με τους κινδύνους πυρκαγιών. Αλλά και στα αστικά κέντρα, στις ΒΙΠΕ, υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι, λόγω των μεγάλων ελλείψεων στην δασοπροστασία – πυροπροστασία.

Οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στο Πυροσβεστικό Σώμα  συνεχώς μεγαλώνουν, λόγω των ελάχιστων προσλήψεων και λόγω της μετακίνησης πολλών δυνάμεων τα τελευταία χρόνια για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα Πυροσβεστικά Κλιμάκια που έφτιαξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στα αεροδρόμια που εκμεταλλεύεται η ΦΡΑΠΟΡΤ και τους αυτοκινητόδρομους που ελέγχουν ιδιωτικές εταιρείες. Τα πραγματικά κενά πανελλαδικά ανέρχονται σε 4.000 περίπου. Οι υπάλληλοι του Π.Σ, μόνιμοι και συμβασιούχοι, εργάζονται με μεγάλες ελλείψεις σε ατομικό εξοπλισμό και μέτρα Υγείας και Ασφάλειας.

Στο Ν. Λάρισας, λείπουν 58 υπάλληλοι με βάση τον οργανισμό. Οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό ανέρχονται σε 58 άτομα. Επίσης μεγάλες ελλείψεις υπάρχουν σε μέσα ατομικής προστασίας (φόρμες, στολές και μέσα αντιμετώπισης χημικών ατυχημάτων, ορειβατικός εξοπλισμός), σε υλικοτεχνική υποδομή, σε υδροφόρα πυροσβεστικά οχήματα, (τα STEYER είναι 38 χρονών), στη χρηματοδότηση για τη συντήρηση των κτιρίων (Λάρισα, Φάρσαλα, Αγιά) και των οχημάτων, μείωση στις δαπάνες για την προμήθεια καυσίμων, κ.α.

Ο 1ος Π.Σ που είναι ο μοναδικός εντός της Λάρισας και από τους πρώτους σταθμούς πανελλαδικά σε διαχείριση συμβάντων, παραμένει εδώ και δεκαετίες Β’ τάξης και λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό κινδυνεύει να γίνει σταθμός Γ’ τάξης, με ότι συνεπάγεται αυτό επιχειρησιακά για την προστασία ενός πληθυσμού 220.000 περίπου κατοίκων.  Στο Ν. Μαγνησίας, επίσης υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, ενώ ο στόλος των οχημάτων είναι γερασμένος και οι κτιριακές εγκαταστάσεις στο Βόλο άθλιες. Στο Ν. Τρικάλων, υπάρχουν αρκετές ελλείψεις σε προσωπικό. Από τα 20 οχήματα (περιπολικά – υδροφόρες), τα 8 είναι μόνιμα σε χώρο ευθύνης (δάση, κλπ) και άλλα 3-4 με πολλά προβλήματα έως παροπλισμένα. Στη Δυτική Θεσσαλία, δε υπάρχει όχημα «κλίμακα» και όχημα «10 τόνων». Η κατάσταση με τον ατομικό εξοπλισμό είναι πολύ προβληματική (π.χ. λείπουν πολλές φιάλες – μάσκες, κλπ).   Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν και στο Ν. Καρδίτσας σε προσωπικό, οχήματα, εξοπλισμό).

Αναδεικνύει επίσης τον εγκληματικό χαρακτήρα της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης που προωθείται διαχρονικά από τις αστικές κυβερνήσεις, όπως με τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση της Ν.Δ εν μέσω πανδημίας, δίνοντας νέες διευκολύνσεις για επενδύσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις ακόμη και προστατευόμενες περιοχές. Αυτά είναι τα “δώρα” της κυβέρνησης σε μονοπωλιακούς ομίλους της “πράσινης ανάπτυξης” και των ΑΠΕ.

Η Λαική Συσπείρωση Θεσσαλίας, θεωρεί ότι χρειάζεται η περιφέρεια και οι δήμοι, αλλά και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των αγροτών, των εργαζομένων και επαγγελματιών να διεκδικήσουν η δασοπροστασία – πυροπροστασία, όπως και η αντιπλημμυρική και αντισεισμική θωράκιση, που αφορούν την προστασία της ανθρώπινης ζωής, της λαϊκής περιουσίας και του περιβάλλοντος, να μπουν σε προτεραιότητα.