Το αποτέλεσμα είναι πολύ θετικό για μας. Ωστόσο δεν είναι ικανό από μόνο του να αλλάξει τους συσχετισμούς, όχι μόνο στο ΔΣ, αλλά συνολικά στο σωματείο μας και στον συνδικαλισμό. Όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει, η ισχύς του κινήματος των εκπαιδευτικών δεν προκύπτει ούτε από τα επιχειρήματα που θα παρουσιάσει στον αντίπαλο, ούτε από την «εξυπνάδα» των ηγετών του. Προκύπτει και καθορίζεται από το πόσες/οι και κατά πόσο συμμετέχουν στις καθημερινές μάχες, μαζικοποιούν τις συνελεύσεις, συμμετέχουν στις διαδηλώσεις και τις απεργίες.
Οι εκλογές της ΕΛΜΕ έγιναν σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, τόσο για την εκπαίδευση, όσο και για την κοινωνική πλειοψηφία. Η μειωμένη συμμετοχή, απότοκο των συνθηκών (πανδημία), αλλά, κυρίως, της απογοήτευσης από την απροκάλυπτη υπονόμευση του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση από την πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) δείχνει πως ένα μέρος των εκπαιδευτικών παραμένει απογοητευμένο από τον κυρίαρχο συνδικαλισμό.
Όμως, όπως τονίσαμε και προεκλογικά «η οργή για τα ξεπουλήματα των συνδικαλιστικών ηγεσιών να μη γίνει απογοήτευση και παραίτηση. Η καλύτερη απάντηση, η μόνη πραγματική απάντηση είναι ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΗ! Να τους ξεπεράσουμε, να οργανώσουμε την πάλη μας να διεκδικήσουμε όσα μας κλέβουν, όσα δικαιούμαστε! Έχουμε τη δύναμη να αγωνιστούμε, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Μπορούμε να αγωνιστούμε, μπορούμε να νικήσουμε!».
Συνοπτικά, τρία ζητήματα:
- Η ΔΑΚΕ αναδείχτηκε ξανά πρώτη δύναμη, με σημαντική όμως μείωση των δυνάμεών της, καταγράφοντας τον μικρότερο αριθμό ψήφων, τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια. Χρησιμοποίησε όλον τον μηχανισμό που διαθέτει, τόσο της διοίκησης-διευθυντών, όσο και του κομματικού της ΝΔ, επιχειρώντας να «αποκατασταστήσει» τον διαγραμμένο πρώην πρόεδρο της ΕΛΜΕ. Μάλιστα, με απίστευτο θράσος, σε μετεκλογική ανακοίνωσή της, αναφέρεται σε «συνταξιοδοτημένο συνδικαλισμό», όταν η παράταξη αυτή έχει τον συνδικαλισμό ως σκαλοπάτι για «θώκους και θέσεις». Τέλος, αναρωτιόμαστε: το σωματείο θα έχει ξανά πρόεδρο τον «διαγραμμένο»;
- Η πτώση της Ενωτικής κίνησης-ΣΥΝΕΚ οφείλεται κυρίως σε δυο παράγοντες: α) στο τέλος της δυνατότητας για δημιουργία σχέσεων με τους συναδέλφους, μέσω των αιρετών -και της διοίκησης παλιότερα. β)«τιμωρήθηκε» για την σύμπραξη με τη ΔΑΚΕ στην ΟΛΜΕ, στο πραξικοπηματικό τελείωμα της απεργίας-αποχής και για την «συνέχιση του αγώνα με άλλα μέσα», γεγονός που οδήγησε σε υποχώρηση τον κλάδο στη μάχη για την αξιολόγηση.
- Η πραγματοποίηση της απογευματινής εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης με λίγο κόσμο αναδεικνύει το γεγονός ότι οι συνάδελφοι εξακολουθούν να «κρατούν αποστάσεις» από τις συλλογικές διαδικασίες του κλάδου. Αυτό είναι και το βασικό ζήτημα για την επόμενη περίοδο.
… τα επόμενα βήματα για το σωματείο πρέπει να οργανωθούν
Οι δυνάμεις της Επιτροπής Αγώνα προσπάθησαν με συνέπεια να συμβάλλουν στην μάχη ενάντια στην αξιολόγηση και στη συνέχιση της απεργίας αποχής.
Παραμένει η ανάγκη:
- να συσπειρωθεί η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων στην ΕΛΜΕ,
- να νικηθεί η λογική της ιδιώτευσης, της ανάθεσης ή της συμπόρευσης με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό,
- να ανυψωθεί η αξιοπιστία της ΕΛΜΕ και
- να διαμορφωθεί αγωνιστική διέξοδος
για να υπερασπιστούμε το δημόσιο σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών, οργανώνοντας με μαζικούς όρους την μάχη με την κυβερνητική πολιτική.
Αυτό σημαίνει μαζικές γενικές συνελεύσεις για δημοκρατική συζήτηση και αγωνιστικές αποφάσεις. Για αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης, απεργία, διαδηλώσεις, επιτροπές αγώνα-απεργιακό ταμείο και ανοιχτές συνελεύσεις με γονείς φοιτητές, μαθητές. Με κοινή στόχευση την ανατροπή της αξιολόγησης, της τράπεζας θεμάτων, της ΕΒΕ και του φασίζοντος νόμου Χατζηδάκη.
Αυτή η ανάγκη μας έκανε να συμπορευτούμε και η απάντηση σ’ αυτά τα προβλήματα αποτελεί το κριτήριο για τις προτεραιότητές μας και τη στάση μας στο νέο ΔΣ.
Αναδεικνύει, ταυτόχρονα, και το κυριότερο καθήκον που μας θέτει η πραγματικότητα: να ξαναβάλουμε στην καθημερινότητά μας τη συλλογικότητα, να ξαναχτίσουμε το σωματείο μας, να ενισχύσουμε τη συνοχή μας και να οργανώσουμε τους αγώνες μας, για να αποτρέψουμε την «ερημοποίηση» του δημόσιου σχολείου, που εμφανίζεται ως αναπόφευκτη και «ρεαλιστική».
Ευχαριστούμε…
Δεσμευόμαστε να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Το θετικό αποτέλεσμα για το ψηφοδέλτιό μας θέλουμε να το μετατρέψουμε σε «αφετηρία» για μια ΕΛΜΕ αγωνιστική, χώρο αλληλεγγύης και δημοκρατικής έκφρασης. Αυτή είναι η δική μας υπόσχεση. Αυτό θα υπηρετήσουμε μέσα κι έξω από το ΔΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας. Πάνω απ’ όλα, χρειαζόμαστε τη συμμετοχή σας, για να ζωντανέψει το σωματείο ΜΑΣ.
Γιατί μόνον έτσι μπορούμε να «πάμε αλλιώς».