«Είναι ένα πρόσωπο ο Θεοδωράκης που, όπως λέω χαρακτηριστικά, δεν είναι 100 χρονών, είναι 2.500 ετών, όπως είναι η ελληνική ιστορία». Αυτό δηλώνει αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 ο καταξιωμένος τραγουδιστής Βασίλης Λέκκας, με αφορμή την αυριανή (Σάββατο 19/7) μουσική παράσταση που θα παρουσιάσει με την κορυφαία Μαρία Φαραντούρη στα Καλύβια Πεζούλας, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Λιμνών και Ποταμών της Περιφέρειας Θεσσαλίας (στις 21:00, με είσοδο ελεύθερη).
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωινή Ατζέντα» (καθημερινά 09:00-10:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη και αναφέρθηκε σε πολλά και ενδιαφέροντα.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του Βασίλη Λέκκα στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: Κύριε Λέκκα, μια μαγική βραδιά θα ζήσουμε οι Καρδιτσιώτες, και όχι μόνο, το Σάββατο 19 Ιουλίου στα Καλύβια Πεζούλας, στη λίμνη Πλαστήρα. Μαζί με την κορυφαία Μαρία Φαραντούρη θα παρουσιάσετε μια μοναδική μουσική παράσταση με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Τι έχετε ετοιμάσει; Δώστε μας μια γεύση.
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν έχω έρθει ποτέ στο Φεστιβάλ. Είναι η πρώτη φορά.
Η σύμπραξή μου με τη Μαρία Φαραντούρη, την οποία γνωρίζω από το ξεκίνημά μου, είναι μια τεράστια τραγουδίστρια, είναι μοναδική, θα είναι υπέροχη.
Οι συνεργασίες μου με τον Μίκη Θεοδωράκη είναι αυτές που γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος και τώρα ερχόμαστε, ένα μέρος αυτού του ρεπερτορίου, να το τραγουδήσουμε ενώπιον του κοινού.
Γιατί είναι ένα πρόσωπο ο Θεοδωράκης που, όπως λέω χαρακτηριστικά, δεν είναι 100 χρονών, είναι 2.500 ετών, όπως είναι η ελληνική ιστορία.
Μαζί με την ιστορία συμβαδίζει και ο Θεοδωράκης.
Μέσα από τη ζωή του, το αποτύπωμά του, με τη μουσική του, με αυτή τη μοναδική του κατάθεση.
Και για εμάς είναι πολύ μεγάλη κληρονομιά και πολύ μεγάλη ευτυχία όχι μόνο γιατί τον γνωρίσαμε αλλά και για τον ελληνικό λαό που έχει μέσα στα σπλάχνα του.
Γνώρισα τέτοια πρόσωπα στα οποία οφείλουμε να είμαστε πάντοτε παρόντες, να τιμούμε, να είμαστε πολύ συνεπείς σε ό,τι αφορά όχι τον τρόπο εκτέλεσης αλλά το πώς αυτά τα τραγούδια θα πρέπει εμείς όλοι να είμαστε ακριβείς στις ερμηνείες γιατί λειτουργεί βαθιά η συνείδησή μας σε όλο αυτό.
Γι ΄ αυτή την ευθύνη και μόνο, όταν ανεβαίνω πάνω στη σκηνή είναι σαν να πρέπει ο ίδιος να το αισθανθώ.
Αν και είναι, πλέον, βιώματα τόσων ετών που έρχεται αβίαστα μέσα μου και αυτό μετά θέλω να το μεταφέρω στον κόσμο.
Με τον Θεοδωράκη έχω κάνει τον δίσκο «Ασίκικο Πουλάκη» όπου ο περίεργος αυτός τίτλος έχει την εξής ερμηνεία.
Το πουλάκη είναι γραμμένο με ή στο εξώφυλλο του δίσκου.
Είναι το γένος της μητέρας του Μίκη Θεοδωράκη. Η Ασπασία Πουλάκη η οποία κατάγετο από τα παράλια της Ιωνίας.
Ασίκικο, ασίκικος σκοπός είναι ένας μουσικός ρυθμός, που έχει σχέση με τη ρίζα του ζεϊμπέκικου. Κάπως έτσι. Έχει πολλές ερμηνείες.
Αυτή η επιλογή η μουσική ήταν πολύ έντονη στα παιδικά του χρόνια γιατί παιζόντουσαν, ακουγόντουσαν αυτά τα πράγματα σε αυτή την περιοχή.
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στη Χίο.
Έτσι, λοιπόν, θέλοντας να τιμήσει αυτή τη ρίζα τη μουσική και της μητέρας του, βάφτισε αυτόν τον δίσκο δίνοντας τον τίτλο «Ασίκικο Πουλάκη».
Ο δίσκος αυτός τελείωσε το ΄ 76. Ξεκίνησε να δουλεύεται αρκετά χρόνια και δουλεύονταν ενορχηστρωτικά από τον Γιάννη Σπάθα.
Αυτός ο μουσικός που πώς να τον περιγράψω!
Ο ιδρυτής του συγκροτήματος «Socrates».
Φανταστείτε, λοιπόν, έναν κιθαρίστα που είχε την ταυτότητα του ροκ και να συμπράττει με τον Θεοδωράκη και να γίνεται αυτή η τελική δουλειά.
Ο Μιχάλης Γκανάς έγραψε τους στίχους όλου του δίσκου και ήρθε η ώρα, κάποια στιγμή, ορισμένα από αυτά, και όχι μόνο, να τα παρουσιάσουμε και στο Φεστιβάλ.
Θα ακουστούν έργα από την «Όμορφη Πόλη», από τον «Επιτάφιο», «Άξιον Εστί» και πάει λέγοντας.
Ερώτηση: Είχατε την τύχη και την ευτυχία να συνεργαστείτε με πολλούς κορυφαίους καλλιτέχνες και μάλιστα από πολύ μικρός. Ξεχωρίζετε κάποια συνεργασία από όλες αυτές;
Απάντηση: Ήμουν πολύ μικρός.
Ήμουν 19 ετών όταν ηχογράφησα με το Μάνο Χατζιδάκι.
Εκεί έχουμε ένα αποτύπωμα εννέα δίσκων. Δεν συζητάω για συναυλίες.
Και, κυρίως, και πως να το μοιραστώ αυτό, είναι οι κουβέντες με όλους αυτούς τους ανθρώπους, το τι μπορούσε να πάρει κάποιος και για μένα αυτά είναι φυλαχτά.
Τα έχω μέσα μου και τα μοιράζομαι με τον κόσμο που έχει την αντίστοιχη, αν θέλετε, αντίληψη, κρίση.
Μπορούμε να βρούμε συνομιλητές, ειδικά όταν αυτά τα πρόσωπα πήραν την ελληνική μουσική, την ποίηση και τα σμίξανε χέρι-χέρι με έναν λαό που ζει ακόμα τις περιπέτειές του αλλά οι στιγμές που έζησε ήταν τόσο δυνατές οι αποτυπώσεις, μέσα στις μουσικές.
Ο Μαρκόπουλος. Ένας συνθέτης τεράστιος!
Με την έννοια ότι η βαθιά του ελληνική ρίζα έχει μια οικουμενικότητα ταυτόχρονα.
Περνάω στην άλλη γενιά, τον Σπάθα και τον Τρανταλλίδη.
Ή η τελευταία μου υπέροχη συνεργασία με τον Γιώργο Καζαντζή, ο δίσκος «Κατάρτι και ατμός», η Βάσω Αλαγιάννη που κάναμε το ΄΄15 το δίσκο «Τον εαυτό μου ρώτησα».
Υπάρχουν κάποια μεμονωμένα τραγούδια, για παράδειγμα το «Δρόμοι στο φως», η συνεργασία μου με ένα νέο συνθέτη, τον Νίκο Πιτλόγλου, όπου κάναμε μια σειρά τραγουδιών, εδώ και χρόνια.
Μου αρέσει να τραγουδάω με νέα παιδιά, με νέους ανθρώπους που μου δίνουνε τραγούδια.
Και όλο αυτό είναι κάτι που λέει μέσα μας πόσο χρήσιμο είναι το κομμάτι της μουσικής.
Όταν απευθύνεσαι με τη μουσική σε ανθρώπους που δεν θα τους δεις ποτέ σου, πρέπει να βρεις τον τρόπο να συνομιλείς μαζί τους.
Αυτή είναι η ρίζα της έμπνευσης.
Ή μάλλον η αφορμή για να γράψεις κάτι.
Να μιλήσεις με κάποιον που δεν θα τον δεις ποτέ.
Και ακόμα και όταν δεν είναι Έλληνας.
Η μουσική γλώσσα έχει αυτή τη δυνατότητα.
Να χτυπήσει την πόρτα από τη μία άκρη στην άλλη, σε όλο τον πλανήτη.
Ερώτηση: Τι ετοιμάζετε καλλιτεχνικά για τη συνέχεια;
Απάντηση: Δισκογραφικά θα σας το πω λίγο αργότερα.
Επειδή είναι μέρα Θεοδωράκη, θα ήθελα, κλείνοντας, να βάλετε το τραγούδι «Οι δρόμοι του Αρχάγγελου».
Το τραγούδι αυτό περιγράφει τα βιώματά του, τις εξορίες του, τα μέρη που έζησε, αυτό που ήταν, σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό.
Μιχάλης Γκανάς και Σπάθας στην ενορχήστρωση.
Ερώτηση: Μια σκέψη ή μια ευχή, ως επίλογο της συζήτησής μας;
Απάντηση: Πάντα όρθιοι.