Ειδήσεις

Ελεύθερος – φιλοσοφικό διήγημα του Κώστα Βλάχου


Τον αποκαλούσαν λύκο μοναχικό. Ζούσε μόνος  και απόφευγε  ότι  στη ζωή σημαίνει σκλαβιά.  Πατρίδα , θρησκεία, οικογένεια, παιδιά.

Για  τα  παιδιά  είχε την άποψη πως  όταν οι  πολύ  φτωχοί  γεννούν παιδιά, διαιωνίζουν όλες τις δυστυχίες της ζωής.

Είχε  πάντα  κατά νου  τον  Ευριπίδη  που  είπε.

Ζηλεύω τους ανύπαντρους και τους άτεκνους. Το να   βασανίζεται κανείς  για μια ψυχή, τη δική του, είναι υποφερτό φορτίο.

[Άλκηστις]

Οι πράξεις των άλλων δεν τον άγγιζαν ποτέ, σαν να μην υπήρχαν αυτοί. Τις δικές του ποτέ  δεν τις  αξιολογούσε  και δεν τον βασάνιζαν τα λάθη του. Είχε τη δική του φιλοσοφία .

Όλα  έλεγε επαναλαμβάνονται διαχρονικά , δεν είναι λάθη  δικά μας, αλλά της ζωής χαρακτηριστικά.

Ότι  έγινε, έγινε.   Και  το εγγύς παρελθόν είναι  νεκρό. Ότι   νεκρό, είναι νεκρό, μην ταράζεις τον ύπνο του, χάνεις το χρόνο σου  όταν ασχολείσαι  με   πράγματα  νεκρά.

Δεν  βασανίζονταν  για το πως ζούσε, ποτέ  δεν είπε   πως θα  έπραττε  διαφορετικά   αν η ζωή   του  από την αρχή πάλι ξεκινούσε.

Στη ζωή δεν γνωρίζει  τι είναι  μεγάλη  δυστυχία  ή  μεγάλη ευτυχία.

Ευτυχισμένη  θεωρεί  η πλειονότητα ότι  είναι η ζωή  όταν έχεις  στενούς  συγγενείς,  γυναίκα, παιδιά.

Πόσο άγνοια έχει. Δεν  γνωρίζουν  τι σημαίνει  να νιώθεις το βάρος πολλών ζωών. Ο  μοναχικός  μπορεί να μελαγχολεί  κάποιες  στιγμές, όπως  στις μεγάλες  γιορτές, αλλά μεγάλη δυστυχία  ποτέ του δεν θα αισθανθεί, εκτός και αν νοσήσει βαριά.  Αυτό δεν το θεωρούσε πιθανό για τον εαυτό του  γιατί πάντα είχε καλή διάθεση.  Η  πικρία που νιώθει  για όλα  είναι  πολύ   απαλή.  Τη θλίψη του θανάτου ποτέ  δεν θα την γευτεί .

Όταν πεθάνει ο ίδιος , δεν θα ζει φαρμάκι για να πιεί.

Είναι σίγουρο πως  πολλοί  τον ζηλεύουν  και  σκέφτονται  ότι  αν ήταν να ξεκινήσουν τη ζωή τους  από την  αρχή  πολλά  δεν θα έκαναν  από  όσα έκαναν.

Αγνοούν ότι  δεν ορίζουμε  ούτε  την ίδια μας τη ζωή.  Το πρώτο λόγο τον έχει η φύση, αλλά  αποφασίζουν για τη ζωή μας  και άλλοι  πολλοί. Πρωτίστως γονείς  ,συγγενείς , αλλά  και  ξένοι, ακόμη  και το περιβάλλον όπου ζει κανείς. .Είναι πολλοί οι  αστάθμητοι  οι παράγοντες   που επηρεάζουν τη ζωή .

Ένας Αμερικανός  νομικός   είπε  και το είχε πάντα κατά νου.

Τη μισή ζωή μας  την καταστρέφουν οι γονείς και την άλλη μισή τα παιδιά.

Είχε  τη δική του φιλοσοφία για τη ζωή.

-Η  φύση  και η ζωή  αποφασίζουν  και την μοίρα μας κανονίζουν.

Να εύχεσαι  να μην ζήσεις μεγάλα  δεινά  ,αλλά υποφερτά.

Αν φτάσεις  στο σημείο το θάνατο σου να  τον θεωρείς λύτρωση  ,τότε  και όλα

της  ζωής  τα καλά   σβήνουν ή φαντάζουν σκοτεινά.

Λένε  πως οι μοναχικοί  δεν θα αισθανθούν κάποια μεγάλη  χαρά.

Είναι  σωστό  , όμως  δεν θα γνωρίσουν  ούτε μεγάλη συμφορά  που  θα εξαφανίσει  την όποια της ζωής  χαρά .

Η  ζωή από τη μια  στιγμή στην άλλη  μπορεί  να  σε στείλει σε επίγεια κόλαση, όταν νιώθεις το βάρος πολλών ζωών .

Ζήσε  τη στιγμή  και είναι αρετή  να μην σκέφτεσαι στο μέλλον τι μπορεί να συμβεί.   Οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι είναι  αυτοί που δεν βασανίζονται για  το τι είναι ζωή  και τι θάνατος .Ζωή και θάνατος  πάνε μαζί .

Η μοναχική  ζωή  στη σημερινή εποχή έχει μόνο  πλεονεκτήματα . Η σκέψη πως το παιδί του στον  πόλεμο θα σκοτωθεί   , αφού δεν έχει , δεν τον απασχολεί.

Κάνε  ευχές  , οι ψευδαισθήσεις  ωφελούν  .   Τα γεγονότα της ζωής  εις τους αιώνες

μια περιοδικότητα  ακολουθούν .Όπου  σε έταξε  η ζωή ,ζήσε  αγόγγυστα  εκεί.

Νομίζεις  ότι είσαι  υπεύθυνος ο ίδιος  ,όμως δεν είσαι.

Εις τους  αιώνες στη ζωή  πάντοτε  θα βρίσκονται στη θέση  σου  πολλοί. Για  άλλους επιλογή, άλλοι από τύχη βρέθηκαν εκεί και άλλους ουδόλως τους απασχολεί και αυτοί  είναι  που αγαπούν  τη  ζωή.

-Να ζω μονάχος ήθελα  σε ένα ψηλό βουνό , να αγναντεύω από ψηλά, θάλασσες  ,λίμνες  ,κάμπους  , τον κόσμο ιδεατό. Να   ακούω  πουλιά  ,από αγρίμια  ουρλιαχτά ,  ανέμων βουητά  ,να ταξιδεύω με αυτά , σε ανεξερεύνητα πελάγη , όπου  ανθρώπων πόδι  ποτέ  του δεν πατά.

Σκεπτόμενος τα λόγια αυτά ο μοναχικός ,αστραπιαία πήρε την απόφαση να φύγει   για το χωριό του  που είναι ορεινό σε υψόμετρο  χιλίων πεντακοσίων  μέτρων όπου διατηρούσε το σπίτι του το πατρικό.

Αποφάσισε  να απομονωθεί τελείως  από τους ανθρώπους .

Έχω   σκέφτηκε μια μικρή σύνταξη  ,είμαι και κυνηγός , καιρός είναι να μην είμαι  θήραμα  και να  ζω σαν κυνηγημένος  από το κράτος  και όλους τους οργανισμούς.

Ο επικείμενος τρίτος  παγκόσμιος πόλεμος δεν τον απασχολούσε  γιατί δεν είχε να χάσει και πολλά. Θεωρούσε πως είναι βλακεία να σε απασχολεί  ο καυγάς δυο άγριων μεγαλόσωμων  τσοπανόσκυλων τον οποίο δεν μπορείς να επηρεάσεις  .

Για  τυχόν  πυρηνικό  όλεθρο λυπότανε για τους  βασανισμένους ανθρώπους  και ιδίως για  τα παιδιά ,αλλά για τον εαυτό του το έβλεπε   και  θετικά. Θα γλίτωνε την ταφή που στη σκέψη της βασανίζονταν όλη του τη ζωή.

Έκοψε το ρεύμα ,το νερό ,το τηλέφωνο, το φυσικό αέριο  και έφυγε για το βουνό. Ήταν  εβδομήντα τριών χρονών . Γυναίκα  δεν είχε ούτε παιδιά  και κάτι μακρινούς  συγγενείς  είχε χρόνια να τους δει . Το σπίτι  βρίσκονταν  γύρω στα πεντακόσια μέτρα  πιο μακριά  από τα τελευταία αραιά  σπίτια  του χωριού. Δυο τρεις  φίλους που είχε τους  είπε να μην τον επισκεφτούν ποτέ  γιατί  θα κινδύνευαν από δυο μεγαλόσωμα σκυλιά που είχε.

Επειδή δεν είχε κινητό τηλέφωνο   , είπε  πως αν τους χρειαστεί θα  ενημερώσει τον  μπακάλη  του χωριού  να τους ειδοποιήσει . Αυτό δεν το έκανε ποτέ.

Έφτασε  χειμώνας  . Αρχές   Γενάρη ο χειμώνας αγρίεψε  ,το χιόνι  στην περιοχή  ξεπέρασε το ένα μέτρο και αποκλείστηκε . Όμως  οι χωρικοί γνώριζαν ότι είχε προμήθειες για μεγάλο διάστημα  και τους   είχε ενημερώσει και να αποκλεισθεί να μην ενημερώσουν τις αρχές.

Λόγω πείνας  πολλά άγρια ζώα έφθαναν μέχρι και την αυλή του σπιτιού.. Σκότωνε

όσα      χρειαζότανε για την επιβίωση του.  Με ένα αγριογούρουνο  περνούσε  περισσότερο από ένα μήνα . Το συντηρούσε  σε μια μικρή αποθήκη χωρίς θέρμανση που ήταν  καταψύκτης  κανονικός .

Πολλά  άγρια ζώα τα τάιζε  ,όπως ένα λύκο και μια αλεπού. Από θέρμανση  άλλο τίποτα, τα  πεσμένα δέντρα  ήταν πολλά.

-Σε  μια επίσκεψη του   στο χωριό το φθινόπωρο , ο κοινοτάρχης  του είχε δηλώσει   με στόμφο.

Να ετοιμάζεσαι για την πόλη .

Εάν τον άκουγε δεν θα ζούσε την απομόνωση του χειμώνα .

-Γιατί  να ετοιμάζομαι  για την πόλη;

– Βαίνομεν προς εκλογάς .  Για τον   Οκτώβριο  του  είκοσι πέντε   τις όρισε  ο πρωθυπουργός . Τις

κάνει  πιο γρήγορα   γιατί τον  ΄΄έτρεξαν ‘’ οι Πόρσε  και Φεράρι .

Κρίμα ,΄΄έκανε’΄ θαύματα στην εξωτερική πολιτική .

-Δεν με  απασχολεί αυτό .

-Και  θα αφήσουμε να βγει ο …..

– Και ο Αβραάμ Πάπας  να βγει δεν με ενδιαφέρει .Σε όλη μου τη ζωή ψήφιζα με κριτήριο να φύγει αυτός που κυβερνούσε  και επέλεγα ίδιους ή χειρότερους .Πάντοτε τα τζάκια και οι  επιρροές  των ξένων επικρατούν . Ο  λαός  επιλέγει  μεταξύ των επιλεγμένων .

– Πέρασαν πέντε χρόνια και το  τελευταίο  καλοκαίρι , μετά την βαρυχειμωνιά , δεν εμφανίστηκε  στο χωριό.

Αρχές   του άλλου  χειμώνα  τηλεφώνησαν  οι φίλοι του  και  ο μπακάλης τους ενημέρωσε  ότι είχε σχεδόν ένα χρόνο να τον δει . Κατάλαβαν τι είχε συμβεί και κίνησαν για το χωριό.

Βρήκαν στο πάτωμα το σκελετό.

Στο καφενείο του χωριού οι φίλοι του  κέρασαν τους θαμώνες  στη μνήμη του  και όλοι  αναρωτιότανε  από τι  πέθανε .

Άλλοι  έλεγαν  από καρδιά ,άλλοι από πείνα επειδή γέρασε και δεν μπορούσε να κυνηγήσει , άλλοι  ότι τον  σκότωσε κάποιος λύκος που νόμιζε πως είχε εξημερώσει.

Κάποια  στιγμή ένας γέρος έβαλε τέλος στη συζήτηση . Μην το ψάχνετε ,έτσι πεθαίνουν όλοι αυτοί.

  • Πως ;
  • Σαν το σκυλί στο αμπέλι.
  • Ενώ  οι άλλοι  παππού ,παρατήρησε  κάποιος άλλος ,πεθαίνουν ανθρωπινά ;

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας ΚΚΕ: Δύο χρόνια από τις πλημμύρες του Daniel
Επόμενο άρθρο Σύσκεψη Κώστα Τσιάρα με Περιφερειάρχες για την ευλογιά – Σχέδιο δέκα ημερών με σταθμούς απολύμανσης σε οδικούς άξονες και αυστηροποίηση μέτρων