Ο παππούς Σεραφείμ, αγρότης στο επάγγελμα, όταν ήταν πιο νέος, είχε ένα μεγάλο γάιδαρο, τον Γκάρτζιο όπως τον έλεγε και τον χρησιμοποιούσε για διάφορες δουλειές.
Να κουβαλάει σιτάρι για το μύλο ,καλαμπόκι για τα πουλερικά, ντομάτες για να τις πουλάει στο χωριό ,αλλά και σε διπλανά χωριά και να τον πηγαίνει καβάλα όπου ήθελε γιατί εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν αυτοκίνητα στο χωριό..
Ο γάιδαρος όταν ήταν χορτάτος και δεν είχε δουλειά γκάριζε και ακουγότανε σε ολόκληρο το ορεινό χωριό.
Κάποια μέρα τον άκουσε και ένας πολύ μεγάλος και πονηρός αετός και του είπε. .Εσύ ένα τόσο μεγάλο ζώο και επιβλητικό ,με τόσο δυνατή φωνή ,έπρεπε να είσαι βασιλιάς όλων των ζώων και όλα να σε φοβούνται και να σε υπηρετούν . Πρέπει να φύγεις από το αφεντικό σου που όλη μέρα σε βάζει να δουλεύεις σε σκληρές δουλειές .
Και εμείς τα πουλιά έναν τέτοιο θέλουμε για βασιλιά .
- Ναι αλλά εγώ όμως δεν πετάω .
- Είναι το μόνο εύκολο αυτό στη σημερινή εποχή . Εκείνη την στιγμή περνούσε ένα αεροπλάνο . Κοίταξε είπε ο αετός ,είναι τεράστιο και πετάει επειδή έχει φτερά .
- Εγώ όμως δεν έχω φτερά .
- Το μόνο εύκολο με τόσο μεγάλα αυτιά . Θα δέσουμε στα αυτιά σου τα φτερά ενός μεγάλου αετού που πέθανε εχθές και θα μπορείς να πετάς . Μόνο που στη αρχή θα πρέπει να παίρνεις ώθηση όπως κάνουμε και εμείς . Θα ανέβεις σε εκείνον το απόκρημνο βράχο , θα πάρεις φόρα και ζήτω ο βασιλιάς των ζώων και πουλιών .
- Άρεσαν όλα αυτά στον κουτό τον γάιδαρο και αφού ο αετός του έδεσε στα αυτιά τα φτερά ,ανέβηκε στο βράχο , πήρε φόρα για να πετάξει ,αλλά γκρεμοτσακίστηκε στο γκρεμό .
- Ο αετός φώναξε και τα αιτόπουλα και τρώγανε όλα μαζί ,φωνάζοντας .
- Τον χαζό τον γάιδαρο που νόμιζε πως μπορεί να πετά και να γίνει βασιλιάς .
- Ο μικρός τότε γέρος , έκλαιγε και όλα τα ζώα και πουλιά ,γελούσαν μαζί του και μερικά απορούσαν . Τόσο μεγάλο κεφάλι ο γάιδαρος δίχως μυαλό ;
. Ο μύθος διδάσκει να μην παρασυρόμαστε από επιτήδειους που μας φουσκώνουν τα μυαλά.
