13 Ιουνίου 2025. Δρακότρυπα Καρδίτσας. Το κουδούνι του Δημοτικού Σχολείου της Δρακότρυπας ηχεί για τελευταία φορά μετά από 146 χρόνια!!!
Στην αυλή του δεν θα ξαναακουστούν παιδικές φωνές και οι διάδρομοί του δεν θα ξανααντηχήσουν γέλια.
Τα λιγοστά παιδάκια που έχουν μείνει θα ΄΄μετακομίσουν΄΄ πλέον στο Μουζάκι.
Ένα από τα παλιά και ιστορικά σχολεία, με μια διαδρομή 146 ετών, έγραψε τον επίλογό του.
Στις 13 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε μια πολύ συγκινητική τελετή αποχαιρετισμού την οποία έδωσαν το παρών και μερικοί παλιοί απόφοιτοι και παλιοί δάσκαλοι που θυμήθηκαν ιστορίες και ΄΄σφράγισαν΄΄ ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ιστορία του σχολείου, στην ιστορία του ίδιου του χωριού που έχει να ακούσει κλάμα μωρού εδώ και τρισίμισι χρόνια και που ολοένα και ερημώνει.
Οι φορείς και οι κάτοικοι, πάντως, δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια και κάνουν ενέργειες ώστε να έρθουν άλλα δυο παιδιά, στη περίπτωση που τα καταφέρουν και ο πατέρας της οικογένειας απασχοληθεί σε εργοστάσιο στην ευρύτερη περιοχής.
Το Ηχόραμα 100,8 και η εκπομπή «Πρωινή Ατζέντα» (καθημερινά 09:00-10:00 το πρωί) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη ανέδειξαν το θέμα συνομιλώντας με τον Πρόεδρο του Κοινοτικού Διαμερίσματος Σεραφείμ Κωστάκη καθώς επίσης και με τον ερευνητή-οικονομολόγο (και απόφοιτο του σχολείου) Γιώργο Γούσια.
Η συγκινητική τελετή αποχαιρετισμού, οι προσπάθειες επαναλειτουργίας και η διαδρομή ενός από τα πιο παλιά και ιστορικά σχολεία μέσα από τις συνεντεύξεις-μαρτυρίες που ακολουθούν:
Η συνέντευξη με τον Πρόεδρο του Κοινοτικού Διαμερίσματος Δρακότρυπας Σεραφείμ Κωστάκη
Ο Πρόεδρος του Κοινοτικού Διαμερίσματος Δρακότρυπας Σεραφείμ Κωστάκη τόνισε στο Ηχόραμα 100,8 τα ακόλουθα:
Γίνονται προσπάθειες να βρούμε άλλα δυο παιδάκια
«Αυτή τη στιγμή είναι μόνο δυο παιδάκια.
Βέβαια, από πλευράς μας, γίνονται προσπάθειες ώστε το σχολείο να παραμείνει ανοιχτό.
Και γίνονται προσπάθειες να βρούμε άλλα δυο παιδάκια ώστε να λειτουργήσει το σχολείο.
Έχω κανονίσει ένα ραντεβού με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας ώστε να θέσουμε το θέμα και θα προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε σε λειτουργία το σχολείο όσο πάρει και όσο υπάρχουν παιδιά στο χωριό».
Τη δεκαετία του ΄΄60, το σχολείο είχε 230 παιδιά
«Είναι ένα παλιό, ιστορικό σχολείο.
Το 1889 οι κάτοικοι προσέλαβαν κάποιο δάσκαλο για να μάθει γράμματα στα παιδιά.
Πλήρωσαν με γρόσια στον Σουλτάνο.
Τη δεκαετία του ΄΄60, το σχολείο είχε 230 παιδιά.
Και στην τελευταία απογραφή του ΄21 ήταν 447 κάτοικοι.
Είναι ένα πάρα πολύ παλιό σχολείο.
Ξεκίνησε το 1926 και τελείωσε το 1929. Η μία πτέρυγα.
Και μετά έγινε και μια άλλη πτέρυγα.
Και εγώ από αυτό το σχολείο πέρασα και υπάρχει μια συγκίνηση.
Πραγματικά είναι ένα πάρα πολύ ωραίο κτίριο και βρίσκεται και σε ένα πολύ καλό σημείο.
Θα εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια.
Ενδέχεται να έρθει μια οικογένεια να πιάσει δουλειά κάπου εδώ ο πατέρας και να υπάρχουν άλλα δύο παιδάκια, οπότε το σχολείο να λειτουργήσει οπωσδήποτε».
Έχει τρισίμισι χρόνια να ακουστεί κλάμα μωρού
«Έχει τρισίμισι χρόνια να ακουστεί κλάμα μωρού στο χωριό.
Δυστυχώς, έχουν φύγει όλοι.
Εγώ προσωπικά ήρθα σαν συνταξιούχος.
Ήμουν αστυνομικός και πήρα σύνταξη και ήρθα στο χωριό.
Είμαστε δυο-τρεις που κάνουμε παρέα και είμαστε φίλοι και ζούμε στο χωριό.
Τώρα, τα παιδιά τους, τα εγγόνια, κανείς δεν ξέρει!
Είναι λυπηρό».
Η αποχαιρετιστήρια τελετή
«Φοιτήσαμε σε αυτό το σχολείο τόσα παιδιά, με τα γέλια μας να ακούγονται σε όλο το σχολείο.
Ήταν μια πολύ συγκινητική τελετή.
Μίλησε ο Γιώργος Γούσιας που επίσης αποφοίτησε από το σχολείο.
Ήρθαν και δάσκαλοι που είχα διδάξει και ήταν συγκινητικά»
Η συνέντευξη του οικονομολόγου-ερευνητή Γιώργου Γούσια
Ο οικονομολόγος-ερευνητής Γιώργος Γούσιας, απόφοιτος του σχολείου της Δρακότρυπας, υπογράμμισε στο Ηχόραμα 100,8 τα εξής:
Σαν οργανωμένο σχολείο ξεκίνησε το 1879
«Σαν οργανωμένο σχολείο ξεκίνησε το 1879.
Τότε μερικοί κάτοικοι του χωριού, Σκυταλιώτες όλοι, εκτός ενός, συμφωνήσαμε και βάλαμε διδάσκαλο εις το χωρίον να διαβάσει όλα τα παιδιά του χωριού.
Τον Αποστόλην Ακρίβον.
Και έχουμε να του δώσουμε μισθόν για χρόνον ολόκληρο γρόσια 1.250.
Ο οποίος έχει τα οδηγήσει με το καλόν, χωρίς να αμελήσει το παραμικρόν, ομοίως και εμείς έχουμε να μην αμελήσωμεν τη διασφάλεια αυτού και ησυχίαν και δίνουμε το παρών μας, τον δε μισθόν θέλουμε να τον πληρώσουμε σε τρεις δόσεις, ένα μπροστά, ένα στα αλώνια και το τρίτο μισθόν στο τέλος, χωρίς την παραμικράν πρόφαση. 1879. 26 Οκτωβρίου.
Χωριανοί Σκλατυνιώτες όλοι έως ενός, πληρώνουμε τα άνωθεν΄΄.
Σκλάτυνη είναι το παλιό μου το χωριό.
Και υπογράφουνο Γιωργάκης Καραβίδας, ο Κώστας Νικολάου, ο Μητροφάντος, ο Βασιλάκης που είναι άγνωστο το επώνυμο, ο Θοδωρής Πολύμερος, ο Θανάσης Νικολάου, ο Νικόλαος Χρήστου και Νικολός Γούσιας, ο προπάππους μου.
Έτσι, λοιπόν, λειτούργησε το σχολείο, με αυτή τη μορφή μέχρι ουσιαστικά το 1884 γιατί τότε δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση για τη δημιουργία του.
Μάλιστα, με τη διευκρίνιση ότι τα έξοδα της πληρωμής των δασκάλων και λοιπά, θα βαρύνει τον Δήμον.
Και δεν ξέρω αν η λέξη δημοδιδάσκαλος έχει εκεί την αιτία της δημιουργίας της.
Δηλαδή, ότι πληρώνονταν από τον Δήμο».
Πότε ξεκινά η παιδεία στη Δρακότρυπα
«Όμως, η παιδεία στη Δρακότρυπα δεν ξεκινά το 1879.
Ο Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω γεννήθηκε στο χωριό μας, το 1500, και στις βιογραφίες οι οποίες υπάρχουν, αναφέρεται ότι ΄΄οι γονείς δεδόκασον αυτόν γράμματα και έμαθε γραφήν και το γράψιμο συντόμως΄΄.
Δηλαδή, το 1500 έμαθε γράμματα στο χωριό.
Σε μια εποχή που ήταν Τουρκοκρατούμενη όλη η Ελλάδα, ο Διονύσιος και έμαθε γράμματα αλλά και δίδασκε.
Έχουμε αι αργότερα μια περίπτωση γραμματιζούμενου στο χωριό ο οποίος, στη συνέχεια, πήγε στην Άρτα, σε μια Ιερατική Σχολή, και αργότερα μετέβη στο Βουκουρέστι όπου ήταν δάσκαλος σε μια οικογένεια.
Αυτά όσον αφορά το παρελθόν της παιδείας που έχει σχέση με το χωριό μου, τη Δρακότρυπα.
Ένα σχολείο με ένα υπόβαθρο μερικών αιώνων».
Πάμε στο χωριό συναντάμε όλο και πιο πολλούς ηλικιωμένους
«Πάμε στο χωριό και συναντάμε όλο και πιο πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους.
Δυστυχώς, τα πράγματα είναι πολύ άσχημα σε όλη τη χώρα μας.
Ας πούμε, το 1971 η ηλικιακή ομάδα από μηδέν έως δεκατεσσάρων ετών ήταν το 25% του πληθυσμού και η ομάδα άνω των 65 ετών ήταν το 10,9%.
Και μετά από 40 χρόνια το 2011, το 25% κατέβηκε στο 14,4% για τους νέους.
Οι δε ηλικιωμένοι από 10,9, πήγανε στο 19.
Είναι ένα δράμα το δημογραφικό πρόβλημα.
Ο Νομός Καρδίτσας έχει 140 χωριά.
Από αυτά είχαν ή έχουν Δημοτικό Σχολείο μόνο τα 28.
Σκεφτείτε, τι μεγάλη μείωση πληθυσμού και τι μεγάλη μείωση νεανικού πληθυσμού υπάρχει στην περιοχή μας».
Αναμνήσεις που συγκινούν
«Θυμάμαι τους δασκάλους μας που κάνανε ό,τι μπορούσανε.
Θυμάμαι την κυρά-Σοφία, που ήταν η καθαρίστρια του σχολείου, και ερχόταν νωρίς να ανάψει τις σόμπες για να έρθουν τα παιδιά από τις εξοχές.
Γιατί υπήρχα παιδιά που έρχονταν από δυο και τρία χιλιόμετρα μακριά και έπρεπε να περάσουν ποτάμι και ήταν βρεγμένα.
Θυμάμαι το μεσημέρι που τα παιδιά αυτά δεν είχαν να φάνε και τρώγανε ψωμί».
