Ο προοδευτικός χώρος υπήρξε πάντα ο τροφοδότης προτάσεων και ιδεών για τη διαμόρφωση της Παιδείας στη χώρα μας με εξαιρετικά θετικό πρόσημο στην πρόσφατη ιστορική περίοδο.
Η “αριστερά”, συνώνυμο του προοδευτικού χώρου, επιχειρεί σήμερα την πλέον αρνητική παρέμβαση στον τομέα της Παιδείας, την οποίαν ουσιαστικά καταστρέφει, μέσα από μία σειρά εξωφρενικών θεσμικών ατοπημάτων. Μια καταστροφή χωρίς δυνατότητα αναστροφής.
Η κατάργηση της αριστείας και της αξιοκρατίας, τα προγράμματα σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ο εγκλωβισμός χιλιάδων μαθητών σε ένα ανεπανάληπτο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, η κατάργηση της Τεχνικής Εκπαίδευσης, η δημιουργία νέων Πανεπιστημιακών Τμημάτων σε υπερκορεσμένους επαγγελματικούς χώρους (π.χ. Νομική Πάτρας, Γεωλογία Καβάλας), η σύσταση νέων Τμημάτων χωρίς καμία αντιστοίχιση με την αγορά εργασίας, η τραγελαφική επανίδρυση των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, το ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας των ΕΛΚΕ, η ενσωμάτωση των ΤΕΙ σε Πανεπιστήμια, η δημιουργία δεκάδων Ινστιτούτων Εκπαιδευτικής Έρευνας και Ανάπτυξης και η ίδρυση νέων Πανεπιστημίων συνθέτουν ένα πρωτόγνωρο πεδίο ασαφούς λογικής και γενικής σύγχυσης στο χώρο της Παιδείας.
Όλα αυτά όμως δεν αντιπροσωπεύουν τον προοδευτικό χώρο, αλλά υποδεικνύουν ένα άκρατο λαϊκισμό με ποταπά κίνητρα ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων.
Δεκάδες χιλιάδες νέοι, σπουδαστές στα ΤΕΙ προσδοκούν αναβάθμιση και ένταξη στα ΑΕΙ, χιλιάδες καθηγητές των ΤΕΙ προσδοκούν ενσωμάτωση στα ΑΕΙ, εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι περιοχών αναμένουν εγκατάσταση ΑΕΙ στην περιοχή τους, με πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα την ιλαροτραγική περίπτωση της Κοζάνης, η οποία φιλοξενεί 3 διαφορετικά Ανώτατα Ιδρύματα.
Με αντάλλαγμα ψήφους πολιτών και την ανευθυνότητα του Υπουργού απέναντι στην κοινωνία συντελείται η κατάρρευση της Παιδείας στη χώρα μας.
Ο προοδευτικός κόσμος -με την ακριβή έννοια του όρου- έχει τεράστια ευθύνη όχι μόνο να καταδείξει το βαρύτατο ολίσθημα που με καπήλευση του χώρου διαπράττεται και να το αποτρέψει, αλλά και μέσα από μία καλά συντονισμένη προσπάθεια να αποκαταστήσει το εθνικό μας κεφάλαιο που είναι η Παιδεία και η πνευματική μας ταυτότητα.
Γράφει ο Ευθύμης Λέκκας, Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος
