Πριν από μερικούς μήνες ξεκινήσαμε μία προσπάθεια να αλλάξει η κατάσταση στον Δήμο Καρδίτσας οριστικά και συνολικά. Αυτοί που το πιστέψαμε από την αρχή, δεν ξέρω ποιο ιδιαίτερο ψυχικό χαρακτηριστικό είχαμε αλλά φαινόταν να μην ακούμε όλες εκείνες τις φωνές δίπλα μας που επαναλάμβαναν μονότονα δύο λέξεις. “Δεν γίνεται. Δεν γίνεται. Δεν γίνεται”.
“Δεν θα καταφέρετε τίποτα. Δεν θα κάνετε παράταξη. Δεν έχετε κανένα κόμμα από πίσω. Δεν σας ξέρει ο κόσμος. Δεν θα σας δεχτούν στα χωριά. Δεν θα σας αφήσει το σύστημα. Θα σας κόψει τα πόδια το κατεστημένο” και τέλος “δεν θα καταφέρετε να φτιάξετε ψηφοδέλτιο!” Ώρες ώρες ανατρέχοντας μερικούς μήνες πίσω απορώ κι εγώ με την ψυχική μας αντοχή και με τις αντιστάσεις τις οποίες επιδείξαμε). Με μια κουβέντα, δεν γίνεται.
Ε να που γίνεται!
Καταφέραμε ήδη πολλά. Την παράταξη την φτιάξαμε και την φτιάξαμε καλά. Δεν έχουμε κανένα κόμμα από πίσω και δεν θέλουμε κιόλας. Ο κόσμος μας έμαθε. Ακούς πια να συζητάνε για μας, και μάλιστα όχι για τον Στέφανο αλλά για την “Καρδίτσα μας”. Στα χωριά οι τίμιοι άνθρωποι της σκληρής δουλειάς όχι μόνο θέλουν να μας ακούσουν και να τους ακούσουμε αλλά στηρίζουν την προσπάθεια που όλοι μαζί κάνουμε γιατί είναι τίμια, ειλικρινής και με πεντακάθαρο όραμα για ολόκληρο τον Δήμο Καρδίτσας. Το σύστημα είναι αλήθεια ότι παρότι “ξεδοντιασμένο” πια, έχει ακόμη ισχυρές αντιστάσεις. Θα καμφθεί κι αυτό. Το παλιό άλλωστε ποτέ δεν κατάφερε να σταματήσει την νομοτελειακή πορεία του καινούριου. Απλά βάζει εμπόδια και μας πεισμώνει περισσότερο. Λίγες μέρες πριν μας έλεγαν ότι ο επικεφαλής είναι μικρός. Μετά έρχεται η υποψηφιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, την Αθήνα, και είναι ακόμα μικρότερος. Άρχισαν να παγώνουν τα χαμόγελά τους. Έρχεται και η πρωθυπουργία του Ματέο Ρέντσι (39 χρόνων) στην Ιταλία και αποστομώνονται πλήρως. Ας είναι. Είπαμε και πριν. Τα εμπόδια απλά μας πεισμώνουν πιο πολύ.
Δίνουμε μάχη με το σύστημα και το κατεστημένο. Η αλήθεια είναι ότι η συγκυρία μας ευνοεί. Το σύστημα τα έχει χαμένα και το κατεστημένο είναι σε αποδρομή. Φυσικά δεν χάνουν ευκαιρία να μας δείχνουν τα δόντια τους… αλλά πια δεν μας τρομάζουν γιατί τα μισά τους λείπουν.
Τώρα τους έχει μείνει να μας λένε ότι δεν θα καταφέρουμε να φτιάξουμε ψηφοδέλτιο. Θέλει κοντά 200 άτομα, λέει, και δεν θα τα βρείτε. Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός είναι παράλογα μεγάλος. Εξαιρώντας και όλους όσους υπηρέτησαν το παλιό σύστημα από θέσεις ευθύνης και έχουν χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, εξαιρώντας όσους εξαρτημένους από το παλαιό τρέχουν πίσω από πολιτικούς δεινόσαυρους μπας και βολευτούν, εξαιρώντας πρώην παράγοντες που περίμεναν τόσον καιρό να δουν με ποιον συμφέρει να πάνε και δεν μπορούν να περιμένουν άλλο (διότι το τοπίο μπορεί να μην ξεκαθάρισε ούτε στο ελάχιστο, αλλά φτάσαμε δυο μήνες πριν τις εκλογές και απλά δεν μπορούν να περιμένουν άλλο) οι επιλογές μας δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Κι όμως. Πάλι έξω πέφτουν και πάλι θα τους στενοχωρήσουμε. Πάνω από 600 άνθρωποι μας στηρίζουν επωνύμως στην σελίδα μας σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Θα πει κανείς ότι αυτό δεν μετράει. Είναι στο ίντερνετ. Έστω ότι είναι έτσι. Δεν είναι όμως ούτε ένας ούτε δύο. Είναι παραπάνω από 600 τώρα που γράφουμε. Λέτε να σας κάνουν το χατίρι να μην μας στηρίξουν;
Ας συνεχίσει το σύστημα να λέει αυτό που τόσο καλά ξέρει, ότι δεν γίνεται. Δικαίωμά του είναι άλλωστε. Έλα όμως που γίνεται!
Γεώργιος Ζορμπάς, Πολιτικός Μηχανικός
Μάκης Παππάς, πτ. ΕΠΔΟ
Βάνα Φούκα, Λογίστρια
“Καρδίτσα μας”
(υπ. Δήμαρχος Στέφανος Κ. Κατσάρας)
