Για τον Δάντη, το ταξίδι αυτό ξεκίνησε τη Μεγάλη Παρασκευή του έτους 1300, μετά από την επιλογή του ποιητή να καταδυθεί στον Άδη, τον οποίο περιγράφει ως αναποδογυρισμένο κώνο, με το πλατύ του στόμιο στο βόρειο ημισφαίριο, κάτω από την Ιερουσαλήμ.
Εννιά επίπεδα, εννιά διαβαθμισμένοι κύκλοι, ανάλογα με τη σοβαρότητα του αμαρτήματος και στην κορυφή του κώνου ο Εωσφόρος, ο γκρεμισμένος άγγελος. Μια λεοπάρδαλη της λαγνείας της φιληδονίας αλλά και της γενέθλιας πόλης, της Φλωρεντίας, ένα λιοντάρι της αλαζονείας, της βίας και του βασιλικού οίκου της Γαλλίας και μια λύκαινα της φιλαργυρίας και της παπικής εκκλησίας προσωποποιούν τους ιδεολογικούς-πολιτικούς αλλά και ηθικούς λόγους, για τους οποίους ο ποιητής επιλέγει τελικά την αναμέτρηση με το σκοτεινό δάσος που οδηγεί στον κάτω κόσμο και την εσωτερική, διαλογική αναζήτηση του Εγώ, από τα πραγματικά, «κοσμικά» θηρία, τα οποία δεν βρίσκονται πλέον στη φύση αλλά στο άστυ…
Σκοπός του η κάθαρση και τελικός του προορισμός ο παράδεισος, η αναζήτηση του οποίου δικαιολογεί και τον αριστοτελικής σύλληψης, λόγω του αίσιου τέλους, τίτλο της «κωμωδίας» για μια διαδρομή που με τους δικούς μας όρους μόνο κωμική δεν είναι. Στο γεμάτο ψυχολογικές μεταπτώσεις και σωκρατικούς δαίμονες αυτό ταξίδι μοναδικοί βοηθοί, πέρα από την αταλάντευτη θέληση του ποιητή, υπήρξαν η γνώση των μεγάλων δασκάλων, προσωποποιημένη στη μορφή του Βιργίλιου και ο έρωτας, στην πιο αγνή, πλατωνική εκδοχή του, όπως τον βίωσε ανεπίδοτο όταν ήταν παιδί…
Η έννοια της κάθαρσης, τόσο σύμμετρη με το πνεύμα των ημερών αλλά και των καιρών, όχι μόνο ως ιδεατό βίωμα αλλά και ως εμπειρία ζωής, διέτρεχε και όλη την προσπάθεια των συντελεστών της έκθεσης «Αναφορά στο Δάντη. Divina Commedia: μια εικονογραφική απόπειρα», η οποία άνοιξε την Μεγάλη Τετάρτη στην αίθουσα τέχνης «Οιωνός» (Διάκου 16) και θα συνεχιστεί ως τις 13 Μαΐου.
Τα 35 έργα με σινική μελάνη και ακουαρέλα του εικαστικού Κωνσταντίνου Μπιλιούρη στάθηκαν η αφορμή για το ξεδίπλωμα ενός ανάστατου, γεμάτου ένταση κόσμου, στον οποίο συμμετείχαν ισότιμα η μουσική, ο χορός, η κινούμενη εικόνα… Το δεξιοτεχνικό παίξιμο του πιάνου (Ελένη Γιαννοπούλου), του κοντραμπάσου (Άννα Τριανταφύλλου) και του βιολιού (Έλλη Παποπούλου) σε συγκλονιστικά, διαχρονικά έργα του παγκόσμιου κλασικού ρεπερτορίου, όπως η «σπουδή στο Δάντη» του Liszt, o «μακάβριος χορός» του Saint-Saens ή η σουίτα για πιάνο του Kilar, πασίγνωστη από την ταινία «Dracula», υπήρξαν καταλυτικά για την ατμόσφαιρα που προϋπέθετε το όλο εγχείρημα. Η Εύα Παπαδοπούλου (σχολή μπαλέτου Ξένιας, μακιγιάζ Χαρούλας Κουκουβάνη) σωματοποίησε πολύ εκφραστικά το διανοητικό ταξίδι του Δάντη, αποκαλύπτοντας στο κοινό τα έργα ανάλογα με τη ροή της αφήγησης (Μαίρη Καρουκανίδου) με τη συνοδεία των μυστικιστικών αυτοσχεδιαστικών ήχων του κοντραμπάσου. Το επεξεργασμένο βίντεο με πλάνα από τους αγαπημένους τόπους του Δάντη (Βασίλης Στάθης) διευκόλυναν όσους κατάφεραν να εξασφαλίσουν μία θέση στη αίθουσα να μεταφέρουν τη δράση και τα μηνύματα της μικρής αυτής παράστασης-εικαστικού δρώμενου στο σήμερα. Για τους περισσότερους που βρέθηκαν εκεί και περισσότερο διαισθάνονταν παρά έβλεπαν, μια ελάχιστη αποζημίωση είναι τα δύο βίντεο, τα οποία αναρτήθηκαν στο youtube (“Στους δρόμους του Δάντη” LA DIVINA COMMEDIA «Αναφορά στον Dante. Μία εικονογραφική απόπειρα» και LA DIVINA COMMEDIA Εγκαίνια έκθεσης).
Χορηγοί της έκθεσης, η οποία είναι ανοιχτή καθημερινά, 10.00-13.00 και 19.00-22.00, είναι το βιβλιοχαρτοπωλείο Ζάχος, το bistrot «Άρνη», η Εκτυπωτική Καρδίτσας, το δημιουργικό εργαστήριο «Θαυματρόπιο», το οποίο επιμελήθηκε τον καλαίσθητο κατάλογο της έκθεσης, και το εργαστήρι ζωγραφικής «Ganazei-Girarte».
