«Τα νέα από το Γιούρογκρουπ ήταν καλά», αποφάνθηκε η κυβέρνηση. Με την εκτίμηση αυτή συντάχθηκε και η μεγάλη πλειοψηφία των εγχώριων μέσων ενημέρωσης που την στηρίζουν.
Αλήθεια, όμως, ποια ήταν αυτά τα «καλά νέα» για το λαό, για τον καθένα μας;
Μήπως είναι «καλό νέο» το ότι «ξεκινάει η διαδικασία για την εφαρμογή της απόφασης του Γιούρογκρουπ της 20ής Φεβρουαρίου και η προώθηση των «μεταρρυθμίσεων» που περιλαμβάνει όπως επισήμανε η κυβέρνηση;
Μα ακριβώς η συμφωνία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με την ΕΕ στο Γιούρογκρουπ στις 20 Φλεβάρη, σε συνδυασμό με τα αιτήματα και τις «λίστες μεταρρυθμίσεων» που απέστειλε στους «θεσμούς» της τρόικας (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ) πριν και μετά από την εν λόγω συνεδρίαση, αποτελούν την ουσιαστική και τυπική επέκταση της αντιλαϊκής πολιτικής που αποτυπωνόταν στο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.
Και μια και είπαμε για θεσμούς ετοιμαστείτε να ακούσετε την νέα τους ονομασία: το «σχήμα διαπραγμάτευσης» στις Βρυξέλλες (στο οποίο πέρα από την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, προστίθεται και ο μηχανισμός χρηματοδοτικής στήριξης της Ευρωζώνης – ESM/EFSF) θα… ονομάζεται «Brussels Group» (ομάδα Βρυξελλών). Μάλιστα, οι επιτόπιοι έλεγχοι από τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που θα καταφθάνουν στην Αθήνα (ήδη βρίσκονται εδώ) βαφτίζονται από τη συγκυβέρνηση «on site exchange of facts» (επιτόπια ανταλλαγή δεδομένων)… Ο εμπαιγμός απέναντι στον ελληνικό λαό συνεχίζεται.
Αλλά ας συνεχίσουμε με τα «καλά νέα»
Μήπως, ας πούμε, στην πρόσφατη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ πάρθηκε πίσω κανένας από τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων; Μα τέτοιο θέμα δεν τίθεται καν στα αντιλαϊκά παζάρια, από καμία από τις πλευρές της διαπραγμάτευσης. Ίσα ίσα, η συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, για την οποία «καμαρώνει» η συγκυβέρνηση, επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της να διατηρήσει τον πυρήνα του αντεργατικού – αντιλαϊκού πλαισίου που συνιστούσε πάγια απαίτηση του κεφαλαίου, διαμορφώθηκε με μεγαλύτερη ένταση κατά τη «μνημονιακή περίοδο» και αποτελεί προϋπόθεση και για το πέρασμα στη φάση της περίφημης ανάκαμψης. Αλλά ποια είναι ακριβώς η νέα συμφωνία που θα πρέπει να μας κάνει ευτυχείς;
Στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία με τους… «θεσμούς», αποτυπώνεται:
1.Η δέσμευση της νέας συγκυβέρνησης να «σεβαστεί» τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που προώθησαν οι προκάτοχοί της (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ).
2.Να εξασφαλίζει την αποπληρωμή «στο ακέραιο και εγκαίρως» του κρατικού χρέος που δημιουργήθηκε για λογαριασμό των μονοπωλίων.
3.Να απέχει από μονομερείς ενέργειες με δημοσιονομικό κόστος και συνολικότερο κόστος στην «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.
4.Την αναγνώριση της ματωμένης «τεράστιας δημοσιονομικής προσαρμογής» των προηγούμενων χρόνων ως «σημείο αφετηρίας» για τη συνέχεια και σε αυτό το πλαίσιο δεσμεύεται για νέο μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες για στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.
5. Την «επιτάχυνση» και «εξειδίκευση», πλήθους νέων αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Μεταξύ άλλων: περαιτέρω προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, «συνέχιση του εκσυγχρονισμού (!) του συνταξιοδοτικού συστήματος», «νέα κουλτούρα φορολογικής συμμόρφωσης» των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων για την αποπληρωμή παλιών και νέων χαρατσιών, «εξορθολογισμό» του ΦΠΑ (με τον υπουργό Οικονομικών να προαναγγέλλει απογείωση της αντιλαϊκής φοροληστείας μέσω «ενιαίου συντελεστή») και πολλά άλλα…
Άρα; Πού αναφέρεται η περιβόητη αναζήτηση «έντιμου συμβιβασμού», για την οποία επισημαίνεται ότι «κερδήθηκε χρόνος»; Ποια είναι τελικά τα «καλά νέα»;
Την πραγματικότητα που θέλει να κρύψει με την επικοινωνιακή καταιγίδα η κυβέρνηση με την στήριξη των μέσων ενημέρωσης, αφορά την υπαρκτή διαπραγμάτευση που διεξάγει η συγκυβέρνηση με τους «εταίρους», με γνώμονα τις απαιτήσεις του εγχώριου κεφαλαίου (όπως αυτές αποτυπώνονται και στις «25 προτάσεις» του ΣΕΒ) για μεγαλύτερη κρατική στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του. Αφορά την προσπάθεια οι προτεραιότητες αυτές να κερδίσουν έδαφος στην «εξειδίκευση» του τρέχοντος μνημονίου και, πολύ περισσότερο, στο μνημόνιο που ετοιμάζουν για μετά τον Ιούνη…
Με δυο λόγια: Μάταια ο λαός περιμένει «καλά νέα» από τις Βρυξέλλες ή την Ουάσιγκτον, από τα αντιλαϊκά παζάρια μεταξύ της εκάστοτε κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ κ.ά.
«Καλά νέα» πραγματική απαλλαγή από τα μνημόνια σημαίνει κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων, όπως προβλέπει η πρόταση νόμου του ΚΚΕ και όχι ενίσχυσή τους με νέα λίστα μεταρρυθμίσεων. Σημαίνει ανάκτηση των απωλειών για το λαό, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους στην Ελλάδα.
