Σήμερα, όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, τιμάμε τα θύματα της πιο απάνθρωπης στιγμής της ιστορίας της ανθρωπότητας, όπου περίπου 6.000.000 άτομα, εξοντώθηκαν μόνο και μόνο επειδή ήταν εβραϊκής καταγωγής και ένας ακόμη τεράστιος αριθμός, επίσης, αθώων ανθρώπων αφανίστηκε, λόγω της προέλευσής τους, του γενετήσιου προσανατολισμού τους, της φυσικής και ψυχικής κατάστασης τους κ.α., όπως πολλοί Τσιγγάνοι (Ρομ), ομοφυλόφιλοι και άτομα με αναπηρία.
Τα τελευταία χρόνια, σε πολλές περιπτώσεις, κυριαρχούν και προωθούνται μισαλλόδοξες απόψεις και πρακτικές. Οι διάφοροι εθνικισμοί βρίσκονται σε έξαρση και ακραίοι πολιτικοί σχηματισμοί αυξάνουν τα ποσοστά τους σε βαθμό ανησυχητικό. Αντί των αξιών αλληλεγγύης επικρατεί η απανθρωπιά. Εκατοντάδες κατατρεγμένοι πρόσφυγες εγκλωβίζονται σε διάφορα μέρη και η Μεσόγειος έχει γίνει ένα τεράστιο νεκροταφείο.
Σε αυτή την κατάσταση το νοσηρό φαινόμενο των αρνητών του Ολοκαυτώματος όλο και αυξάνει κάτι που μόνο αδιάφορους δεν πρέπει να μας αφήνει.
Είναι αδιανόητη και μόνο η σκέψη ότι η ανθρωπότητα μπορεί να ξαναζήσει το απόλυτο κακό του Ολοκαυτώματος και κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέψει κάτι τέτοιο.
Για αυτό, κανένας δεν πρέπει να ξεχνά το Ολοκαύτωμα και να επιτρέπει οποιαδήποτε ενέργεια που προσφέρει γόνιμο έδαφος στην ανάπτυξη ιδεών και απόψεων που δημιουργούν συνθήκες επικίνδυνες και χρέος μας είναι να αγωνιζόμαστε πάντα για τις πανανθρώπινες αξίες και την αρμονική συμβίωση όλου του κόσμου.
