Αγγίζει τα όρια της γελοιότητας το κείμενο που υπογράφουν οι τρεις εκλεγμένοι στο ΔΣ του συλλόγου των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Δράσης. Αφού μέσα από μια «σούπα» θέσεων και διακηρύξεων η παράταξη τους κατέλαβε τέσσερες έδρες, αρνούνται τη συγκρότηση αναλογικού προεδρείου προκειμένου να λειτουργεί ο Σύλλογος, ιδιαίτερα σήμερα που οι αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του προέδρου -σαν πρώτη δύναμη.
Αντί να απολογηθούν οι συνάδελφοι για την απαράδεκτη και απροκάλυπτη κωλυσιεργία, επιδίδονται σε επίθεση εναντίον των άλλων παρατάξεων και μάλιστα με ιδιαίτερο μένος στον εκπρόσωπο της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ.
Ξέρουν πολύ καλά πως η θέση μας για αναλογικό προεδρείο αποτελεί η πάγια θέση της παράταξης μας. Ισχύει διαχρονικά και δεν σχετίζεται ούτε με «κολπάκια» ούτε με τακτικισμούς ορισμένων ανυπόμονων παραγοντίσκων. Το ίδιο ίσχυσε και την φορά που αναλάβαμε προεδρείο και για να θυμίσουμε -σε όσους έχουν κοντή μνήμη-ότι ήταν η μοναδική φορά που το ΔΣ στον αγιασμό έκανε κατάληψη για το 9ο δημοτικό που ήταν, τότε σε κοντέινερ αλλά και για τα υπόλοιπα προβλήματα των σχολείων.
Ξέρουν επίσης πολύ καλά –όσο κι αν αποφεύγουν να το σκέπτονται– πως η τοποθέτηση μας αυτή δεν έχει ίχνος πολιτικής σύγκλισης με δυνάμεις με διαμετρικά αντίθετες θέσεις. Το γεγονός όμως πως μια μερίδα συναδέλφων- μικρότερη ή μεγαλύτερη -πείστηκε από τις απόψεις τους και τους ανέθεσε ευθύνη για τη διοίκηση του Συλλόγου είναι αυτονόητο πως πρέπει να αναλάβουν το μέρος της ευθύνης που τους αναλογεί ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη.
Αντιλαμβανόμαστε τα αδιέξοδα που οδηγεί η τεχνική συγκόλληση των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων(ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΚΚΕ ΜΛ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ της..δεξιάς ή της …αριστεράς!!!) που εκφράζονται στο ΔΣ με εκπροσώπους διαφορετικών πολιτικών χώρων που με τόση επιμέλεια αποκρύπτουν. Φαίνεται πως οι προεκλογικές συμφωνίες για τα αξιώματα δεν τους «κάθονται» με αναλογικό προεδρείο και γι αυτό καταφεύγουν στη λασπολογία και τον αντικομμουνισμό.
Μακριά από μας η «ενότητα για την ενότητα». Οι ίδιοι χρησιμοποιούν την υποτιθέμενη ενότητα (σε τι άραγε) με σκοπό τη χειραγώγηση των σωματείων και τη μετατροπή τους σε εργαλείο μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Οι ίδιοι χωρίς αποφάσεις οργάνων, ευκαιριακά, τυχοδιωκτικά, προκηρύσσουν απεργίες χωρίς προετοιμασία, χωρίς σύγκρουση με τις δυσκολίες. Οι ίδιοι, άλλα αποφασίζουν στην Καρδίτσα άλλα ψηφίζουν στην Αθήνα .
Οι ίδιοι καλούν σε νόμιμη απεργοσπασία καλώντας να απεργήσουν μόνο οι συνδικαλιστές ή σε εκ περιτροπής απεργοσπασία, προκειμένου εκφυλιστεί και να απαξιωθεί εντελώς το συνδικαλιστικό κίνημα, να πέσει η κυβέρνηση και να έρθει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Κάνουν πως δε θυμούνται πως η ΕΣΑΚ ΔΕΕ παρά τη διαφωνία της για την απεργιακή κινητοποίηση τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, χωρίς συμμαχίες, χωρίς προετοιμασία, χωρίς την ουσιαστική διάθεση των συναδέλφων για τέτοιων διαστάσεων αγώνα, τη στήριξε με όλες της δυνάμεις. Άραγε έπραξαν και αυτοί το ίδιο;
Και βέβαια είναι γνωστή η τακτική αυτών των πολύ γνώριμων σε μας δυνάμεων. Μπροστά στα πολιτικά και οργανωτικά αδιέξοδα Βγάζουν όλη την εμπάθεια τους καταφεύγοντας –όπως και η Χρυσή Αυγή -σε άκρατο αντικομουνισμό. Τους αφήνουμε στη χλεύη των συναδέλφων. Να είναι βέβαιοι πως η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, το ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, με όλο το λαϊκό και εργατικό κίνημα θα εξακολουθήσει να παλεύει με συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις, όχι για αλλαγή κυβέρνησης στο έδαφος των μεγάλων συμφερόντων , για έναν νέου τύπου κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά θα συνεχίζει να συγκρούεται σε όλα τα μέτωπα με τις πολιτικές του κεφαλαίου και της ΕΕ όπου και όπως εκφράζονται
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΑΚ-ΔΕΕ
ΗΛΙΑΣ ΜΠΟΡΛΑΣ
