Δύο κόσμοι συγκρούονται, όταν το αντικείμενο αντιπαραθέσεις μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και τον ΣΥΡΙΖΑ, ακούει στο όνομα «Δημόσια Ασφάλεια – Μεταναστευτικό». Σημαντικό βεβαίως είναι, -να ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής-, ότι αυτός ο τομέας, της ασφάλειας δηλαδή, είναι απόλυτα συνυφασμένος με την ανάπτυξη της χώρας, αλλά και άλλα ποιοτικά στοιχεία, όπως π.χ. το δημογραφικό, που για την πατρίδα μας αποτελεί τεράστιο πρόβλημα εδώ και πολλές δεκαετίες.
Ο λόγος, που η ασφάλεια και η ανάπτυξη συνδέονται άμεσα, είναι απλός. Καμία πολιτεία δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί, να ανασυγκροτηθεί και να ευημερήσει, όταν θεωρείται «ξέφραγο αμπέλι», όταν επικίνδυνοι κακοποιοί και τρομοκράτες κυκλοφορούν ελεύθεροι στους δρόμους.
Η Νέα Δημοκρατία, στα 2 ½ προηγούμενα χρόνια, έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο μεταναστευτικό, αναχαιτίζοντας με επιτυχία την τεράστια ροή των λαθρομεταναστών. Τόσο στον Έβρο, όσο και στο Αιγαίο, ελάχιστοι πια, περνούν στην ελληνική επικράτεια, όταν όλοι θυμόμαστε ότι, πριν λίγα χρόνια περνούσαν οι πάντες. Παράλληλα, μεγάλο ποσοστό παράνομων μεταναστών άρχισαν να επαναπατρίζονται, μειώνοντας ακόμη περισσότερο τον αριθμό τους στη χώρα.
Για αυτή την πολιτική που ακολουθήσαμε, ο ΣΥΡΙΖΑ μας καταγγέλλει και ζητάει το αδιανόητο: Αφενός επιθυμεί να εισέρχονται οι λαθρομετανάστες ελεύθερα και ανεμπόδιστα, αφετέρου αξιώνει να τους δίδεται η Ελληνική ιθαγένεια, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Μία πολιτική θέση, εντελώς ανεύθυνη, ακοστολόγητη και εξαιρετικά επικίνδυνη για την δημογραφική αλλοίωση της Ελλάδας. Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως προφανώς, για τέτοια ζητήματα «σφυράνε αδιάφορα».
Στο κομμάτι της δημόσιας ασφάλειας, η Νέα Δημοκρατία ακολούθησε σκληρή γραμμή για την πάταξη του εγκλήματος και για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Υπήρξαν σημαντικές επιτυχίες από την Ελληνική Αστυνομία, με πιο πρόσφατη την σύλληψη του τρομοκράτη Ξηρού. Παράλληλα, γνωρίζοντας το χρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα με τα καταστήματα κράτησης, και για να βελτιωθεί το επίπεδο ασφάλειας σε αυτά, δημιουργήθηκαν οι πρώτες φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Δομοκό.
Γι’ αυτές μας τις ενέργειες, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρά. Ζητάει να καταργηθούν οι φυλακές υψίστης ασφαλείας. Τον λόγο βέβαια δεν τον εξηγεί. Πιστεύω ωστόσο, ότι σχετίζεται άμεσα με την παραδοσιακή σχέση φιλίας, που διατηρούν τα στελέχη του με τους τρομοκράτες, αφού δεν χάνουν ευκαιρία να τους υποστηρίζουν σε διαδηλώσεις, να τους υπερασπίζονται ως μάρτυρες στα δικαστήρια και μόνιμα βεβαίως να ζητούν την αποφυλάκισή τους.
Όσο για την Ελληνική Αστυνομία, οι θέσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστή, το λένε εξάλλου ανοιχτά: την αστυνομία δεν την εμπιστεύονται. Ζητούν να αφοπλιστεί. Σκοπός τους είναι δηλαδή, αφοπλισμένοι αστυνομικοί, με κίνδυνο τη ζωή τους, να καταδιώκουν βαριά οπλισμένους κακοποιούς και να προσπαθούν να πατάξουν το κοινό έγκλημα.
Δεν πρέπει να τα σκεφθούμε όλα αυτά;
