Πρωτόγνωρη οικονομική συγκυρία. Όλοι μας, λίγο πολύ, είμαστε μέρος του προβλήματος. Εξαρτάται όμως ποιας θεωρίας οπαδοί είμαστε.
Ανήκουμε στην ομάδα εκείνων που τα βλέπουν όλα μαύρα; Που είναι απαισιόδοξοι; Που κάνουν θεωρητικές διαπιστώσεις και πάντοτε έχουν, ως άλλοθι το κράτος, το οποίο το έχουν αναγορεύσει, ως λυτρωτή όλων των δεινών; Που δεν επιτρέπουν να θιγούν, έστω και στο παραμικρό, οι οικονομικές τους απολαβές, που από το πρωί μέχρι το βράδυ ασκούν κριτική, χωρίς καμία πρόταση; Που με βεβαιότητα πιστεύουν ότι θα χρεοκοπήσουμε και ψάχνουν να βρουν τρόπους και μέσα για να περισώσουν τα χρήματά τους;
Ανήκουμε στην ομάδα εκείνων, που τους διακρίνει ένας ρεαλισμός και προσαρμόζονται στην αναγκαιότητα των σημερινών δεδομένων; Που σκέπτονται και προσπαθούν συγκροτημένα να βρουν λύσεις μέσα και από αναπόφευκτα λάθη; Που αφήνουν μια χαραμάδα αισιοδοξίας και προσβλέπουν στο μέλλον και δεν χάνονται στο παρόν; Που εν πάση περιπτώσει εμπιστεύονται αυτούς που διαχειρίζονται την οικονομική κρίση σε κεντρικό επίπεδο, που συμμετέχουν, δρουν, προτείνουν εργάζονται, εξειδικεύονται οργανώνονται, αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις των καιρών ;
Ανήκουμε στην ομάδα εκείνων, που απέχουν από τα δρώμενα και δεν συμμετέχουν πουθενά είτε γιατί είναι απογοητευμένοι είτε γιατί δεν προσδοκούν τίποτα είτε γενικώς γιατί είναι αδιάφοροι ;
Σε όποια ομάδα και αν ανήκουμε θα πρέπει να έχουμε συνειδητά ταχθεί μ’ αυτή και να έχουμε επιχειρήματα που να πείθουν.
Όμως επειδή «η ζωή περνά και διαβαίνει», όπως λέει ο ποιητής, θα πρέπει να απαντήσουμε στο βασικότερο ερώτημα: «πως αυτοπροσδιοριζόμαστε στο σήμερα και στο τώρα;». Με άλλα λόγια ποιες μικροχαρές γεμίζουν τη ζωή μας και τις ζωές των άλλων;
Καλές γιορτές να περάσουμε σε όποια ομάδα και αν ανήκουμε και προπαντός να είμαστε αισιόδοξοι.
