Πανικός στα αστικά επιτελεία. Ένας πανικός που επιχειρείται να καλυφθεί πίσω από τις πλάτες τις αστυνομίας και επικοινωνιακές απάτες στις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων. Αυτές οι λέξεις χαρακτηρίζουν τη συνεδρίαση και την απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου της 16ης Ιουνίου που συζητούσε την έγκριση της ΜΠΕ για τη δημιουργία του εργοστασίου SRF στο Βόλο.
Ολόκληρη η αστυνομική δύναμη της Λάρισας ήταν εκεί για να περιφρουρήσει τη συνεδρίαση, το “ιερό της δημοκρατίας” όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Αγοραστός. Να την περιφρουρήσει από το λαϊκό παράγοντα και τη δράση του που αποτελεί τον μοναδικό κίνδυνο απ ότι φαίνεται για τους σχεδιασμούς του τοπικού κράτους και των πολυεθνικών.
Το σύνολο της αντιπολίτευσης (παράταξη ΚΙΝΑΛ -ΣΥΡΙΖΑ, Λαϊκή Συσπείρωση, Κουρέτας, Οικολόγοι, Χρυσή Αυγή), εκτός από την Αριστερή Παρέμβαση παρέμειναν ατάραχοι στις θέσεις τους δίνοντας τη θεσμική νομιμοποίηση που αναζητούσε ο κ. Αγοραστός για να μετατρέψει την απόλυτη κοροϊδία, τον ακραίο αυταρχισμό και την επιχειρηματική επιβολή σε μια έκφανση δημοκρατίας. Θέση εντός της διαδικασίας εξάλλου είχαν οι πάντες. Βουλευτάδες και δημοτικοί σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ, “πολιτευτές” του ΚΙΝΑΛ, νομιμόφρονες συνδικαλιστές που το έργο τους δεν παρέλειψε να εκθειάσει ο κ. Περιφερειάρχης. Ο μοναδικός που δεν έπρεπε να μπει στην αίθουσα ήταν ο λαός του Βόλου που χτυπήθηκε στη διαδήλωση στις 13 Ιούνη, εκείνοι που τόλμησαν να ταυτίσουν την παύση της καύσης σκουπιδιών με την κατάρρευση των συμφερόντων της Lafarge, οι εκατοντάδες διαδηλωτές που βρέθηκαν έξω από το περιφερειακό συμβούλιο την Τρίτη 16/06.
Τι ψήφισε τελικά το συμβούλιο; Είναι λογικό να υπάρχει σύγχυση καθώς το θέατρο ήταν καλά στημένο. Αφού η περιφερειακή αρχή φρόντισε να βγάλει όσους μιλάνε για την αέρια ρύπανση στο Βόλο τρελούς και τσαρλατάνους. Αφού βάλθηκε να μας πείσει πως το υπό κατασκευή εργοστάσιο θα κάνει ανακύκλωση (απλά εμείς δεν είχαμε καταλάβει καλά….!!!). Αφού μας τόνισε πως όλα αυτά είναι ευρωπαϊκές οδηγίες. Αφού με πρωτοστάτη την κ. Κολινδίνη σκύλευσε τους τραυματίες της διαδήλωσης της 13ης Ιούνη (γίνεται “ εξωραϊσμός των θυμάτων” είπε χαρακτηριστικά) και νουθέτησε τη νεολαία αφού δεν καταλαβαίνει και πολλά πολλά να μη συμμετέχει σε διαδηλώσεις (οι διαδηλώσεις “ δεν είναι πάρτι για να συμμετέχουν μαθητές” είπε χαρακτηριστικά…). Ψήφισε τη ΜΠΕ για το εργοστάσιο τυποποίησης SRF (ακριβώς όπως κατατέθηκε από τις υπηρεσίες και όπως έφτασε από το δήμο Βόλου) κάνοντας μια ευχή με έναν αστερίσκο να μετατραπεί σε εργοστάσιο ανακύκλωσης…
Οι εν λόγοι χειρισμοί της περιφερειακής αρχής αν δεν ολοκλήρωναν έναν από τους πλέον δολοφονικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, την καύση σκουπιδιών, θα ήταν απλά γελοίοι. Είναι όμως επικίνδυνοι και συνιστούν μια μεθοδευμένη απάτη εναντίων της κοινωνικής πλειοψηφίας με στόχο να χαλιναγωγηθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις.
Γνωρίζουν πως δεν έχουν καμία κοινωνική νομιμοποίηση να προμοτάρουν την καύση σκουπιδιών και καταφεύγουν σε φτηνά κόλπα προκειμένου να εμφανιστούν ως «πόντιος Πιλάτος». Μόνο που η επιχείρηση εξαπάτησης που έχουν στήσει δεν έχει καθόλου καθαρά χέρια. Είναι χέρια βουτηγμένα στη βρομιά των σχέσεων τοπικού κράτους, κυβερνήσεων και ΕΕ με τους πολυεθνικούς κολοσσούς. Αν πραγματικά η περιφερειακή αρχή επιζητούσε τη δημιουργία ενός εργοστασίου ανακύκλωσης θα καταψήφιζε την εν λόγω μελέτη και θα ζητούσε μια νέα που να αφορά πραγματικά μια δομή ανακύκλωσης. Δεν έκανε όμως αυτό. Έβαλε την υπογραφή της στην επέκταση και διαιώνιση της καύσης σκουπιδιών.
Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία δεν νομιμοποίησε αυτό το θέατρό του ψεύδους. Με παρέμβαση της στην έναρξη του συμβουλίου ζήτησε την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων, ως προϋπόθεση εξασφάλισης των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ενημέρωσε, και με φωτογραφικό υλικό, για το όργιο καταστολής στη διαδήλωση της 13ης Ιουνίου ενάντια στην καύση σκουπιδιών στο Βόλο, συνθήκη που καθιστούσε ακόμα πιο προκλητική την παρουσία της αστυνομίας στο χώρο του περιφερειακού συμβουλίου. Ζήτησε την ελεύθερη πρόσβαση του λαού του Βόλου στη συνεδρίαση ως το βασικό παράγοντα τον οποίο αφορούν οι εξελίξεις σε σχέση με την καύση σκουπιδιών.
Η άρνηση του κ. Αγοραστού να ζητήσει την απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων και να επιτρέψει την παρουσία του λαού του Βόλου στη συνεδρίαση, αποδεικνύει τόσο τη συσχέτιση των τοπικών κέντρων με τα κατασταλτικά χτυπήματα των τελευταίων ημερών, όσο και το φόβο μπροστά στο λαϊκό παράγοντα. Σε αυτό το πλαίσιο και αρνούμενοι να συμμετέχουμε σε μια συνεδρίαση υπό την προστασία εκείνων που τσάκισαν το Σάββατο 13 Ιουνίου το λαό του Βόλου, αποχωρήσαμε από τη συνεδρίαση καλώντας και το σύνολο της αντιπολίτευσης να πράξει αναλόγως. Η παραμονή τελικά της υπόλοιπης αντιπολίτευσης στη συνεδρίαση αποτυπώνει την ανυπαρξία πίστης τους στη νίκη του κινήματος ενάντια στην καύση σκουπιδιών και την προσήλωση τους σε μία θεσμική αντιπολίτευση που λειτουργεί ως συμπλήρωμα στις βασικές κατευθύνσεις της κυρίαρχης πολιτικής.
Όσο και αν κοπίασαν να κρατήσουν μακριά το λαό και τους αγώνες του το φάντασμα της διαδήλωσης της 13 Ιουνίου εισήλθε στο χώρο της συνεδρίασης του περιφερειακού συμβουλίου και κυρίως άλλαξε του όρους της αντιπαράθεσης γύρω από το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών.
Ο φόβος ενός κινήματος που θα αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια των επενδυτικών πρωτοβουλιών του κεφαλαίου είναι εκείνος που ανάγκασε την περιφερειακή αρχή σε επικοινωνιακές απάτες, οι οποίες όμως έχουν πολύ κοντά ποδάρια. Το απυρόβλητο στα ιερά τέρατα της Lafarge και της ΑΓΕΤ έπαψε να υπάρχει στο Βόλο. Αυτός ο δρόμος αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάκτηση των τελευταίων ημερών για τη νίκη του λαού του Βόλου ενάντια στην καύση σκουπιδιών και ενάντια στη δημιουργία του εργοστασίου SRF.
