Για άλλη μια χρονιά οι γυναίκες του Μορφωτικού Συλλόγου Σοφάδων τραγούδησαν και χόρεψαν στο Σεργιάνι του Αγίου Γεωργίου, αμέσως μετά τη λήξη της πανηγυρικής Λειτουργίας στο προαύλιο του φερώνυμου Ιερού Ναού.
Το Σεργιάνι στα προπολεμικά χρόνια συνιστούσε κοινωνική εκδήλωση κατά την οποία οι γυναίκες των Σοφάδων σε έναν τεράστιο κύκλο, πιασμένες κατά φυσική και κοινωνική ηλικία (πρώτα οι παντρεμένες , στη συνέχεια οι ανύπαντρες και τα κορίτσια), τραγουδούσαν και χόρευαν με τον αργό, δωρικό βηματισμό της καραγκούνας συγκεκριμένα κάθε φορά τραγούδια, αποκριάτικα ή πασχαλιάτικα.
Το Σεργιάνι του Πάσχα γίνονταν πάντα έξω από Ι.Ν Αγίου Γεωργίου και ήταν η αφορμή για «νυφοδιάλεγμα» των άγαμων κοριτσιών αλλά και για επίδειξη δύναμης από νεαρά αγόρια που πολλές φορές αγωνίζονταν στην «παλαίστρα» και το «λιθάρι».
Η ίδια εκδήλωση που απλώνονταν στα περισσότερα καραγκουνοχώρια της ευρύτερης περιοχής σταμάτησε μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και την απότομη αστικοποίηση που ακολούθησε.
