Όνειρα και αληθινά στα βαθιά γηρατειά μπερδεύονται συχνά. Ο λόγος επειδή εκεί που είσαι ξύπνιος κοιμάσαι στη στιγμή και αυτό πολλές φορές στη διάρκεια της μέρας θα επαναληφθεί. -Ένα εισιτήριο παρακαλώ απλό.
-Να σου βγάλω με επιστροφή, ίδια είναι η τιμή, μηδενική.
-Γιατί γελάς; -Η’ αστειεύεσαι ή με κοροϊδεύεις, είναι να μην γελάς
-Νόμιζα πως είναι ακριβό, όλοι άκουγα να με φωνάζουν καλό ταξίδι αλαργινό.
-Τι αλαργινό, δυο βήματα είναι το νεκροταφείο από εδώ.
-Ποιος είσαι εσύ ο άγιος Πέτρος;
-Με ανέβασες πολύ, ο υπάλληλος είμαι του γραφείου κηδειών.
-Ξύπνησα στη στιγμή και άντε πάλι απ’ τη αρχή.
Τα χρόνια πέρασαν έφτασα σε βαθιά γηρατειά. Δεν είναι για όλους ίδια, σε
άλλους είναι υποφερτά, σε άλλους βασανιστικά. Οι μέρες μου γίνονται
άχαρες ,θαμπές ,οι νύχτες βαριές πιο σκοτεινές.
Το μυαλό μου παραμένει διαυγές, φωτεινό, το πεπρωμένο μου ήταν γνωστό, δεν μεμψιμοιρώ.
Πιο πολύ με τρομάζει ο αποχαιρετισμός των εγκόσμιων, έμβιων και άψυχων τις τελευταίες στιγμές και όπως τον φαντάζομαι, ο τελευταίος ασπασμός και όχι ο θάνατος ο φαρμακερός.
Ευτυχώς όταν συμβεί δεν θα με απασχολεί.
Η ζωή μου ολάκερη μπροστά μου περνά, τα νεανικά μου χρόνια πέρασαν σαν αστραπή, χάθηκαν οι λαμπερές μέρες, πόσο γρήγορα έφθασαν των γηρατειών οι θλιβερές.
Οι από χρόνια νεκροί, προσφιλείς συγγενείς, παππούδες, γονείς, μπροστά και εκείνοι περνούν, μου χαμογελούν, διώχνουν την πίκρα πολύ με πονούν.
Μη φοβάσαι μου λένε, θα σμίξουμε πάλι και εδώ η ζωή έχει κάλλη.
Τα πάντα τα αποχαιρετώ, κάμπους, θάλασσες, λίμνες, λαγκάδια, βουνά, φίλους, γνωστούς, μα και άσπονδους εχθρούς με φιλιά.
Την ύστατη ώρα θα αντιληφθούν και αυτοί, πως το μίσος δεν έχει θέση στη μικρή επίγεια ζωή.
Έτσι βρέθηκα στην άλλη ζωή. Δεν πίστευα πως υπάρχει και ούτε την είδα.
Τι κρίμα, όσα έβλεπα τις τελευταίες στιγμές φάνταζαν αληθινά, όμως ήτανε μόνο νοερά.
Πνεύμα είσαι στη άλλη ζωή και περιφέρεσαι πότε εδώ πότε εκεί, δίχως μιλιά, δίχως αισθήσεις , δίχως καμία επαφή, δίχως πνοή, αέρας εσαεί.
Για λίγες στιγμές πριν φύγω από εδώ, όταν κατάλαβα πως ψάχνω στο κενό, άρχισα
να πιστεύω μόνο σε ότι είναι ορατό και πως το σώμα και η ψυχή, μαζί πεθαίνουν και τα δυό.
