-Σοφοκλή ,μπορώ να σε απασχολήσω λίγο για ένα σοβαρό θέμα που με απασχολεί. -Τώρα δεν μπορώ, πνίγομαι. Σε τι; -Είμαι πελαγωμένος, έχω απολογισμό. -Για ποιο θέμα; -Καλλίτερα να μην ρωτάς ,σε αυτό που με πνίγει από μικρό, το υπαρξιακό.
-Ακόμη σε βασανίζει , θυμάμαι που ιδίως στα χρόνια τα εφηβικά
σε παίδευε φρικτά. Τώρα σύνελθε , πέρασες τα εβδομήντα έπρεπε να τα είχες ξεπεράσει όλα αυτά.
-Τα ξεπέρασα και τώρα να αναπληρώσω προσπαθώ .
Και τι δεν θα έδινα να ξανακούσω τον φίλο μου το Σωκράτη που όταν του μιλούσα για το βαθύ νόημα της ζωής , μου έλεγε, σταμάτα ,καλή η φιλοσοφία που εξυμνεί τη ζωή, αλλά όχι αυτή που την κάνει καταθλιπτική.
Η ζωή είναι τόσο απλή και αν κοιτάξεις πως ζουν τα ζώα τότε μόνο θα το αντιληφθείς.
- Μα αντέτεινα ,δεν είμαστε ζώα εμείς .
- Είμαστε το ίδιο απέναντι στους νόμους της φύσης που είναι ένας παντοδύναμος και υπαρκτός θεός.
- Στα νιάτα μου πολλά δεν απόλαυσα με τη λογική. Ματαιότης ,τα πάντα ματαιότης.
Ματαιότης να πάω για μπάνιο με την Αγγελική που το ήθελε πολύ ,
Ματαιότης να ασχοληθώ με τη Βιβή και με άλλες που με ήθελαν , όλα δίχως νόημα, κενά και με τη φιλοσοφία αυτή δεν παντρεύτηκα να κάνω παιδιά γιατί υπάρχει τέλος και για αυτά. Ματαιότης να αποκτήσω λεφτά και τώρα κοιτάω τα ράφια από μακριά.
-Τώρα γιατί τα αναμοχλεύεις όλα αυτά ;
-Χωρίς να θέλω , δεν με απασχολούνε πια , όμως μια δύναμη ισχυρή με σπρώχνει να αναπληρώσω τα κενά. Γιατί γελάς….
-Δεν είναι δύσκολο , πήγαινε να βρεις την Αγγελική , σχεδόν κατάκοιτη είναι και αυτή , μπορεί να θελήσει να σε παντρευτεί.
Τότε δεν θαύμαζες στην Αγγελική την ομορφιά της τη λαμπερή, μα έβλεπες τη φθορά της την μελλοντική. Πολλές φορές την φανταζόσουνα νεκρή.
-Δεν παντρεύτηκε ούτε αυτή ;
-Χήρα είναι .
-Ποιος άλλος είναι κατάκοιτος ;
– Εσύ , σε όλη σου τη ζωή.
-Δεν θέλω την Αγγελική , αλλά νέες ,είκοσι πέντε χρονών ,εκεί κοντά.
Όμως έχω και άλλες επιθυμίες που με βασανίζουν , για γλέντια ,ξενύχτια , μεθύσια και άλλα πολλά. Για όλα όσα δεν έκανα τότε που έπρεπε και τώρα βασανίζομαι φρικτά.
Και όπως συνέχεια τα σκέπτομαι, ακούω φωνές .
-Ξέχνα τα γλέντια και μεθύσια , να σκέπτεσαι μόνο τα κυπαρίσσια.
Και για να μην φοβηθείς πήγαινε τον φιλόσοφο τον Πελοπίδα να συμβουλευτείς. Επειδή θα αναφέρεται σε θέματα φυσιολογικά , θα γελάει σαν τα εξιστορεί .Μην προσπαθήσεις βαθύ νόημα να βρεις, θα είναι όπως σου τα πει.
-Ποιος είναι ο Πελοπίδας ;
-Ο νεκροθάφτης της ενορίας.
Πάντα ατένιζα στα υπερφυσικά ,τα σκοτεινά και δεν μπορούσα για να ζήσω τα όμορφα και απλά
