11 Νοεμβρίου: Η Εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερά μνήμη του αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μηνά του Θαυματουργού.
Το Σώμα της τ. Αστυνομίας Πόλεων επέλεξε ως προστάτη του τον άγιο Μηνά, ο οποίος ήταν υψηλόβαθμος Αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού, επί εποχής του Διοκλητιανού και του Μαξιμιανού.
Στην εποχή των διωγμών των Χριστιανών, η συνείδησή του δεν άντεχε τα βασανιστήρια και τις θανατώσεις των αθώων και για τον λόγο αυτό αντέδρασε, διαμαρτυρήθηκε στον Καίσαρα και υπερμάχισε υπέρ των δικαίων, των αδίκως διωκόμενων Χριστιανών, ομολογώντας ταυτόχρονα και αυτός την πίστη του στον Ιησού Χριστό. Αποτέλεσμα αυτής της ομολογίας και διαμαρτυρίας ήταν η άμμεση σύλληψή του, ο βασανισμός και ο αποκεφαλισμός του με ξίφος. Στη συνέχεια, το σκήνωμά του το έριξαν οι Ρωμαίοι στη φωτιά για να το κάψουν. Οι Χριστιανοί περισυνέλεξαν κρυφά τα υπολείμματα του λειψάνου του και τα μετέφεραν με ευλάβεια στη γενέτειρά του την Αίγυπτο, κοντά στην Αλεξάνδρεια, όπου και το έθαψαν. Αργότερα, ο Μεγάλος Κωνσταντίνος στον τόπο του ενταφιασμού ανήγειρε προς τιμή του αγίου Ιερό Ναό και αργότερα, οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου Αρκάδιος και Ζήνων ανήγειραν μοναστήρια με πολλά κτίσματα, τα οποία στο σύνολό τους αποτέλεσαν μία μικρή πολιτεία με το όνομα «Ελ Αλαμέιν» (στα αραβικά σημαίνει τόπος του Μηνά).
Στον τόπο αυτό κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέβη το εξής παράδοξο γεγονός: οι Συμμαχικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες, προετοιμάζονταν να δώσουν τη μεγαλύτερη σε σπουδαιότητα μάχη κατά των δυνάμεων του Άξονα, στις οποίες ηγούνταν ο Στρατάρχης Γερμανός Ρόμμελ. Η Ελλάδα την εποχή εκείνη αντιμετώπισε τριπλή σκλαβιά από τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους. Οι Έλληνες στρατιώτες, που πολεμούσαν στο πλευρό των Συμμάχων, ευελπιστούσαν ότι με τη νίκη κατά των δυνάμεων του Ναζισμού, θα σημαδευόταν ηαπελευθέρωση της Ελλάδας και για τον λόγο αυτό επικαλούνταν την βοήθεια του Θεού. Όπως πολλοί διηγήθηκαν, κατά τα μεσάνυχτα και λίγο πριν την έναρξη της μεγάλης μάχης συνέβη κάτι το αναπάντεχο. Είδαν τον άγιο Μηνά να μπαίνει από τα ερείπια του Ιερού Ναού και οδηγώντας ένα μεγάλο καραβάνι από καμήλες, όπως απεικονίζεται σε τοιχογραφία του νεοκατασκευασθέντος Ναού του, να προχωρά και να εισβάλει στο στρατόπεδο των Γερμανών. Οι Γερμανοί πανικοβλήθηκαν και αφού εγκατέλειψαν τον τόπο, τράπηκαν σε φυγή, παθαίνοντας στη συνέχεια μετά την έναρξη της επίθεσης των Συμμαχικών δυνάμεων μεγάλη πανωλεθρία. Αυτό το θαύμα και η μεγάλη νικηφόρα μάχη εναντίον των Γερμανών έγινε στο Ελ Αλαμέιν (τόπος του Μηνά).
Αυτόν τον άγιο που γλύτωσε πολλούς ανθρώπους από ληστές και διάφορους κακοποιούς επέλεξε το Σώμα της Αστυνομίας Πόλεων και τον ανακήρυξε επίσημα ως προστάτη και βοηθό στο δύσκολο και ευθυνοφόρο έργο του. Η Αστυνομία Πόλεων ιδρύθηκε το 1921 κατά το πρότυπο της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου για να αστυνομεύει τις πόλεις της Αθήνας, της Πάτρας και της Κέρκυρας.
Στη διάρκεια της πολυετούς ιστορικής πορείας και κοινωνικής-εθνικής δράσης της είχε λίαν θετικά αποτελέσματα στον τομέα της πρόληψης και καταστολής της εγκληματικότητας και στην εφαρμογή των Νόμων. Συμμετείχε σε εθνικούς αγώνες και πολλοί Αστυνομικοί θυσιάστηκαν υπέρ του καθήκοντος.
Η Αστυνομία Πόλεων καταργήθηκε, όπως και το Σώμα της Ελληνικής Χωροφυλακής, για λόγους μικροπολιτικούς το έτος 1984 και έως τότε είχε 250 θύματα Αστυνομικούς που έπεσαν υπέρ του καθήκοντος.
Στο Αστυνομικό μας Μουσείο (επί των οδών Μπιζανίου και Βασιαρδάνη)υπάρχουν πολλά εκθέματα και πλούσιο αρχειακό υλικό, το οποίο πληροφορεί τον ερευνητή και τον επισκέπτη για την πολυποίκιλη δράση και προσφορά συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης των Νεοελλήνων.
Δημήτριος Καλλιαντζής
Κέντρο Ιστορικής Έρευνας και Μουσειακής Συλλογής
Ελληνικής Χωροφυλακής, Αστυνομίας Πόλεων,
Ελληνικής Αστυνομίας και Αγροφυλακής
