Τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής σηματοδοτεί η καταρχήν συμφωνία για τετράμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης – μνημονίου, υπό τη συνεχή αξιολόγηση των «θεσμών» (τρόικα), στην οποία κατέληξαν το βράδυ της Παρασκευής στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και η ΕΕ.
Η συγκυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι όχι μόνο θα τηρήσει τις οικονομικές υποχρεώσεις «προς όλους τους πιστωτές στο ακέραιο και εγκαίρως», αλλά και ότι:
1.Θα προχωρήσει σε νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
2.Θα συνεχίσει την πολιτική των πρωτογενών πλεονασμάτων, των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
3. Δεν θα ακυρώσει μέτρα ή μεταρρυθμίσεις που έχουν εφαρμοστεί χωρίς τη συμφωνία της ΕΕ.
4. Θα ολοκληρωθεί το «τρέχον πρόγραμμα».
5.Δε θα προχωρήσει σε καμία μονομερή ενέργεια, ούτε καν στα νομοσχέδια που παρουσιάστηκαν τις προηγούμενες μέρες, ενώ αντίθετα μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα θα παρουσιάσει λίστα με μεταρρυθμίσεις, για να οριστικοποιηθεί η συμφωνία για την παράταση μέχρι το τέλος Φλεβάρη.
Σκοπός της παράτασης «δανειακής σύμβασης» (Master Financial Assistance Agreement – MFAA), η οποία, όπως αναφέρεται στο κοινό ανακοινωθέν, «υποστηρίζεται από μία σειρά δεσμεύσεων» (δηλαδή το μνημόνιο), είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης μέχρι τέλη Απρίλη, η οποία θα ανοίξει το δρόμο για ένα νέο πρόγραμμα. Συνέχιση της εποπτείας και της αξιολόγησης από τους «θεσμούς», δηλαδή ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ, δηλαδή την τρόικα.
Ανεξάρτητα από το πώς θα το ονομάσουν, η συμφωνία της κυβέρνησης αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά ξεκάθαρη επέκταση του μνημονίου, με αυστηρή επιτήρηση, με αξιολόγηση από τους θεσμούς (τρόικα) και κυρίως με συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων. Η όποια αναθεώρηση του προγράμματος π.χ. χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, δεν θα γίνει για να ανακουφιστεί πραγματικά ο λαός, αλλά για να ενισχυθεί περαιτέρω η καπιταλιστική ανάκαμψη, δηλαδή η κερδοφορία του κεφαλαίου, ενώ για το λαό παραμένουν τα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Γι’ αυτό άλλωστε ακόμη και τα ψίχουλα που έταξε η κυβέρνηση με το πρόγραμμά της, θα εξαρτώνται από τη συμφωνία με τους εταίρους και με την προϋπόθεση ότι δεν θα τίθεται σε κίνδυνο η δημοσιονομική πειθαρχία και η ανάκαμψη της οικονομίας.
Ο λαός, που μάτωσε όλα αυτά τα χρόνια και ήλπιζε σε κάτι καλύτερο, δεν πρέπει να απογοητευτεί, πολύ περισσότερο δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει το στόχο της πραγματικής κατάργησης των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και της ανάκτησης των απωλειών. Μπορεί να τα καταφέρει βαδίζοντας στο δρόμο του αγώνα με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση του πλούτου της χώρας.
