Για το νέο του βιβλίο «Ο τρόπος που λες το όνομά μου», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 ο καταξιωμένος Θεσσαλός συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας.
Με αφορμή την πρόσφατη παρουσίαση στην Καρδίτσα, ο ταλαντούχος Κώστας Κρομμύδας ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωινή Ατζέντα» (καθημερινά 09:00-10:00 το πρωί) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη όπου αναφέρθηκε διεξοδικά στα θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο, όπως αυτό της μοναξιάς, και για πολλά ακόμη ενδιαφέροντα.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του Κώστα Κρομμύδα στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: «Ο τρόπος που λες το όνομά μου. Αυτός είναι ο τίτλος του νέους σας βιβλίου που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ένα βιβλίο που κάνει βουτιά στα συναισθηματικά βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης αγγίζοντας ζητήματα όπως η μοναξιά μέσα σε μια σχέση, μια διαφορετική μοναξιά, η έλλειψη επικοινωνίας και η γενναιότητα μιας αλλαγής. Μια καταβύθιση σε θέματα που μας απασχολούν όλους μας σε αυτή την ψηφιακή εποχή που ζούμε και που σύνδεση με τον εαυτό μας και με τους άλλους, πολλές φορές είναι τόσο, μα τόσο δύσκολη. Δ ώστε μας μια γεύση του νέου αυτού βιβλίου που θα μας συντροφεύσει.
Απάντηση: Τα είπατε όλα εσείς και τα είπατε και πολύ ωραία.
Καταρχήν, να πω ότι η Θεσσαλία την αγαπάω. Είναι ο τόπος μου, είναι το μέρος που γεννήθηκα και δεν θα τη ξεχάσω ποτέ.
Τώρα, πάμε στο βιβλίο. Είναι το 13ο μου μυθιστόρημα.
«Ο τρόπος που λες το όνομά μου» είναι ένα βιβλίο, είναι μια κατάθεση ψυχής που κάνει μια γυναίκα ουσιαστικά.
Γιατί η πρωταγωνίστρια είναι γυναίκα.
Είναι σε πρώτο ενικό η αφήγηση του βιβλίου.
Είναι ένα ψυχογράφημα, θα έλεγα, όπου, μεταξύ των θεμάτων, έχουν να κάνουν με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, με τους γονιδιακούς ελέγχους.
Υπάρχει, δηλαδή, και ένα ιατρικό κομμάτι στην ιστορία, πάρα πολύ ωραία και αρμονικά.
Αυτό που θίγω σε αυτή την ιστορία είναι η μοναξιά.
Είναι, όμως, η μοναξιά των ανθρώπων όχι εκείνων που δεν μπορούν να βρουν παρέα, που έχουν κάποιο πρόβλημα ή που δεν έχουν αναπτύξει την κοινωνικότητά τους.
Μιλάω για τη μοναξιά μέσα στο γάμο, για τη μοναξιά μέσα στη σχέση.
Δηλαδή, για τη μοναξιά που βιώνει ένας άνθρωπος έχοντας κάποιον δίπλα του.
Η αποξένωση, ο τρόπος που μιλάει ο ένας στον άλλο.
Γι ΄ αυτό και ο τίτλος του βιβλίου.
Ήθελα πολύ να μιλήσω γι ΄ αυτό.
Είναι μια μάστιγα η μοναξιά η οποία, δυστυχώς, όλο και επεκτείνεται.
Όλο και αποξενώνονται οι άνθρωποι και ειδικά αυτή η μοναξιά μέσα στο γάμο, στη σχέση, είναι κάτι το οποίο πραγματικά είναι οδυνηρό για τους ανθρώπους.
Ερώτηση: Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης ή το ερέθισμα ώστε να καταπιαστείτε με τα συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία ακουμπά και θίγει το βιβλίο;
Απάντηση: Πρέπει να σας πω ότι υπήρξαν πολλές φορές που παρατηρούσα τους ανθρώπους κοντά μου, βλέπω περιστατικά, οι άνθρωποι μου ανοίγουν την καρδιά τους και όλα αυτά, μαζί με μια ιδέα, λειτούργησαν έτσι ώστε να τα συνθέσω όλα αυτά τα κομμάτια του πάζλ και να δημιουργηθεί αυτή η ιστορία, αυτό το βιβλίο.
Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί, ήδη, στις εκδηλώσεις υπάρχει ένας ενθουσιασμός.
Και χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή την ιστορία μου, τη διάβασαν, έχουν ταυτιστεί κάποιοι (δυστυχώς) και συνεχίζω.
Ερώτηση: Θέλει γενναιότητα και δύναμη για να πάρεις την απόφαση να αλλάξεις τη ζωή σου;
Απάντηση: Δεν θέλει; Ε, βέβαια.
Γενικότερα, αν είχαν τη γενναιότητα οι άνθρωποι να παίρνουν αποφάσεις, θα ήταν πολύ διαφορετικές οι ζωές πολλών ανθρώπων.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει αυτή η γενναιότητα και δεν είναι σωστό να κατηγορούμε τους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν αυτή τη γενναιότητα να παίρνουν κάποιες αποφάσεις.
Γιατί δεν ξέρεις ποτέ υπό ποιες συνθήκες παίρνει ο καθένας τις αποφάσεις του, υπό ποιες συνθήκες ζει τη ζωή του και είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε χωρίς να γνωρίζουμε επιμέρους θέματα τα οποία καθορίζουν τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου.
Ερώτηση: Πάμε και τον υπέροχο αυτό τίτλο «Ο τρόπος που λες το όνομά μου΄΄. Πόσα πολλά δείχνει ο τρόπος που λέμε, που προφέρουμε το όνομα κάποιου;
Απάντηση: Αυτό είναι μια περίεργη πορεία του πως δυο άνθρωποι γνωρίζονται, του πως δυο άνθρωποι ερωτεύονται και το πώς αυτό το πράγμα εξελίσσεται, με τη γλυκάδα που μιλάει ένας άνθρωπος, μεταξύ τους πως μιλάνε, και πως αυτό εξελίσσεται από τον τρόπο που ακούς να προφέρει κάποιος το όνομα του άλλου.
Πως αλλάζει αυτό με τα χρόνια.
Για μένα, λοιπόν, και το ΄΄παιχνίδι΄΄ που γίνεται με το όνομα της πρωταγωνίστριας, συνθέτουν έναν τίτλο που ταιριάζει απόλυτα με το βιβλίο.
