Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, απευθύνουμε στις συνελεύσεις των σωματείων της Καρδίτσας (ΕΛΜΕ-Σύλλογος Α/θμιας Νικόλαος Πλαστήρας), σε κάθε αγωνίστρια και αγωνιστή αλλά και σε κάθε παράταξη – συλλογικότητα που είναι στην όχθη του αγώνα, πρόταση –προσκλητήριο αγώνα και κοινής δράσης, μια πρόταση, η οποία συμπυκνώνεται στο παρακάτω σύντομο πλαίσιο:
Σε παροξυσμό η επίθεση του παρελθόντος στο μέλλον – Η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση της στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα. Μόνος δρόμος ο αγώνας!
Νόμος 4823 για αξιολόγηση, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και πέταγμα πολλών υποψηφίων από τις σχολές, επιμονή στην Τράπεζα Θεμάτων για τη χρονιά που έρχεται, πανεπιστημιακή αστυνομία και κάρτα εισόδου, ποινικοποίηση της απεργίας και φακέλωμα των σωματείων, μειώσεις μισθών, αύξηση των κριτηρίων και σεμιναρίων, εισηγήσεις για εφαρμογή της «μικτής εκπαίδευσης» στις νησιώτικες περιοχές, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων κλπ.
Παράλληλα επιβάλλει νέους τεχνητούς διαχωρισμούς (εμβολιασμένοι – ανεμβολίαστοι κα) ως πρόσχημα για επιπλέον χτυπήματα στα εργασιακά μας δικαιώματα και ετοιμάζεται να ανοίξει τα σχολεία της χώρας δίχως να τηρούνται οι στοιχειώδεις όροι ασφάλειας για τη διάδοση του ιού.
Την ίδια στιγμή η Υπουργός Παιδείας προκαλεί τους εκπαιδευτικούς δηλώνοντας ότι θα βρουν διαφορετικό σχολείο από αυτό που άφησαν πριν τις διακοπές!Η επίθεση που εξελίσσεται στους χώρους της εκπαίδευσης δεν είναι εκπαιδευτικό ζήτημα. Αφορά όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς και το δικαίωμα των παιδιών του λαού να σπουδάσουν, αλλά και τις αυριανές συνθήκες εργασίας τους. Για αυτό η επίθεση και η μαζική απάντησή της αποτελεί λαϊκό ζήτημα.
Έχουν γίνει επίσης φανερά τα όρια της προσωπικής ανυπακοής μέσω των συλλόγων διδασκόντων και γενικά όλες οι εκφράσεις ενός εικονικού «κινήματος», μια παράσταση στην οποία επιδίδονται οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Είναι φανερό στον κάθε εκπαιδευτικό ότι αυτή η μετωπική και πολυπρόσωπη επίθεση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με «παραστάσεις διαμαρτυρίας», που θα επιδιώκουν να πείσουν την κυβέρνηση για το δίκαιο των αιτημάτων μας – και μάλιστα με κατακερματισμό του ζητήματος για κάθε μερική έκφραση της επίθεσης. Ούτε και με αναμονή και αυταπάτες για τις εκλογές και μια «κυβέρνηση που θα πάρει πίσω την επίθεση».
Τέλος πια τα κόλπα… Η ιστορία των αγώνων των εργαζομένων δείχνει ότι, όταν ο αντίπαλος μας κηρύσσει τον πόλεμο, δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε.
Συναγερμός λοιπόν ! Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση,
μόνη απάντηση είναι η συγκρότηση κινήματος και κεντρικής απεργιακής σύγκρουσης.
Μόνο ένας κεντρικός απεργιακός πανεκπαιδευτικός αγώνας που θα κηρύξουν καθηγητές και δάσκαλοι, που θα προετοιμαστεί και θα οργανωθεί με στόχο την ανατροπή της αντιδραστικής λαίλαπας, την οποία προωθεί το σύστημα και η κυβέρνησή του απέναντι σε δικαιώματα μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών. Αυτή η κεντρική απεργιακή μάχη δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση, καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει την κρατική τρομοκρατία, την υπονόμευση από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες αλλά και να ανατρέψει την απογοήτευση που αυτές έχουν δημιουργήσει.
Είναι, όμως, ο μόνος δρόμος. Ας χτίσουμε τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους (συνελεύσεις, συσκέψεις, επιτροπές αγώνα) μιας μάχης, όπου οι απεργίες και οι διαδηλώσεις δεν μπορούν παρά να είναι στα βασικά συστατικά του αγώνα μας.
Πρώτο βήμα Συνελεύσεις στην αρχή της χρονιάς και πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις στις 14/9 ενάντια σε αξιολόγηση, ΕΒΕ και Τράπεζα Θεμάτων, Πανεπιστημιακή Αστυνομία και διαγραφές φοιτητών.
Στόχοι πάλης:
- Ανατροπή της αξιολόγησης, της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της Τράπεζας Θεμάτων, της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας και των διαγραφών.
- Κατάργηση των νόμων 4823 (αξιολόγηση), 4692 (Τράπεζα Θεμάτων), 4763 (Τεχνική Εκπαίδευση – κατάρτιση), 4777 (Πανεπιστημιακή Αστυνομία – Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) – Κάτω η επίθεση της τηλε-«εκπαίδευσης»! Κάτω τα χέρια από τα σωματεία και την απεργία!
- Μέτρα προστασίας στα σχολεία, μείωση αριθμού μαθητών ανά τμήμα, δωρεάν τεστ και μέσα προστασίας στα σχολεία για μαθητές-εκπαιδευτικούς – Όχι στις αναστολές εργασίας, τις απολύσεις και τις περικοπές μισθού.
- Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.
- Παλεύουμε για δουλειά – σπουδές – ελευθερίες.
