Αναγκαιότητα οι συλλογικές δράσεις & η ανασυγκρότηση των Αγρ. Συν. Οργανώσεων


Η Παγκοσμιοποίηση, η εφαρμογή της νέας κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), η δύσκολη διεθνής οικονομική συγκυρία, η διεύρυνση της Ε.Ε. με 10 νέα μέλη, ορισμένα από τα οποία διαθέτουν πλούσιο αγροτικό τομέα, η πίτα των 47δις euro, που παραμένει η ίδια, ενώ τα στόματα αυξήθηκαν κατά πολύ με την ένταξη των μεγάλων αγροτικών πληθυσμών από χώρες όπως η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Πολωνία κ.α., οι παρενέργειες της προηγούμενης ασκούμενης επιδοματικής αγροτικής πολιτικής χωρίς πρόγραμμα και στρατηγική είναι οι βασικές αιτίες για τα έντονα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όχι μόνο οι Καρδιτσιώτες και οι Θεσσαλοί αγρότες αλλά όλος ο Ελληνικός αγροτικός κόσμος.

    Η σημερινή Κυβέρνηση έχει πλήρη αντίληψη των προβλημάτων και έχει αποφασίσει να οδηγήσει τον αγροτικό τομέα μακριά από τα αδιέξοδα. Γι’ αυτό έχει θέσει δύο βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους κινείται, που είναι η βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και η ενίσχυση της Οικονομίας της υπαίθρου καθώς και η διατήρηση του κοινωνικού ιστού της.

    Πρόκειται για ένα δύσκολο έργο, διότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο αγροτικό περιβάλλον, ένας μαζικός εκσυγχρονισμός της Ελληνικής γεωργίας, που σημαίνει ποιοτική αναβάθμιση της παραγωγής, εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας στη διεθνή και εγχώρια αγορά και μείωση του κόστους παραγωγής.

    Καθοριστικό ρόλο, στο να επιτευχθούν τα παραπάνω, θα μπορούσαν να παίξουν βιώσιμοι και δυναμικοί Αγροτικοί Συνεταιρισμοί και αποτελεσματικές ομάδες παραγωγών.

    Κάποιοι σαν εμένα που υπηρετούν 25 και πλέον χρόνια τον αγροτικό κόσμο, γνώρισαν καλά τις αρχές που πρεσβεύει το συνεταιριστικό κίνημα, όπως ζήσαμε και από κοντά την παρακμή, για να μην πω την κατάντια που επήλθε στη συνέχεια.

    Πιστεύω όμως, ότι τώρα, έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει, ποιες ήταν οι αιτίες της κακοδαιμονίας και ότι αυτές μπορούν πλέον να ξεπεραστούν και το συνεταιριστικό κίνημα να εξυγιανθεί και να ανταποκριθεί με επιτυχία στο ρόλο του, που είναι η στήριξη του Έλληνα αγρότη.

    Μία βασική αιτία της προβληματικότητας των ΑΣΟ είναι ότι δεν έγινε αντιληπτό,  πως οι συνεταιρισμοί αποτελούν δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα και ταυτίστηκε η λειτουργία τους, με αντιλήψεις που βασίζονται και κινούνται με όρους λειτουργίας κρατικών φορέων. Αυτό συντέλεσε να μειωθεί η ανταγωνιστικότητά τους και να αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς.

    Μια άλλη σοβαρή αιτία, ήταν ότι σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν έντονες πολιτικές παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα να ταυτιστεί το κομματικό όφελος με τη λειτουργία των συνεταιρισμών και να απαξιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό ο σκοπός που είναι η οικονομική στήριξη των μελών. Μια άλλη πηγή προβλημάτων ήταν η πεποίθηση ότι τίποτα δεν θα οδηγούσε σε διακοπή της λειτουργίας τους, γιατί θα υπήρχε η στήριξη του Κράτους.

    Σήμερα όμως η ανάγκη της ανασυγκρότησης των Αγροτικών Συνεταιρισμών και η δημιουργία ομάδων παραγωγών είναι επιτακτική. Οι συλλογικές δράσεις είναι εκείνες που μπορούν να συμβάλλουν ώστε να βγει ο αγροτικός κόσμος από τα αδιέξοδα.

    Άλλωστε η κατεύθυνση που δίνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ξεκάθαρα υπέρ αυτών των δράσεων και στις προτάσεις της για την ΚΟΑ (Κοινή Οργάνωση Αγοράς), προβλέπονται μεγάλες ενισχύσεις για ομάδες παραγωγών.

    Προβλέπει ακόμη η Ε.Ε. ότι για την ενίσχυση των προγραμμάτων που παρέχουν τη δυνατότητα σφραγίδας ποιότητας στα αγροτικά προϊόντα (προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης) απαιτούνται συλλογικές δράσεις.

    Οι ΑΣΟ μπορούν να συγκεντρώσουν προμήθειες, αγροτικών εφοδίων και να δημιουργήσουν ανταγωνιστικές συνθήκες στην αγορά ώστε να συμβάλλουν στη μείωση του κόστους παραγωγής, που είναι ένας καθοριστικός τομέας. Οι Συνεταιριστικές Οργανώσεις και οι συλλογικές δράσεις, μπορούν να μειώσουν αποτελεσματικά την “ψαλίδα” μεταξύ των τιμών παραγωγού και καταναλωτή και να αποτραπούν οι ολιγοπωλιακές συνθήκες που πλήττουν το εισόδημα του παραγωγού και επιβαρύνουν τον καταναλωτή. Όπως έχουμε το παράδειγμα του γάλακτος εκεί που διακινείται από Συν/κές Οργανώσεις, οι κτηνοτρόφοι απολαμβάνουν καλύτερες τιμές και τα προϊόντα διατίθενται με καλύτερους όρους στην αγορά.

    Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, έχει λάβει ήδη μέτρα για την εξυγίανση και την ενδυνάμωση των Συν/μών, την δημιουργία πρωτοβάθμιων κλαδικών Συν/μών ανά προϊόν και την στήριξη και προώθηση της δημιουργίας ομάδων παραγωγών.

    Είναι βέβαια, απαραίτητο οι συνεταιριστικές οργανώσεις να ανοίξουν τις πόρτες σε νέους ανθρώπους, αποφασισμένους να ασχοληθούν επιχειρηματικά με την αγροτική δραστηριότητα και έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την αυτοδύναμη πορεία τους, θα πάρουν το οξυγόνο που χρειάζονται και θα κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα του Έλληνα αγρότη για το μέλλον.

    Επειδή δεν υπάρχει περιθώριο για εφησυχασμό και αδράνεια πρέπει όλοι μαζί με πρωτεργάτες, τους Συνεταιριστές, που διέπονται από την σωστή φιλοσοφία και πιστεύουν στη σοβαρή αποστολής τους, τους ικανούς και τους έντιμους, να αποδείξουμε στους αγρότες τη χρησιμότητα των ομάδων παραγωγών και του Συν/κού κινήματος, για την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων. 

   

    

   

   ΑΣΗΜΙΝΑ ΣΚΟΝΔΡΑ                                       

   ΝΟΜ/ΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

                   &

   ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ  Ν.Δ.

                                                                                      

Προηγούμενο άρθρο Τοτός...
Επόμενο άρθρο Να χρηματοδοτηθεί άμεσα η παράκαμψη Αρτεσιανού και Ριζοβουνίου