Η λειτουργία του ανωτάτου συλλογικού οργάνου σε ένα δήμο, δηλαδή του δημοτικού συμβουλίου, αποτελεί τον…καθρέφτη των ιδίων των αιρετών και της δημοτικής αρχής σε πρώτο λόγο και σε δεύτερο και της μειοψηφίας. Το πώς λειτουργεί ένα τέτοιο σώμα, θα πρέπει να απασχολεί πρωτίστως τους συμμετέχοντες και φυσικά τους πολίτες που τους εκλέγουν για να διαχειριστούν τα ζητήματά τους, να διοικήσουν το δήμο. Θα περίμενε κανείς στο μεγαλύτερο δήμο του Νομού Καρδίτσας να υπάρχει και υψηλό επίπεδο, τόσο στην οργάνωση και λειτουργία του οργάνου όσο και στο παραγόμενο έργο. Πρέπει να παράγει πολιτική αυτό το όργανο, να μην διαχειρίζεται με υπηρεσιακό τρόπο τα θέματα και κυρίως να αποτελεί το χώρο για άσκηση εποικοδομητικής κριτικής και αντιπαράθεσης ιδεών και απόψεων με γνώμονα το καλό της πόλης. Η δημοτική αρχή έχει την ευθύνη και η μειοψηφία ελέγχει. Τις περισσότερε φορές όμως η αντιπαράθεση φτάνει σε προσωπικές επιθέσεις και χαρακτηρισμούς…Αυτός ο απλός κανόνας, της πολιτισμένης αντιπαράθεσης με επιχειρήματα, δυστυχώς δεν τηρείται στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Καρδίτσας και βλέπουμε σκηνές που παραπέμπουν σε καβγάδες στο καφενείο της γειτονιάς. Είναι μόνιμο αυτό το πρόβλημα και δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι.
Χάσμα χωρίζει τη δημοτική πλειοψηφία με την μείζονα αντιπολίτευση. Σε κάθε σχεδόν συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου λέγονται πολλά για το πώς λειτουργεί το σώμα και εκείνο που αξίζει να επισημάνει κανείς είναι το γεγονός ότι οι συνεδριάσεις όπως γίνονται πλέον και με τη μόνιμη αντιπαράθεση, κάθε άλλο παρά παράγουν πολιτική. Υπάρχει…ζωντάνια στις κόντρες δημάρχου, Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου και αντιπολίτευσης αλλά σε καμιά περίπτωση δεν επιτυγχάνεται ο στόχος να είναι στην πράξη κυρίαρχο όργανο το δημοτικό συμβούλιο και να συζητά και ζητήματα πέρα από τα τετριμμένα που κι αυτά οφείλει, όμως υπάρχουν πολλά άλλα που δεν τα αγγίζει. Είναι κρίμα γιατί σε άλλα δημοτικά συμβούλια μικρών δήμων γίνεται ουσιαστική συζήτηση, γιατί λοιπόν στον μεγαλύτερο δήμο δεν μπορεί να γίνει;
