Είναι γνωστό το πρόβλημα που προέκυψε μετά την ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας ότι φέτος δε θα υπάρχουν εισακτέοι σε 24 επαρχιακά Τμήματα των ΤΕΙ (μεταξύ αυτών και του ΤΕΙ Δασοπονίας της Καρδίτσας).
Η εξέλιξη αυτή, που μεταφράστηκε ως πρόθεση «κλεισίματος» αυτών των Τμημάτων (χωρίς, όμως, μέχρι στιγμής να έχει διευκρινίσει το υπουργείο το μέλλον αυτών των Τμημάτων), ήταν μάλλον αναμενόμενη.
Δυστυχώς οι διοικήσεις και συνδικαλιστικές ηγεσίες στα ΤΕΙ, δεν είχαν αντιταχθεί στις αναδιαρθρώσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Στην πραγματικότητα δε διαφώνησαν ούτε καν στη γενική εξαγγελία για «κλείσιμο» και συγχωνεύσεις Τμημάτων και οι όποιες τωρινές αντιδράσεις (διοικήσεων Τμημάτων και Ιδρυμάτων ΤΕΙ) δεν έχουν ίχνος διαφωνίας για το τι Ανώτατη Εκπαίδευση χτίζεται, αλλά επιχειρηματολογούν στενά γιατί δεν πρέπει να κλείσει «το δικό μας Τμήμα». Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι και οι τοπικοί φορείς στο σύνολό τους στην ίδια επιχειρηματολογία επικεντρώνονται αποφεύγοντας να αναδείξουν το πρόβλημα στην ουσία του.
Χρειάζεται εδώ να σημειώσουμε ότι τα επαρχιακά ΤΕΙ αποτελούν μάλλον «εύκολο στόχο» για την κυβέρνηση, αφού τα κριτήρια της κυβέρνησης για το κόψιμο των εισακτέων φέτος από 24 Τμήματα ήταν, αποκλειστικά, κριτήρια που συνδύαζαν τον αριθμό αυτών που εισάγονταν και αυτών που πραγματικά φοιτούσαν στα Τμήματα αυτά τα τελευταία χρόνια. Πουθενά δεν επιχειρηματολογεί το υπουργείο Παιδείας σχετικά με την πραγματική αναγκαιότητα ύπαρξης κάποιων ειδικοτήτων για την κοινωνία ή τη μη αναγκαιότητά τους. Όπως ας πούμε το ΤΕΙ Δασοπονίας της Καρδίτσας που ασχολείται με το περιβάλλον.
Αυτά είναι απλώς η βιτρίνα που καθιστούν τα ΤΕΙ εύκολο στόχο. Η ουσία είναι πολύ βαθύτερη.
Γιατί όμως προκύπτει τώρα θέμα για κλείσιμο κάποιων Τμημάτων;
Το ζήτημα των «συγχωνεύσεων», είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις στοχεύσεις του κεφαλαίου και δένεται με το θέμα της «οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας» των ιδρυμάτων. Είναι ακόμα άμεσα συνδεδεμένο με την πρόταση της κυβέρνησης για εισαγωγή σε σχολή στο πρώτο «προπαρασκευαστικό» έτος, για την οποία προφανώς χρειάζεται ένα «συμμάζεμα» των Τμημάτων και Σχολών.
Στόχος, λοιπόν, είναι να δημιουργηθούν ακαδημαϊκά Ιδρύματα που θα είναι πιο κινητικά και αποτελεσματικά στη σύνδεση με τις επιχειρήσεις, θα είναι πιο ευθυγραμμισμένα στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου σε σχέση με τα προγράμματα σπουδών, τα ερευνητικά προγράμματα, το γενικότερο προσανατολισμό στα νέα πεδία επένδυσης των μονοπωλιακών ομίλων. Η αποδυνάμωση και ο κατακερματισμός των επιστημονικών αντικειμένων, ώστε να διευκολύνεται το γρήγορο πέρασμα των φοιτητών από γνωστικό σε γνωστικό πεδίο ανάλογα με τις στοχεύσεις του κεφαλαίου, εξυπηρετείται σήμερα πιο μεθοδικά – υπό τη γενική εποπτεία του αστικού κράτους – σε μεγάλες συγκεντρωμένες Σχολές.
Αυτές οι εξελίξεις θα προχωρήσουν παράλληλα με τη διαμόρφωση της «μεταδευτεροβάθμιας»
σούπας Ιδρυμάτων, η οποία θα περιλαμβάνει, όπως φαίνεται, και τη μετατροπή ορισμένων ΤΕΙ σε ΙΕΚ, τη μετατροπή του προπτυχιακού σε κύκλο κατάρτισης, την παράλληλη λειτουργία των ιδιωτικών κολεγίων.
Ανεξάρτητα του πόσο σύντομη ή πόσο γενικευμένη θα είναι η εξέλιξη στην υπόθεση κλεισίματος ή συγχωνεύσεων Τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, το κίνημα φοιτητών – σπουδαστών, εργαζομένων και εκείνων των εκπαιδευτικών που δεν έχουν προσδέσει τη θέση τους με το «επιχειρηματικό» μέλλον των ιδρυμάτων, πρέπει να βάλει τη δική του «κόκκινη γραμμή»:
1.Κανένας φοιτητής – σπουδαστής να μην πεταχτεί εκτός πανεπιστημίου – ΤΕΙ.
2.Καμία απόλυση ή περικοπή ωρών διοικητικού και εκπαιδευτικού προσωπικού. Άμεση προκήρυξη θέσεων σταθερής, μόνιμης, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης του εκπαιδευτικού προσωπικού σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
3.Έκτακτο κονδύλι ΤΩΡΑ για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες λειτουργίας των Τμημάτων. ΑΜΕΣΑ τα κονδύλια του ΕΣΠΑ (3,3 δισ. ευρώ) που προορίζονται για τη Διά Βίου Μάθηση – εκμετάλλευση και τις επιχειρήσεις να δοθούν για τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης.
Κι όλα αυτά χωρίς αυταπάτες ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε χωροταξικός σχεδιασμός να λύσει το πρόβλημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Μόνο στην πάλη για μια Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, μπορεί να λυθούν τόσο τα διαρθρωτικά, όσο και τα …χωροταξικά προβλήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Και μόνο έτσι θα μπορούμε να μιλάμε και για την «σωτηρία» του ΤΕΙ Δασοπονίας στην Καρδίτσα.
