Ο Βουλευτής και τ. Υφυπουργός Παιδείας, κ. Σπύρος Ταλιαδούρος, σε χαιρετισμό που απηύθυνε στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών της Εκπαίδευσης που διοργανώνεται από τον Τομέα Ειδικής Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας και το Κέντρο Μελέτης Ψυχοφυσιολογίας και Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με άλλες Σχολές και Τμήματα των Ελληνικών Α.Ε.Ι., με θέμα: «Άτομα Υψηλής Νοημοσύνης: ιστορικές, βιολογικές, κοινωνικές, εκπαιδευτικές διαστάσεις. Η εκπαίδευση χαρισματικών παιδιών στην Ελλάδα» από 2 έως 5 Ιουνίου δήλωσε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει ίσες και όχι ίδιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά, ώστε αυτά να αναπτύσσουν πλήρως το δυναμικό τους.
Μεταξύ των άλλων ο κ. Ταλιαδούρος στο χαιρετισμό που έκανε ανέφερε τα εξής:
«Οι σύγχρονες παγκόσμιες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες επιβάλλουν τη διαμόρφωση εθνικών εκπαιδευτικών πλαισίων, που θα αξιοποιούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού, που διαθέτει η κάθε χώρα, πόσο μάλλον των ανθρώπων, που αν τύχουν της πρέπουσας προσοχής από το σχολείο, μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα στην κοινωνία, ως αυριανοί πολίτες.
Η ισότητα στην πρόσβαση στην εκπαίδευση και στη μάθηση είναι, υποχρέωση της πολιτείας αλλά και δικαίωμα αναφαίρετο του κάθε ατόμου. Και λέγοντας ισότητα στην πρόσβαση, δεν εννοούμε απλά, την πρόσβαση, που παρέχεται στην κοινή, ανομοιογενή τάξη, όπου ο εκπαιδευτικός ρίχνει το κύριο βάρος στο μέσο όρο των μαθητών και αναγκάζεται «να αφήνει στην ησυχία του» τον διαφορετικό μαθητή. Το μαθητή με τις ειδικές και ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες. Μιλάμε για ισότητα πρόσβασης στη μάθηση, μέσω ενός εκπαιδευτικού συστήματος που εξασφαλίζει ίσες και όχι ίδιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά, ώστε αυτά να αναπτύσσουν πλήρως το δυναμικό τους. Μιλάμε για την ισότητα πρόσβασης σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που στηρίζει τις εξατομικευμένες μαθησιακές ανάγκες του κάθε μαθητή, διασφαλίζει την διαρκή ατομική του πρόοδο και το κυριότερο του προσφέρει ευκαιρίες ανάδειξης.
Ο σεβασμός αυτής της νοητικής ποικιλομορφίας αποτέλεσε την αρχή πάνω στην οποία κρίθηκε επιβεβλημένη η ανάπτυξη πολιτικών πλήρους ένταξης και στήριξης των χαρισματικών και ταλαντούχων παιδιών στα εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ήδη από το 1994 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενθάρρυνε τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μέσα στο πλαίσιο του σχολικού τους περιβάλλοντος την «Συμπληρωματική Εκπαίδευση». Σήμερα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν ειδικά σχολεία που απευθύνονται αποκλειστικά στα ευφυή και χαρισματικά παιδιά. Σε όλες τις χώρες τις Ευρώπης έχουν όμως διαμορφωθεί ειδικά προγράμματα, που αφορούν στην εκπαίδευση των παιδιών αυτών.
Στη χώρα μας τα χαρισματικά και ευφυή παιδιά αποτελούν ακόμη μια παραμελημένη ειδική ομάδα του μαθητικού πληθυσμού. Τα παιδιά αυτά στην πλειοψηφία τους, στην καλύτερη περίπτωση χάνονται μέσα στη μετριότητα, αφού δεν ενεργοποιείται και δεν αναπτύσσεται η χαρισματικότητα τους, στη χειρότερη δε περίπτωση περιθωριοποιούνται, αφού εγκαταλείπουν πρόωρα τη τυπική μαθησιακή διαδικασία.
Τα Πρότυπα Σχολεία λειτούργησαν στο παρελθόν προς τη σωστή κατεύθυνση καθώς ως ειδικά σχολεία απευθύνονταν σε μαθητές, που είχαν υψηλές ακαδημαϊκές ικανότητες. Όταν όμως αυτά καταργήθηκαν, στο όνομα της λανθασμένης ισότητας, τα Πειραματικά Σχολεία εφησύχασαν κάθε προβληματισμό για την ανάπτυξη μιας κατάλληλης, για τα παιδιά αυτά, εκπαιδευτικής πολιτικής. Τα Ειδικά Σχολεία που ιδρύθηκαν τη δεκαετία του 1990 για ταλέντα μαθητές σε συγκεκριμένους τομείς, όπως τον αθλητισμό και τη μουσική και τα Καλλιτεχνικά Γυμνάσια που ιδρύθηκαν το 2003, προσφέρουν πράγματι μια διαφοροποιημένη διδακτική και παιδαγωγική διαδικασία υποστηρικτική για τους ταλαντούχους μαθητές. Στη συνέχεια η «Ευέλικτη Ζώνη» και το «Ολοήμερο Σχολείο», στο πλαίσιο του Διαθεματικού Ενιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών, φιλοδοξούσαν να δημιουργήσουν υποστηρικτικά παιδαγωγικά πλαίσια για τους χαρισματικούς και ταλαντούχους μαθητές χωρίς όμως την εφαρμογή κατάλληλων τεχνικών και διδακτικού υλικού, χωρίς επιμορφωμένο εκπαιδευτικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή. Τα ΚΔΑΥ που ιδρύθηκαν, προσφέρουν στην εκπαιδευτική κοινότητα πολλά, έχουν όμως άμεση ανάγκη υποστήριξης στη διαδικασία αναγνώρισης και διάγνωσης των χαρισματικών παιδιών, εντός και εκτός της σχολικής αίθουσας.
Σήμερα με πρόσφατο νόμο επανασυστήνονται τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία. Είμαστε υπέρ της σύστασης αυτών αλλά και υπέρ του σαφή διαχωρισμού τους. Και αυτό διότι τα Πρότυπα πρέπει να στοχεύουν στη προαγωγή της Αριστείας ενώ τα Πειραματικά στοχεύουν στον εκπαιδευτικό πειραματισμό, που πρέπει να δοκιμάζεται σε σχολεία με τυχαία σύνθεση του μαθηματικού δυναμικού.
Επίσης, είμαστε υπέρ του σχεδιασμού και εφαρμογής μεθόδου εντοπισμού ταλαντούχων παιδιών, σε όλα τα σχολεία της χώρας μας, με τη δημιουργία επιστημονικών ομάδων ή ομίλων, μέσω των οποίων οι μαθητές θα μπορούν να αναδεικνύουν και να καλλιεργούν τη χαρισματικότητα τους.
Το γεγονός ότι η αναφορά στην αγωγή των χαρισματικών και ταλαντούχων μαθητών έγινε με την προσθήκη ότι «ειδικής εκπαιδευτικής μεταχείρισης μπορεί να τύχουν τα άτομα που έχουν ιδιαίτερες νοητικές ικανότητες και ταλέντα» στο άρθρο 1, παρ. 2 του Ν. 2817/2000, αποδεικνύει ότι στον τομέα αυτό έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι να είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα, επιτρέπει στον κάθε μαθητή να μαθαίνει με τον δικό του τρόπο και με το δικό του ρυθμό, μέσω της παροχής ευέλικτων και ειδικών υποστηρικτικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Μέσω της προώθησης μιας εποικοδομητικής συνεργασίας εκπαιδευτικών, ψυχολόγων και όλων των σχετιζομένων ειδικοτήτων για την επιτυχή πραγμάτωση μιας τέτοιας παρέμβασης προς όφελος αυτής της κατηγορίας των μαθητών αλλά και ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε και να αξιοποιήσουμε μακροπρόθεσμα το Εθνικό αυτό Πνευματικό Κεφάλαιο, για το καλό της χώρας μας.»
