Δεν μπορώ να σιωπήσω, βλέποντας και ακούγοντας όσα λέγονται και γίνονται σχετικά με το Εσπερινό Γυμνάσιο Καρδίτσας. Το κτήριο αυτό λειτουργούσε ως Γυμνάσιο Αρρένων, από όπου αποφοίτησα και στη συνέχεια ως Α΄ Λύκειο Θηλέων, στο οποίο υπηρέτησα επί πολλά χρόνια καθηγητής φιλόλογος.
Το Εσπερινό Γυμνάσιο, εδώ και μέρες, είναι κλειστό. Οι μαθητές κάνουν κατάληψη, επειδή η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου αποφάσισε τη μετεγκατάστασή του, ως τα Χριστούγεννα, και τη συστέγασή του με το 1ο ΕΠΑΛ, το Εργαστηριακό Κέντρο, το Εσπερινό ΕΠΑΛ και το Δημόσιο ΙΕΚ.
Αναρωτιέμαι. Αυτοί που υπέγραψαν αυτή την απόφαση, ξέχασαν οι ίδιοι τα μαθητικά τους χρόνια; έχουν παιδιά στο Σχολείο; Είναι δυνατόν, κύριοι, εν μέσω σχολικής χρονιάς να γίνει αυτό; Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι είναι πολύ αντιπαιδαγωγικό; Νομίζω ότι η ΕΛΜΕ Καρδίτσας και ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης θα συμφωνούν μαζί μου και όχι με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Γιατί αυτή η βιασύνη εν μέσω σχολικής χρονιάς;
Εδώ, κύριοι, έχουμε να κάνουμε με παιδιά που εργάζονται και συγχρόνως σπουδάζουν και μπράβο τους. Τα μαθήματά τους τελειώνουν στις 10 και 15΄ μ. μ. Πώς θα μετακινούνται με ασφάλεια αυτοί οι μαθητές και κυρίως οι μαθήτριες τις χειμωνιάτικες νύχτες, περνώντας με τα πόδια ή με τα ποδήλατα από σκυλοκρατούμενες και πολύ επικίνδυνες γειτονιές;
Το κτήριο αυτό, είναι, κατά τη γνώμη μου, το καταλληλότερο για το Εσπερινό Σχολείο. Αν το στείλετε έξω από την πόλη, είμαι βέβαιος ότι θα φυλλοροϊσει και θα κλείσει και θα είστε υπεύθυνοι απέναντι στα παιδιά και στις οικογένειές τους.
Δημήτρης Απ. Ρήτας
