Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την περίφημη προγραμματική σύγκλιση της συγκυβέρνησης από την συμφωνία των τριών πολιτικών αρχηγών, Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη για το πως θα κυβερνήσουν για να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Σήμερα θα αναφερθώ στο Α΄Κεφάλαιο της συμφωνίας αυτής που αναφέρεται στα ζητήματα για αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης για να δούμε και να θυμηθούμε όλοι τα μεγάλα και παχιά λόγια που ήταν λόγια του αέρα. Έχουμε λοιπόν:
- Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήγτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι ο δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημοσίου τομέα.
- Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομά συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και τη ρύθμιση του κατωτάτου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
- Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα
- Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματος τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις)
- Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για έναν ακόμη χρόνο (1+1) από κοινωνικούς πόρους
- Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτοαπασχολούμενους, επιτηδευματίες κλπ) που έχασαν τις δουλειές τους εφόσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινωνικούς πόρους)
- Σταδιακή αύξηση του αφορολογήτου ορίου στους ευθρωπαίκούς μέσους όρους στα πλάισια του εθνικού φορολογικού συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους
- Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών: α. ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίματα, β. ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια
- Όχι απολύσεις στο δημόσιο
- Αντικατάσταση του ειδικού τέλους ακινήτων και όλων των φόρων επί της ακίνητης περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο
- Αγροτική τράπεζα: Επανακεφαλαίωση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγορτικής γης.
Αυτά είχαν είχαν συμφωνήσει οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί πριν το σχηματισμό της κυβέρνησης. Δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε ενδελεχής έρευνα για τη διαπίστωση: άλλα μας έταζαν και άλλα κάνουν, τα ψεύτικα λόγια τα μεγάλα, τα προεκλογικά, δεν εφαρμόστηκαν στη μετεκλογική πρακτική και πράξη των τριών κυβερνητικών εταίρων. Ένας χρόνος συγκυβέρνησης, ένας χρόνος δυστυχίας για τον ελληνικό λαό. Φτώχεια, εξαθλίωση, δραματική αύξηση της ανεργίας, κατακρεούργηση μισθών και συντάξεων, ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, διάλυση του κοινωνικού κράτους, του κράτους πρόνοιας, της υγείας, της παιδείας, των ασφαλιστικών ταμείων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτά είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν σήμερα τον ελληνικόλαό, αυτά είναι τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, μιας πολιτικής που υπηρετεί το κεφάλαιο και τους τραπεζίτες. Να ξέρουν όμως οτι ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση και πολύ σύντομα αυτοί που μας κυβερνούν θα πάρουν την απάντησή του!
