Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση συζήτηση που διοργάνωσε η Κοινή Δράση εκπαιδευτικών στο γεμάτο από εκπαιδευτικούς και πολίτες της Καρδίτσας Παυσίλυπο την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου. Το θέμα ήταν «Η εκπαίδευση της Αμάθειας».
Επειδή δυστυχώς ο κος Κάτσικας, εξαιτίας ατυχήματος στην διαδρομή από την Αθήνα δεν κατάφερε να έλθει, η εκδήλωση ξεκίνησε μετά από μια μικρή καθυστέρηση με την παρουσίαση του κ. Μαυρογιώργου και του βιογραφικού του. Στην εισηγητική του ομιλία έκανε μια ιστορική αναδρομή στις γενικότερες πολιτικές αλλά και στις εκπαιδευτικές εξελίξεις. Αναφέρθηκε πιο συγκεκριμένα στην σκιά του μνημονίου, του χρέους και της καπιταλιστικής κρίσης πάνω στην εκπαίδευση και ειδικότερα στην διαδικασία του «εθνικού διαλόγου» για την παιδεία τον οποίο και χαρακτήρισε «φαραωνικό». Ανέφερε πως η ελλιπής υποχρηματοδότηση, η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου η γενικότερη οικονομική αδυναμία, η κατάργηση ή συγχώνευση οργανισμών ή η δημιουργία νέων υποτιθέμενων ανεξάρτητων και ουσιαστικά χωρίς αντικείμενο αρχών δημιουργούν ένα πλαίσιο ασφυκτικό για την εκπαίδευση . Τα πειραματικά και πρότυπα σχολεία αποτελούν ουσιαστικά τους πολιορκητικούς κριούς του νεοφιλελευθερισμού στην εκπαίδευση που μαζί με την PISA του ΟΟΣΑ διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις εφαρμογής μιας πολιτικής που διαλύει την δημόσια εκπαίδευση .
Ο ομιλητής υποστήριξε επίσης πως η λογική του «χρέους», και μέσω αυτού η νεοφιλελεύθερη λογική, διαδόθηκε παντού. Ενδεικτικά: Οι αυξήσεις των μισθών αντικαταστάθηκαν από την χρήση πιστωτικών καρτών, το δικαίωμα στη μόρφωση αντικαταστάθηκε από την ακριβοπληρωμένη εξωσχολική εκπαίδευση και τα φοιτητικά δάνεια. Το χρέος που δεν είναι μόνο τωρινό φαινόμενο υποτάσσει τα υποκείμενα, τους πολίτες, γιατί τα υποχρεώνει να εσωτερικεύσουν την ανάγκη αποπληρωμής του. Η εκπαίδευση επηρεάζεται από αυτό το πλαίσιο γιατί συνδυάζονται στο χώρο της χρεωμένοι στο μέλλον μαθητές , χρεωμένοι εκπαιδευτικοί και χρεωμένοι γονείς. Στόχος να μπει ακόμα πιο βαθιά η ιδιωτικοποίηση στην εκπαίδευση. Εκχωρούνται κάτω από τον εκβιασμό του χρέους πολιτική εξουσία, δικαιώματα. Μεταλλάσσει τον εκπαιδευτικό σε επιχειρηματία του εαυτού του. Το χρέος υποδαυλίζει τον κοινωνικό αυτοματισμό, εξαφανίζει την εργασία, προσπαθεί να εξαφανίσει την κοινωνική σχέση και την μετατρέπει σε ατομική, απέναντι στο κράτος , την τράπεζα, τον εργοδότη. Το χρέος ταυτόχρονα αποπληρώνεται μέσω της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, την υπερφορολόγηση, τις ιδιωτικοποιήσεις. Έτσι η μόρφωση δεν αποτελεί κοινωνικό δικαίωμα αλλά προσωπική/ατομική δυνατότητα άρα ιδιωτική με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπόθεση.
Στην εκπαίδευση ειδικότερα πρότεινε ανάμεσα στα άλλα οι εκπαιδευτικοί να υιοθετήσουμε την λογική του Φρέιρε όπου ο εκπαιδευόμενος θα πρέπει να στοχάζεται πάνω στην πραγματικότητα που βιώνει, να δρα για να την αλλάξει στα πλαίσια της Κριτικής Παιδαγωγικής. Θα πρέπει να προωθηθεί δηλαδή ο πολιτικός εγγραμματισμός και η ολιστική προσέγγιση της γνώσης απέναντι στην κατακερματισμένη πληροφορία, την αγοραία κατάρτιση ή την καλλιέργεια μεμονωμένων δεξιοτήτων.
Παράλληλα ο αγώνας που χρειάζεται για να αλλάξουμε την εκπαίδευση δεν μπορεί να γίνει μόνο από τους εκπαιδευτικούς. Πρέπει να εμπλακεί όλη η κοινωνία.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις των συμμετεχόντων στις οποίες αναδείχθηκε η ανάγκη ο αγώνας των εκπαιδευτικών ή της κοινωνίας να πάρει συγκεκριμένα, χαρακτηριστικά, να δοθεί διέξοδος και να μην μένουμε μόνο σε διαπιστώσεις.
Κλείνοντας επεσήμανε πως η Ελλάδα μπήκε σε μια διαδικασία «φιλελεύθερου και νέο-φιλελεύθερου» πειράματος και προώθησης ανάλογων πολιτικών εδώ και μισό αιώνα. Η εξάρτηση του έθνους/κράτους , της Ελλάδας από υπερεθνικούς σχηματισμούς κάνει ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια ανατροπής του πλαισίου μόνο σε εθνικό επίπεδο. Σε επίπεδο στενά εκπαιδευτικό θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε τους μαθητές στο Θεμελιώδες και Παραδειγματικό και όχι σε αυτό που απλά έχει το βιβλίο ή περιέχεται στην διδακτέα ύλη.
Στο τέλος της εκδήλωσης οι παρεμβάσεις που έγιναν ανέδειξαν την ανάγκη συνέχισης της συζήτησης για την εκπαίδευση και του πως θα διεκδικήσουμε από κοινού το δικαίωμα στη μόρφωση μαζί με την δραστηριοποίηση γονέων , εκπαιδευτικών, μαθητών και σπουδαστών.
