Αυτό το πολωτικό, βιαστικό και μετέωρο δημοψήφισμα, όπως εξελίσσεται κάτω από πρωτόγνωρες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, αναδύει έναν τεράστιο εθνικό κίνδυνο και μάλιστα ανεξαρτήτως του αποτελέσματος που θα προκύψει. Η Δευτέρα που έρχεται μοιάζει με τον θαμμένο εφιάλτη ενός ανατριχιαστικού παρελθόντος που πάμε να ξαναβρούμε. Θα είναι το εύρημα μιας ανασκαφής στο ταφικό μνημείο του κάτω κόσμου. Εκεί που περιμένει να μας σφίξει με θέρμη τα χέρια ο διχασμός. Όλα τα άλλα ακραία που θα ακολουθήσουν, οικονομικά και λοιπά, θα είναι το λιγότερο μπροστά στην εθνική διχόνοια που δυστυχώς ήδη γονιμοποιήθηκε. Στο δημοψήφισμα δεν θα έπρεπε να φτάσουμε ή, αν θέλετε, δεν θα έπρεπε να φτάσουμε με δύο επιλογές. Όποια κι αν επικρατήσει, εδώ που είμαστε, αύριο θα είμαστε όλοι χαμένοι. Όπως κάποτε οι πατεράδες μας, με τα όσα συνέβησαν μετά τον πόλεμο. Σήμερα, οι ιδεολογικοί απόγονοι των τότε ηττημένων, που είχαν υποστεί όσα ξέρουμε και καταγγέλλαμε επί δεκαετίες, έχουν υποχρέωση να εμποδίσουν να συμβούν τα ίδια. Αν λέμε λοιπόν ένα «όχι», αυτό είναι το «όχι στο νέο διχασμό». Ας μην ξεχνιόμαστε: οι εθνικοί διχασμοί τελείωσαν πάντοτε με εθνικές τραγωδίες.
Πλησιάζοντας στην κάλπη θα αφήσουμε στην άκρη τα νομικά, τα συνταγματικά και τα συναισθηματικά. Θα αφήσουμε στην άκρη το κείμενο του ψηφοδελτίου (τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια), για να δούμε ποια είναι η λιγότερο κακή επιλογή, διαβλέποντας τις εξελίξεις που θα δρομολογήσει το αποτέλεσμα. Με το «όχι» είναι βέβαιο ότι θα έρθουν χρήματα στις Τράπεζες; Η απάντηση είναι «όχι». Με το «όχι» είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ; Η απάντηση είναι «όχι». Με το «όχι» είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Η απάντηση είναι πάλι «όχι». Με το «ναι» εξακολουθούμε να διαπραγματευόμαστε μέσα στο ευρώ και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Η απάντηση είναι «ναι». Με το «ναι» υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να αποκτήσει η οικονομία και πάλι χαρτονομίσματα; Η απάντηση είναι «ναι». Με το «ναι» αποφεύγουμε την επαναβαλκανοποίησή μας και την διεθνή απομόνωση; Η απάντηση είναι πάλι «ναι». Ας τα μετρήσουμε με προσοχή αυτά πριν ψηφίσουμε. Είναι λογικές προβλέψεις και όχι πολιτική κινδυνολογία. Ας τα μετρήσουμε κι ας τα ζυγίσουμε πριν την τελική απόφασή μας. Όπως νοιώθουμε και είμαστε Θεσσαλοί και Έλληνες, το ίδιο νοιώθουμε και είμαστε Έλληνες και Ευρωπαίοι. Είναι η ιστορία μας. Την ιστορία μας δεν την αρνούμαστε.
