Ομολογίες


    Αποκαλυπτικός ήταν προχτές ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος μιλώντας σε ραδιόφωνο. Είπε χαρακτηριστικά: «Αυτή τη βδομάδα πιέστηκα πολύ από δύο πλευρές. Η μια πλευρά ήταν η Αριστερά, η οποία πίεσε πολύ και θα πιέσει. Ο στόχος είναι, του ΚΚΕ τουλάχιστον είναι καταφανής, πιέζει, δεν μπαίνει στο διάλογο, σέρνει τον ΣΥΝ και μετά θα επιδιώξουν να σύρουν και ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ για να ακυρώσουν την προσπάθειά μας στο ασφαλιστικό». Τι ομολογεί ο υπουργός Εργασίας; Ότι ο πραγματικός φόβος της κυβέρνησης είναι να της γυρίσουν την πλάτη οι άνθρωποι του μόχθου που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές, έχοντας αυταπάτες και τρέφοντας κάποιες ελπίδες και τώρα αντιλαμβάνονται το βαθιά ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που προωθεί. Ξέρει ότι αν αυτός ο κόσμος συναντηθεί με το ταξικό κίνημα, θα έχει διπλή και τρίδιπλη δυσκολία να προωθήσει τα μέτρα για τα οποία έχει δεσμευτεί στο κεφάλαιο. Το λέει μόνος του ο Λοβέρδος.

   Το ερώτημα όμως παραμένει: Αν όπως λένε η πολιτική τους είναι φιλολαϊκή, τότε γιατί φοβούνται μη στραφούν εναντίον τους όσοι τους στήριξαν στις τελευταίες εκλογές; Και αν όπως λένε το ΚΚΕ είναι «μειοψηφία» και απομονωμένο από την κοινωνία, τότε πώς γίνεται να φοβούνται ότι η δράση του και η συμβολή του στο εργατικό κίνημα μπορεί να φτάσει μέχρι και την ακύρωση της «προσπάθειας» της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, δηλαδή των αντιδραστικών μέτρων που προωθούν; Στα πράσα πιάνονται οι ΠΑΣΟκοι, με τις αντιφάσεις της προπαγάνδας τους σε βάρος του ΚΚΕ. Ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι ο λαός αρχίζει να καταλαβαίνει τι καπνό φουμάρει και η νέα κυβέρνηση και αυτό είναι που φοβούνται: Το κίνημα και τη δύναμή του. Γι’ αυτό και η επίθεση στο ΚΚΕ, που θα δυναμώνει, όσο θα μεγαλώνει η πίεση προς την κυβέρνηση από τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες. 

Την πραγματική λύση στην κοινωνική ασφάλιση μπορούν να τη δώσουν μόνο οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους. Έναν αγώνα κόντρα και στους μύθους της πλουτοκρατίας για το Ασφαλιστικό και ενάντια στα συμφέροντά της. Αγώνα που θα σηκώσει ψηλά το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, για πραγματικά δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση η οποία θα αντιστοιχεί στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής οικογένειας, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς. Αυτοί μόνο έχουν συμφέρον να λύσουν το Ασφαλιστικό και μπορούν με την πάλη τους να το επιβάλουν.

                                       Γιώργος   Αγγέλου, μέλος της Ν.Ε. Καρδίτσας του Κ.Κ.Ε.        

Προηγούμενο άρθρο Εμβόλια: Ευλογία ή κατάρα; (β)
Επόμενο άρθρο Αχελώος: Ώρα για δράση