Στις πρώτες προτιμήσεις του κόσμου παραμένει η Λίμνη Πλαστήρα και για την περίοδο των εορτών του Πάσχα. Τόσο το αλπικό τοπίο όσο και τα έθιμα που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή μας, τραβούν σαν μαγνήτης τους επισκέπτες, οι οποίοι έχουν προβεί ήδη σε κρατήσεις στα ξενοδοχεία της περιοχής.
Ο κ. Βασιλάκος
Ο Πρόεδρος των Ξενοδόχων της Λίμνης Πλαστήρα κ. Γιάννης Βασιλάκος σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του, τόνισε ότι αυτή τη στιγμή οι κρατήσεις είναι στο 70%, ωστόσο υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και αναμένεται οι κρατήσεις να αγγίξουν το 100% τις επόμενες ημέρες. Τέλος, ο ίδιος τόνισε πως λόγω της οικονομικής κρίσης οι τιμές ενοικίασης των δωματίων έχουν προσαρμοστεί ανάλογα, όπως επίσης και η τιμή του γεύματος του πασχαλινού τραπεζιού.
Τα έθιμα της Πασχαλιάς
Το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης γιορτάζεται με έντονο το χρώμα της παράδοσης. Από τα πασχαλινά έθιμα πέραν του παραδοσιακού οβελία και των άλλων γνωστών που επιβάλλει η μέρα, στην περιοχή Πλαστήρα ξεχωρίζουν τα εξής έθιμα:
1. Το κάψιμο του αφανού
Το βράδυ της Ανάστασης και την ώρα που ο παπάς δίνει το Άγιο φως, οι νέοι του χωριού βάζουν φωτιά στον “αφανό”, το ομοίωμα του Ιούδα, μια μεγάλη θημωνιά με κέδρα, και ψέλνουν το “Χριστός Ανέστη”. Το έθιμο που συμβολίζει την ανάσταση και ανάληψη του Χριστού στον ουρανό, παραμένει ζωντανό στα χωριά Μορφοβούνι – Μεσενικόλα – Κρυονέρι, Νεοχώρι κλπ.
2. Ο διπλός χορός
Το απόγευμα της Κυριακής της Λαμπρής, μετά τον εσπερινό της αγάπης, οι κάτοικοι του χωριού σχηματίζουν τέσσερις χορούς, δύο οι γυναίκες και δύο οι άνδρες. Πρώτος σέρνει το χορό ο παπάς της ενορίας, ενώ οι χορευτές τραγουδούν ένα ειδικό αναστάσιμο τραγούδι, το “Σήμερα Χριστός Ανέστη”. Κατά τη διάρκεια του χωριού μετά οι δύο κύκλοι των ανδρών και των γυναικών γίνονται ένας καθώς οι χορευτές σταυρωτά “διπλώνουν” το χορό και μετά τον ξεδιπλώνουν. Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των χορών, οι συμμετέχοντες τραγουδούν οι ίδιοι. Μετά ακολουθεί χορός με παραδοσιακές ορχήστρες. Ο διπλός χορός λαμβάνει χώρα κυρίως στο Μορφοβούνι.
3. Τα σίγνα
Είναι καθαρά θρησκευτικό έθιμο κατά το οποίο την δεύτερη μέρα του Πάσχα, μετά τη λειτουργία, σχηματίζεται πομπή με τα λάβαρα, τις εικόνες, τα εξαπτέρυγα, τον ιερέα και τους ψάλτες, και ακολουθούν οι πιστοί με τις λαμπάδες. Η πομπή κάνει τον κύκλο του χωριού ψέλνοντας εν χορώ το “Χριστός Ανέστη”, ενώ στις εισόδους του χωριού ψάλλονται δεήσεις. Έτσι ξορκίζουν το κακό. Το έθιμο λαμβάνει χώρα κυρίως στα χωριά της ανατολικής πλευράς του Νομού.
