Με ένα νομοσχέδιο αντιγραφή από διάφορες χουντικές περιόδους αλλά και από τη διεθνή πείρα της πολιτικής της φασιστικοποίησης των σύγχρονων αστικών «δημοκρατιών», η κυβέρνηση επιδιώκει να απαγορεύσει ουσιαστικά το δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει.

Με διατάξεις που προβλέπουν:

• «αίτηση άδειας» ημέρες πριν τη διαδήλωση,
• ορισμό «υπεύθυνου διαδήλωσης»,
• δέσμευση των διαδηλωτών για ώρες έναρξης και λήξης καθώς και για τη διαδρομή της διαδήλωσης,
• δυνατότητα της αστυνομίας περιορισμού της ή πλήρους απαγόρευσής της ή διάλυσης της ενώ εξελίσσεται
• υποχρέωση των οργανωτών «συνεργασίας με την Αστυνομία»,
• ποινές δύο ετών σε όποιον απλώς συμμετέχει σε απαγορευμένη διαδήλωση και πολλά άλλα φαιά,

η κυβέρνηση από τη μια αποκαλύπτει την πραγματική φύση της πολιτικής του συστήματος και από την άλλη (και αυτό είναι το πιο σημαντικό) αποδεικνύει πόσο το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα τρέμει τον εχθρό λαό. Δείχνει ακόμα ότι το φασίζον πλαίσιο των καμερών στο σχολεία δεν είναι καθόλου η εξαίρεση.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, για λογαριασμό όλου του συστήματος, επιχειρεί να βγάλει στη παρανομία τους λαϊκούς-εργατικούς αγώνες, τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις. Συνεχίζει και κλιμακώνει το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ (ασφυκτικού ελέγχου των σωματείων) αλλά και η ίδια με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και τα 50%+1 για να αποφασιστεί απεργία. Στοχεύει στην απαγόρευση, στη ποινικοποίηση, στη καταστολή και τη διάλυση κάθε μορφής διαμαρτυρίας, επιδιώκει να καθυποτάξει κάθε φωνή αντίστασης και διεκδίκησης.

Με την κατάθεση αυτού του φασίζοντος νομοσχεδίου τη Δευτέρα 29/6 στη Βουλή η κυβέρνηση κάνει φανερό ότι η άγρια αντιδραστική επίθεση όχι μόνο δεν κάνει διακοπές αλλά αντίθετα εντείνεται για να θωρακίσει το σύστημα της βαρβαρότητας ενόψει του μαύρου Σεπτέμβρη που φέρνει για το λαό η εξελισσόμενη αντεργατική-αντιλαϊκή καταιγίδα. Τα πραξικοπήματα που η κυβέρνηση εξαπέλυσε στην Εκπαίδευση εν μέσω καραντίνας και πανελλαδικών συνεχίζονται τώρα μέσα στο καλοκαίρι ενάντια σε όλο το λαό και τη νεολαία! Είναι επίσης ενδεικτικό αυτής της προετοιμασίας του συστήματος ότι από 30/6 αρχίζει να τρέχει η προθεσμία υπαγωγής των σωματείων στο διαβόητο Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων, δηλαδή το φακέλωμα-στραγγάλισμα των σωματείων.

• Τα σωματεία, οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία, πρέπει να παλέψουμε για να μην μπουν στο γύψο οι ελευθερίες και τα δικαιώματα μας!
• Κάτω τα χέρια από τη διαδήλωση, την απεργία, τα σωματεία και τις ελευθερίες λαού και νεολαίας!
• Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην οργάνωση και στη μαζική πάλη!

Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο που απαγορεύει τις διαδηλώσεις!

• Καλούμε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ να πάρουν αποφάσεις καταγγελίας και αγώνα για την απόσυρση του νομοσχεδίου
• Καλούμε τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ με ΓΣ και κινητοποιήσεις να σηκώσουν αγώνα για την απόσυρση του

Η κυβέρνηση, αφού εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να περάσει το νόμο – λαιμητόμο και την τροπολογία της ντροπής, τώρα εκμεταλλεύεται τις πανελλαδικές για να περάσει τις νέες άθλιες μεθοδεύσεις που φέρνουν απολύσεις. Με την απόφασή της δίνει και έναν τόνο για το τι θα ακολουθήσει με το νόμο για την Τεχνική Εκπαίδευση (που θα περάσει μέσα στο καλοκαίρι, όπως ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης στο ΣΕΒ!).

Με μια απλή υπογραφή που θεσμοθετεί τις αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα γυμνασίων και λυκείων, η κυβέρνηση της τροπολογίας της ντροπής και του νόμου – λαιμητόμου, προχωράει στην ΑΠΟΛΥΣΗ εκατοντάδων συναδέλφων αναπληρωτών, οι οποίοι εργάζονται για χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση και πετιούνται ουσιαστικά στο δρόμο.

Ταυτόχρονα, δημιουργεί συνθήκες πίεσης, τρομοκράτησης και αποφασιστικής επιδείνωσης των εργασιακών συνθηκών των μόνιμων συναδέλφων των ειδικοτήτων αυτών, οι οποίοι θα βγουν στην υπεραριθμία και στην περιπλάνηση, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους το ενδεχόμενο της επανάληψης του σεναρίου των διαθεσιμοτήτων.

Παρά τις δυσκολίες της περιόδου, πρέπει να υπάρξει απάντηση. Η κυβερνητική απόφαση δεν πρέπει να περάσει!

Χωρίς να πέφτουμε στην παγίδα του «ιδιαίτερου χαρακτήρα» αυτών ή εκείνων των ειδικοτήτων, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων στη δουλειά.

Χωρίς αυταπάτες ότι η επίθεση θα σταματήσει με νομικές προσφυγές ή με ακούμπημα σε διάφορες προτάσεις νόμου, ή σε εκ νέου εκχώρηση σε διάφορες κυβερνητικές λύσεις, παλεύουμε να βάλει το κίνημα με αγώνες τη δική του σφραγίδα και να μπλοκάρει τις αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα.

Συνελεύσεις – διαδηλώσεις – αποχη από τη βαθμολόγηση γραπτών των πανελλαδικών όλων των μαθημάτων –
Να ανακληθούν οι αλλαγές στα ωρολόγια

• Να οργανωθούν παντού γενικές συνελεύσεις, γιατί η εξέλιξη αυτή μας αφορά ολες και ολους και όχι μόνο τους συναδέλφους που πλήττονται αυτές τις μέρες, όπως προσπαθούν να μας πείσουν διάφορες φωνές που θέλουν να απονευρώσουν και να υπονομεύσουν τις διαθέσεις αντίστασης και αγώνα.
• Να οργανώσουμε διαδηλώσεις, όπου να κληθεί όλος ο κλάδος.
• Καλούμε σε αποχη από τη βαθμολόγηση των γραπτών των πανελλαδικών όλων των μαθημάτων.
• Καλούμε την ΟΛΜΕ, την ΕΛΜΕ Καρδίτσας και όλες τις παρατάξεις να πάρουν καθαρή θέση.

 Τα ωρολόγια προγράμματα για Γυμνάσια και Λύκεια που ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας περιορίζουν δραστικά τις ώρες μαθημάτων Κοινωνικών Επιστημών και Οικιακής Οικονομίας, εξαφανίζουν σχεδόν εντελώς τα Καλλιτεχνικά Μαθήματα και μειώνουν τις ώρες Φυσικής, Βιολογίας, Γεωλογίας σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Ενώ με την κατάργηση μαθημάτων επιλογής στα ΓΕΛ υπάρχουν ειδικότητες (πχ μηχανικοί) που μένουν με μηδενικό ωράριο. Και μένει να δούμε τι νέα σφαγή θα γίνει με το νόμο που ετοιμάζεται για την Τεχνική Εκπαίδευση.

Με μια απλή υπογραφή, η κυβέρνηση της τροπολογίας της ντροπής και του νόμου – λαιμητόμου, προχωράει στην απολυση εκατοντάδων συναδέλφων αναπληρωτών, οι οποίοι εργάζονται για χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση και πετιούνται ουσιαστικά στο δρόμο.

Ταυτόχρονα, δημιουργεί συνθήκες πίεσης, τρομοκράτησης και αποφασιστικής επιδείνωσης των εργασιακών συνθηκών των μόνιμων συναδέλφων των ειδικοτήτων αυτών, οι οποίοι θα βγουν στην υπεραριθμία και στην περιπλάνηση, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους το ενδεχόμενο της επανάληψης του σεναρίου των διαθεσιμοτήτων.

Οσο μας αφορά, δεν έχουμε κανέναν σκοπό να μπούμε σε μια λαθεμένη συζήτηση για να αποδείξουμε το «χρήσιμο και απαραίτητο» εκείνων ή των άλλων μαθημάτων. Και αυτό για δύο λόγους: καταρχάς γιατί το Υπουργείο κυνικά μας αντιμετωπίζει όλους ως αναλώσιμους -δημιουργώντας επίπλαστα την αίσθηση ότι κάποιοι ευνοούνται (πχ. Φιλόλογοι, πληροφορικοί)- εφόσον με το πολυνομοσχέδιο αποθαρρύνει μαθητές από το Γυμνάσιο και τους πετάει εκτός σχολείου στο λύκειο (τράπεζα θεμάτων, βάση, μείωση εισακτέων) και δεύτερο και σημαντικότερο γιατί το κρίσιμο ζήτημα είναι η υπεράσπιση του ιερού δικαιώματος στη δουλειά, ενός από τα πιο βασικά στη ζωή! Ενός δικαιώματος που αφορά ολες και ολους τους συναδέλφους, που αφορά, τελικά, ολο το λαο.

Δεν είναι δυνατόν με μια μονοκοντυλιά, η κυβέρνηση να διαλύει τις ζωές συναδέλφων και η διαδικασία της διόρθωσης των πανελλαδικών να συνεχίζεται απρόσκοπτα στην πλάτη αυτών των συναδέλφων, αναπληρωτών και μόνιμων. Οι εξελίξεις αυτές είναι σοβαρές και μας αφορούν όλες και όλους.

• Καταγγέλλουμε την αμετάκλητη απόλυση των συναδελφισσών και συναδέλφων αναπληρωτριών και αναπληρωτών, θυμάτων της κυβερνητικής απόφασης.
• Καταγγέλλουμε την τεχνητή παραγωγή υπεραριθμιών και την δραστική επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών των μόνιμων συναδελφισσών και συναδέλφων των παραπάνω ειδικοτήτων.
• Απαιτούμε την ανάκληση της κυβερνητικής απόφασης – Καμία απόλυση – απαιτούμε μονιμοποίηση των αναπληρωτών.
• Καλούμε τις ΕΛΜΕ να οργανώσουν κινητοποιήσεις και όχι παραστάσεις μελών ΔΣ – δε φιλοδοξούμε να γίνουμε «συνομιλητές» του συστήματος.
• Καλούμε τις ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ να καλέσουν γενικές συνελεύσεις.
• Καλούμε τις ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ να καλέσουν σε αποχη από τη βαθμολόγηση των γραπτών των πανελλαδικών όλων των μαθημάτων.

Σφοδρή και ολομέτωπη η επίθεση στην εκπαίδευση. Η κυβέρνηση της ΝΔ «μάζεψε» τις απόπειρες και τα αντιδραστικά, ταξικά σχέδια που «εκκρεμούσαν» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις των πολλών τελευταίων χρόνων και με την ευκαιρία της πανδημίας εφορμά να γκρεμίσει στοιχειώδη δικαιώματα του λαού, των παιδιών του, των εκπαιδευτικών. Το σύστημα και η κυβέρνηση του σπεύδουν να επιβάλουν στην εκπαίδευση τις αντιδραστικές ανατροπές που χρειάζονται και προετοιμάζουν τα παιδιά του λαού για μια ζωή σύγχρονης δουλείας. Σε μια κοινωνία βαρβαρότητας, σε μια χώρα λεηλατούμενη από τα μεγάλα ξένα αφεντικά, προγεφύρωμα των πολεμικών τους σχεδίων και επεμβάσεων.

Αυτό που αντιμετωπίζουμε συνεπώς (και) στην εκπαίδευση, δεν είναι «οι αντιδραστικές εμμονές» μιας κυβέρνησης. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι η ένταση των αδιεξόδων και της βαρβαρότητας του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Είναι η επόμενη και πολύ χειρότερη μέρα μιας πολύχρονης πορείας αντιλαϊκής επίθεσης. Είναι οι συνέπειες του αρνητικού συσχετισμού, που αποκαλύπτεται διαρκώς πιο επώδυνα για το λαό και τη νεολαία. Είναι ο προάγγελος της «τέλειας καταιγίδας» που αναγγέλλουν οι εκλεκτοί εκπρόσωποι του συστήματος σαν τον Ρουμπινί, το Στρος Καν, τη Λαγκάρντ και την ετοιμάζουν κιόλας οι κυβερνητικές ΠΝΠ, οι αποφάσεις του ΣΕΒ, του ΙΟΒΕ, της ΤτΕ.

Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,

• Ποια και τι σχολειά θα βρουν οι μαθητές μας το Σεπτέμβρη;
• Ποια και τι δουλειά θα βρουν (και πόσοι;) αναπληρωτές και μόνιμοι εκπαιδευτικοί;
• Ποια βαρβαρότητα θα επικρατήσει με την τράπεζα θεμάτων και την αξιολόγηση;

• Τι νέα αντιδραστικά μέτρα ακολουθούν για τη μείωση των εισακτέων και την επαγγελματική εκπαίδευση;

Με αυτά τα ερωτήματα όλες τις τελευταίες εβδομάδες άνοιξαν μικρά ρήγματα στο τείχος της σιωπής και της υποταγής που έχουν χτίσει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, μετά την καραντίνα και παρά και κόντρα στην αντιδραστική επεξεργασία που επέβαλλε η επιχείρηση εφαρμογής της εξ αποστάσεως, βγήκαν στο δρόμο και στις κινητοποιήσεις. Αλλά δίπλα σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να μπει το κεντρικό και κρίσιμο ερώτημα που «λείπει»:

Θα δυναμώσουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την κατάργηση της τροπολογίας και του πολυνομοσχεδίου ;

Το ερώτημα είναι τόσο προφανές που μόνο «τυχαία» δεν είναι η απουσία του! Στην πραγματικότητα το ερώτημα έχει πολιτικά απαγορευτεί από τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις. Τις καθεστωτικές δυνάμεις (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) της υποταγής και της στήριξης της επίθεσης. Αυτές που τις Ομοσπονδίες ΟΛΜΕ και ΔΟΕ τις χρησιμοποιούν για να πνίγουν τις διαθέσεις πάλης του κλάδου σε σωρεία «αναζητήσεων» για το αν είναι «νόμιμα»- «συνταγματικά», σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, τα μέτρα της επίθεσης! Αυτές που υπονομεύουν και βάζουν εμπόδια σε κάθε αγωνιστικό σκίρτημα των εκπαιδευτικών και μεθοδεύουν την κατάργηση των ΓΣ, την αδρανοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων τα οποία τα θέλουν μόνο ως υπάκουα παραρτήματα των διαπραγματεύσεων τους και ως συμπληρώματα-προεκτάσεις του διοικητικού μηχανισμού. Τις ακούμε κιόλας τις δυνάμεις αυτές να οργίζονται απέναντι στο ερώτημα της συνέχισης της πάλης και να λένε τάχα έκπληκτες: «Μα δεν γίνονται αυτά»!

Εμείς λέμε μόνο αυτά γίνονται και τίποτε άλλο δεν μπορεί να γίνει! Ή με το σύστημα και με την αποδοχή-υποταγή στην πολιτική του. Ή με το κίνημα και τη δύναμη αντίστασης και διεκδίκησης των μαζών που αγωνίζονται! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τα δικαιώματα μαθητών, εκπαιδευτικών και όλου του λαού, στις σπουδές, στη δουλειά, στις ελευθερίες, από το δρόμο της πάλης ενάντια στην πολιτική του συστήματος!

Το ίδιο ερώτημα της συνέχισης της πάλης ξορκίζουν και επιχειρούν να εξορίσουν από τα σωματεία και τον κόσμο της εκπαίδευσης οι θέσεις του ΠΑΜΕ για «καταδίκη του πολυνομοσχεδίου στη συνείδηση των εκπαιδευτικών» το οποίο (πολυνομοσχέδιο) «θα μείνει στα χαρτιά»! Με βάση αυτήν την γραμμή υποταγής ακολούθησε και αυτό (όταν δεν καθοδήγησε) το πρόγραμμα αδράνειας των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ.

Η επίθεση του συστήματος, όμως, δεν μένει στα χαρτιά! Απολύει χιλιάδες αναπληρωτές, διώχνει ακόμα πιο πολλές χιλιάδες μαθητές από τα σχολεία, επιβάλλει κατηγοριοποίηση, σχολείων και εκπαιδευτικών, επιβάλλει αξιολόγηση δηλαδή χειραγώγηση, υποταγή, αλληλοφάγωμα. Δηλαδή χειροτερεύει υλικά τη θέση των μαζών και επιδεινώνει τον πολιτικό συσχετισμό, δυσκολεύει την υπόθεση της μαζικής πάλης. Όποιος αρνείται αυτή την πάλη για ανατροπή της επίθεσης και την μεταθέτει σε ένα ρευστό μέλλον με κάποιους αόριστους στόχους, βάζει πλάτη στην επίθεση και στην υπονόμευση του κινήματος.

Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,

Στα σχολεία, στις ΕΛΜΕ και στους ΣΕΠΕ, πρέπει να μπει σε δεσπόζουσα θέση το ζήτημα της συνέχισης-κλιμάκωσης της πάλης για την κατάργηση και του πολυνομοσχεδίου και της τροπολογίας. Για να αντισταθούμε στη βάρβαρη επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης του, πρέπει να τα βάλουμε με το «πολύμορφο» μέτωπο της υποταγής σε αυτήν! Χρειάζεται να απομονώσουμε τις δυνάμεις αυτές, χρειάζεται να ξεπεραστούν συγχύσεις, αυταπάτες και αναμονή για το «τι θα αποφασίσει η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ», οι οποίες αποφάσισαν μια 24ωρη απεργία την τελευταία στιγμή. Χρειάζεται να πάρουν την υπόθεση της πάλης στα χέρια τους οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και να χτιστεί βήμα- βήμα η συγκρότηση του αναγκαίου μαζικού, παρατεταμένου απεργιακού αγώνα.

Το βασικό ζητούμενο είναι να κατακτηθεί η πολιτική κατεύθυνση αυτής της πάλης σε μια σειρά ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ. Δηλαδή η αναγκαιότητα και η δυνατότητα να υπάρξει μαζικός αγώνας για την ανατροπή της επίθεσης. Αυτή θα είναι και η βάση νομιμοποίησης αυτού του αγώνα, η βάση απάντησης στα ζητήματα του απλώματος και των μορφών αυτού του αναγκαίου και δίκαιου αγώνα. Αυτή την κατεύθυνση καλούνται να στηρίξουν και να προωθήσουν οι αγωνιστικές δυνάμεις. Στη νέα περίοδο που ανοίγεται από την επίθεση του συστήματος, πρέπει να διεκδικήσουμε να βγει μαζικά στο προσκήνιο του αγώνα ο κόσμος της εκπαίδευσης μαζί και δίπλα με το λαό και τη νεολαία, κόντρα στην ανύπαρκτη «κανονικότητα» των «αγώνων» που τάχα θα κηρύξει και θα ηγηθεί η συνδικαλιστική ηγεσία!

Σε λίγες μέρες η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ολοκληρώσει αυτό το γύρο επίθεσής της απέναντι στη νεολαία και σε εμάς τους εκπαιδευτικούς. Το πολυνομοσχέδιο Κεραμέως ως ενιαίο σώμα επίθεσης, μαζί με την τροπολογία μονιμοποίησης της εξ αποστάσεως και θεσμοθέτησης της κάμερας μέσα στη σχολική αίθουσα, θα δημιουργήσει ένα άλλο τοπίο στα σχολεία, που το δικαίωμα να αποτελεί άγνωστη λέξη. Η κυβέρνηση επιδιώκει μέσα στη κρίση-να η ευκαιρία!- να συντριβούν, να ξεριζωθούν, να σβηστούν από το χάρτη, τα δικαιώματα στη δουλειά και στις σπουδές.

            Ένα τοπίο, στο οποίο οι μαθητές θα πρέπει να κάνουν ιδιαίτερα από την πρώτη γυμνασίου και να διαβάζουν όλη τη μέρα, μήπως μπορέσουν και ανταποκριθούν στην εξεταστική καταιγίδα που τους περιμένει. Ενα τοπίο, στο οποίο οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να παίξουν το ρόλο του τελικού ιμάντα μεταβίβασης της άθλιας πολιτικής του συστήματος απέναντι στους μαθητές. Οι ταξικοί φραγμοί της εξεταστικής καταιγίδας πάνε μαζί με την αξιολόγηση – τρομοκράτηση – κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε

Σε καλούμε να απεργήσεις «φανατικά» στις 9 Ιούνη και να συμμετέχεις στη συγκέντρωση στις 12μ στην Κεντρική πλατεία της Καρδίτσας και στη διαδήλωση.

• Για να εκφραστεί η αποδοκιμασία στην αντιδραστικότερη επίθεση στην εκπαίδευση εδώ και δεκαετίες.
• Για να δημιουργηθούν βάσεις για την συγκρότηση κινήματος ανατροπής της επίθεσης που διεξάγεται, ακόμα κι αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο.
• Για να βάλεις φραγμό σε νέες ταξικές αντιδραστικές ρυθμίσεις (δραστική μείωση των εισακτέων, αξιολόγηση – ανθρωποφαγία εκπαιδευτικών), που θα μεθοδεύσει, αποθρασσυμένη η κυβέρνηση, αν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο.
• Για να αποδοκιμαστεί η άθλια στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών διάφορων αποχρώσεων που ανέβαλαν συνεχώς τις συνελεύσεις και οδηγούν τον κλάδο ξανά σε μία 24ωρη απεργία (και απογευματινή συναυλία!) τις ημέρες ψήφισης.
• Για να αποδοκιμάσεις τα τερτίπια των διάφορων κομμάτων εξουσίας, που το μόνο που τους νοιάζει είναι να κερδίδουν κάτι στις δημοσκοπήσεις.
• Για να εκφράσεις την αλληλεγγύη σου στους μαθητές μας, τα τραγικά θύματα του πολυνομοσχεδίου – λαιμητόμου.
• Για να εκφράσεις την αλληλεγγύη σου στους γονείς των μαθητών μας, που θα στενάξουν διπλά από την ανεργία και τη συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και τα ακόμα μεγαλύτερα έξοδα που θα πρέπει να καταβάλουν για την εκπαίδευση των παιδιών τους.
• Για να αρνηθείς τις μαζικές απολύσεις των αναπληρωτών και τη μόνιμη χωρίς όρια εκμετάλλευσή τους.
• Για να αρνηθείς το τοξικό και φασίζον τοπίο που θα διαμορφώσει στη σχολική ζωή η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και η μονιμοποίηση της εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης».
• Για να δηλώσεις «παρων» και «αντιστεκομενος» στο νέο γύρο βάρβαρης επίθεσης που ξεδιπλώνει το σύστημα απέναντι στο σύνολο των δικαιωμάτων στις σπουδές και στη δουλειά.

“Το κράτος έχει τη συνέχειά του”. Αυτή είναι η απάντηση που επαναλαμβάνει συνεχώς η Κεραμέως για να αιτιολογήσει ότι η κυβέρνηση έφερε μέσα στην καραντίνα το νομοσχέδιό της για ψήφιση στη βουλή. Αλήθεια είναι! Όλοι από τη Διαμαντοπούλου και τον Αρβανιτόπουλο μέχρι το Φίλη και το Γαβρόγλου -με τον τρόπο τους- έβαζαν τη δική τους σφραγίδα στην επίθεση που εξαπέλυαν ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και στο δικαίωμα των μαθητών στις σπουδές. Έπαιρναν τη σκυτάλη από τον προηγούμενο, πατούσαν στα αντιδραστικά επιτεύγματα των προκατόχων τους και συνέχιζαν στις ίδιες αντιδραστικές-αντιλαϊκές ράγες.

                Με το νομοσχέδιο η ΝΔ δεν επιδιώκει απλά να επιδεινώσει την κατάσταση μαθητών και εκπαιδευτικών, αλλά να δημιουργήσει ένα άλλο τοπίο στα σχολεία, που το δικαίωμα να αποτελεί άγνωστη λέξη. Η κυβέρνηση επιδιώκει μέσα στη κρίση-να η ευκαιρία!- να συντριβούν, να ξεριζωθούν, να σβηστούν από το χάρτη, τα δικαιώματα στη δουλειά και στις σπουδές.

                Ταξικοί φραγμοί και κόφτες παντού. Από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο. Σχολείο για λίγους και εκλεκτούς. Εξετάσεις (με τράπεζες θεμάτων), αποθάρρυνση-απόρριψη των μαθητών. Το σύστημα διδασκαλίας αποκλειστικά η διδασκαλία του συστήματος και των σάπιων αξιών του. Με τον εκπαιδευτικό σκυφτό, να υλοποιεί την ταξική επιλογή-σφαγείο της νεολαίας και ιμάντα μεταβίβασης των μαύρων ιδεών και πρακτικών του εργασιακού μεσαίωνα. Αξιολόγηση, χειραγώγηση, κατηγοριοποίηση, ασφυκτικός έλεγχος. Οι διαχρονικοί στόχοι του συστήματος, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ είναι παρόντες.

                Η Κεραμέως “άκουσε” για ακόμη μια φορά τους …ειδικούς. Τους ειδικούς στην υποχώρηση, το συμβιβασμό, την αδράνεια, την ήττα. Την συνδικαλιστική ηγεσία σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Αυτή που έχει κάνει πράξη την κινηματική αποστασιοποίηση και σημαία τον διάλογο-διαπράγματευση με το σύστημα. Η στάση τους άναψε το πράσινο φως στην κυβέρνηση για να προχωρήσει. Δεν είναι μόνο ότι αποτέλεσαν το μπλοκ της εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης, αλλά ότι δυόμισι μήνες επέβαλαν ακινησία. Η καθυστέρηση διεξαγωγής γενικών συνελεύσεων από ΟΛΜΕ -η ΔΟΕ ούτε καν- αποτέλεσε χορηγία προς τη κυβέρνηση. 

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι   

                Το πιο δύσκολο να δεις είναι αυτό που είναι μπροστά στα μάτια σου. Γι’ αυτό όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, τα συνδικαλιστικά τους παραρτήματα, τα ΜΜΕξαπάτησης επιχειρούν να μας το κρύψουν. Να μη “δούμε” ότι είμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο και αντιδραστικό σχέδιο που καθιστά το σχολείο που θα βρούμε απ’ το Σεπτέμβρη ταξικότερο και αντιδραστικότερο. Αφιλόξενο τόσο για τα παιδιά του λαού όσο και για μας.

                Αυτή η μαυρίλα που έρχεται να σκεπάσει την εκπαίδευση απαιτεί και την αντίστοιχου μεγέθους απάντηση από τη μεριά των εκπαιδευτικών, των μαθητών, των γονιών τους, όλου του λαού για να την αποτρέψουν. Να φράξουν το δρόμο στον κυβερνητικό οδοστρωτήρα.

                Αυτό προϋποθέτει να αποσπαστεί η διαχείριση της ήττας από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να γίνει πράξη το σύνθημα  ο αγώνας στα χέρια των εκπαιδευτικών. Αυτός ο αγώνας πρέπει να κορυφωθεί τις επόμενες μέρες. Και να οικοδομεί συνεχώς όρους και προϋποθέσεις για την ανάπτυξη απεργιακού αγώνα για την ανατροπή του νόμου. Όχι, δεν αποτελεί το προηγούμενο μια ένεση αισιοδοξίας, αλλά υπαρκτή δυνατότητα ώστε όλα τα κομμάτια του λαού, μαθητές- εκπαιδευτικοί γονείς, να αναγνωρίσουν την αντιδραστική πραγματικότητα που επιδιώκεται να επιβληθεί στα σχολεία και να παλέψουν ενάντια σ’ αυτή.

Η συμμετοχή σ’ όλες τις κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος, συλλαλητήρια-διαδηλώσεις- απεργία αποτελεί όρο που προσθέτει στην οικοδόμηση κινήματος ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής. Τα καλέσματα δεν είναι των εργατοπατέρων. Αλλά των δικαιωμάτων στην εργασία και στις σπουδές που απαιτούν να τα υπερασπιστούμε. Της διαχρονικής απαίτησης, όταν το άδικο γίνεται νόμος – η αντίσταση είναι καθήκον. Σ’ αυτές τις κινήσεις πρέπει οι εκπαιδευτικοί να είναι παρόντες κόντρα στα σχέδια παραίτησης των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Μέσα σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις μπορεί ένα δυναμικό να βρεθεί, να συντονιστεί και να οργανώσει τα επόμενα αγωνιστικά βήματα.

Δε λένε κουβέντα. Ο ήχος της σιωπής τους είναι εκκωφαντικός. Όπως αποδείχτηκε και στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Καρδίτσας την Τρίτη 26/5 με την παρουσία του προέδρου της ΟΛΜΕ, η συνδικαλιστική ηγεσία επιδεικνύει εξαιρετική βουβαμάρα για το άλλο μισό της αντιδραστικής ντροπολογίας Κεραμέως. Τη μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της εξ’ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης. Τη θεσμοθέτησή της για ΚΑΘΕ περίπτωση που το σχολείο είναι κλειστό (λόγω έλλειψης καθηγητών, λόγω απεργίας, λόγω μαθητικής κατάληψης, αποχής κ.λπ.).

Η ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, αλλά το παγόβουνο υπάρχει και απειλεί να βυθίσει, να γκρεμίσει ένα σύνολο δικαιωμάτων στις σπουδές, στην εργασία, στις ελευθερίες. Μαζί με την επιχείρηση εισβολής στη σχολική τάξη, δίπλα στη ζωντανή αναμετάδοση, εξυφαίνεται ένα μεγαλο και αντιδραστικο σχέδιο κατασκευής και επιβολής ενός “άυλου” σχολείου.

                Μιας “εκπαίδευσης” χωρίς σχολεία, χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς ανάγκη κτιριακών υποδομών, χωρίς όριο αριθμού μαθητών στην τάξη. Με νομιμοποιημένη την αδιοριστία. Χωρίς εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες. Με νέα ταξικά φράγματα-χάσματα στο δικαίωμα της νεολαίας στις σπουδές. Στοχεύοντας στον απόλυτο έλεγχο και την υποταγή εκπαιδευτικών και μαθητών.

Οι προτάσεις της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ με την εργαλειοθήκη του, το πόρισμα Λιάκου για την β/θμια εκπαίδευση, οι διαχρονικοί στόχοι του συστήματος και των εναλλασσόμενων υπουργών παιδείας υλοποιούνται σήμερα. Η καραντίνα ως ευκαιρία και η συνδικαλιστική ηγεσία ως χορηγός και συνοδοιπόρος αυτού του αντιδραστικού επιτεύγματος.

Η τρόικα των καθεστωτικών -νυν και πρώην κυβερνητικών- συνδικαλιστών (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ- ΠΕΚ/ΔΗΣΥ) βρήκε και τέταρτο, το ΠΑΜΕ. Η γραμμή όλων τους “Δίπλα στους μαθητές μας με όλα τα μέσα” (ακόμα και μέσω των πλατφορμών αξιολόγησης και παρακολούθησης του υπουργείου!), αποτέλεσε το συμπλήρωμα των κυβερνητικών εκβιασμών ώστε να συρθούν οι εκπαιδευτικοί στην τηλεκπαίδευση, ανοίγοντας το δρόμο για την αξιοποίησή της από την Κεραμέως –“ήταν δίκαιο έγινε πράξη”– με τη γνωστή ντροπολογία.

Αυτό το “κουαρτέτο” έχει βάλει πλάτη και συνεχίζει να βάζει με την αφωνία του και την απραξία του, σχετικά με την εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευση. Τα κυβερνητικά σχέδια έχουν την συνυπογραφή τους. Είναι συνένοχοι στο έγκλημα:

• Ποιοι μαζικοί διορισμοί και μονιμοποίηση των αναπληρωτών, όταν υπάρχουν τα tablet, τα μικρόφωνα, οι κάμερες και τα webex, για τα νησιά, τα βουνά και τα ολιγομελή τμήματα.
• Κανείς αξιολογητής στην τάξη. Αστεία πράγματα. Εδώ έχουν καταγραφεί χιλιάδες βίντεο της σύγχρονης εκπαίδευσης και είναι φάτσα φόρα αλλά τόσα μαθήματα στην ασύγχρονη. Η αποδοχή του τηλε-επιθεωρητισμού ανοίγει τον δρόμο για τον ασφυκτικό έλεγχο των εκπαιδευτικών, την επιβολή της αξιολόγησης.
• Ποια αύξηση του διδακτικού και εργασιακού ωραρίου. Όλο το 24ωρο, Σαββατοκύριακα, Πάσχα, Πρωτομαγιά, σε άδεια… Η τηλ-εργασία σημαίνει διάλυση κάθε ωραρίου, πλήρη εντατικοποίηση της δουλειάς.
• Απεργία. Μαθητική αποχή, κατάληψη; Στο νομικό οπλοστάσιο της καταστολής τους,  προστίθεται  ακόμα ένα όπλο στα χέρια του συστήματος. Η παράκαμψή τους εξ’ αποστάσεως. Και δεν κινδυνολογούμε, έχουν συμβεί.
• Η μετατροπής της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας σε παροχή υπηρεσίας. Από καθολικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση.

Κάτω από αυτές τις επιδιώξεις, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕξαπάτησης επανέρχονται για να νομιμοποιήσουν την μόνιμη θεσμοθέτηση της εξ αποστάσεως. Δημοσιογράφοι ρωτούν τι μέτρα θα παρθούν ενάντια σε όσους εκπαιδευτικούς «έμειναν πίσω» και άλλοι «κριτικάρουν» την κυβέρνηση που δεν έκανε το webex υποχρεωτικό!

Όχι στην “εκπαίδευση” χωρίς σχολεία – Όχι σε δουλειά, σπουδές,  χωρίς δικαιώματα.

                 Οι Αγωνιστικες κινησεις εκπαιδευτικων μ’ αυτή τη κατεύθυνση προσπαθούν και επιμένουν να σπάσουν το τείχος της σιωπής. Να αναδείξουν τα μεγάλα και αντιδραστικά κυβερνητικά σχέδια. Να τα κάνουν ορατά στους συναδέλφους, την ίδια στιγμή που το συνδικαλιστικό κουαρτέτο θέλει να τα καταστήσει αόρατα.

Να αναγνωρίσουμε σωστά την πραγματικότητα για να καταφέρουμε να την αλλάξουμε, να την ανατρέψουμε. Κόντρα στη δύναμη της συνήθειας και τους αρνητικούς συσχετισμούς. Κατανοώντας ότι είμαστε μπροστά σε κρίσιμες εξελίξεις που η ντροπολογία και το νομοσχέδιο-ταξικό σφαγείο, συνθέτουν όχι απλά μια επιδείνωση των όρων σπουδών και δουλειάς, αλλά τη δημιουργία ενός αλλου τοπίου, όπου αυτά τα δικαιώματα -στις σπουδές και τη δουλειά- επιδιώκεται να συντριβούν από το σύστημα και την κυβέρνησή του, με την ανοχή της αντιπολίτευσης και τη βοήθεια των συνδικαλιστικών παραρτημάτων τους.

Είναι ξεκάθαρο ότι απέναντι σ’ αυτό το μεγαλο – αντιδραστικο ξερίζωμα δικαιωμάτων, στη μαυρίλα που έρχεται να σκεπάσει τα σχολεία μας, αντιστοιχεί ένας μεγαλος αγωνας. Ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτό που προτείνεται από τη συνδικαλιστική ηγεσία. Δηλαδή να μη δοθεί η μάχη. Συνάντηση και διάλογος με την υπουργό, τον πρωθυπουργό(πρόταση του ΠΑΜΕ!!!), απεύθυνση στην ΑΠΔΠΧ, προσφυγή στα δικαστήρια, στην …Ευρώπη. Δεν περιγράφουμε άλλο! Τους ταράξαμε στη νομιμότητα. Βέβαια δε λείπει απ’ όλη αυτή τη διαχείριση της ήττας και του συμβιβασμού, η διαφυγή μέσω των Συλλόγων Διδασκόντων και των πρακτικών μη υλοποίησης μόνο της ζωντανής αναμετάδοσης.

Απ’ τη μεριά μας να ξαναεπισημάνουμε τα εξής:  Ο χώρος που εκφράζονται οι εργαζόμενοι είναι οι γενικές συνελεύσεις των σωματείων. Αυτές που η ΟΛΜΕ τις καθυστέρησε όσο μπορούσε και η ΔΟΕ αρνείται να προκηρύξει. Οι σύλλογοι διδασκόντων αποτελούν διοικητική δομή, όπου μπορεί το κράτος με μια σειρά μεθοδεύσεις και απειλές (τόσο κεντρικά όσο και μέσω των διευθυντών σχολείων) να υφαρπάξει επιθυμητές αποφάσεις καθώς βρίσκεται στην “έδρα” του. Η κυβέρνηση δε θα κάνει πίσω ακόμα και αν oι σύλλογοι διδασκόντων αποφασίσουν ότι δεν υλοποιούν το “live streaming”. Η Κεραμέως σ’ αυτή τη φάση με το γνωστό “δύναται” ψάχνει πρόθυμους ή τρομοκρατημένους από τις απειλές διευθυντών, συντονιστών κλπ. Και πρέπει είναι σαφές ότι σε επόμενη φάση θα παρακάμψει το “προαιρετικό” εφαρμόζοντας την πρακτική του “εντέλλεσθε”. Το ολοι για ολους μόνο στα σωματεία μπορεί να βρει υπόσταση και όχι στην απομόνωση στη σχολική μονάδα.

Όσο για την “απεργια-αποχη” που κρατά από την κόντρα ενάντια στην αξιολόγηση. Από τη μεριά μας πάντα τονίζαμε ότι οι κινήσεις αυτές έχουν αξία ώστε να κερδίσει το κίνημα χρόνο, για να προσπαθήσει να συγκροτήσει καλύτερα τις αντιστάσεις του, την πάλη για την ανατροπή της ντροπολογίας και την απόσυρση του νομοσχεδίου. Οχι για να την υποκαταστησει. “Καλή και άγια” η ανυπακοή, αλλά έχει στενά και προσωρινά όρια. Τέλος δεν θέλουμε να συμβάλουμε στο να χάνουν οι έννοιες το νόημα τους. Άλλο η η αποχή, άλλο η απεργία. Απέχουμε  και αν επιβληθεί “εντέλλεσθε” το σωματείο κηρύσσει στάση εργασίας.

Με βάση τα παραπάνω θεωρούμε ότι η συζήτηση που πρέπει να γίνει είναι όχι ο καλλωπισμός της κυβερνητικής πολιτικής αλλά πώς θα συγκροτηθούν οι αγώνες του κινήματος για τη συνολική ανατροπή της ντροπολογίας και την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Αυτό το καθήκον δεν θέλουν και δεν μπορούν να το αναλάβουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Απαιτείται να το αναλάβουν οι εκπαιδευτικοί μαζικοποιώντας τις Γενικές Συνελεύσεις, συγκροτώντας Επιτροπές Αγώνα σε κάθε σωματείο. Συντονίζοντας τον αγώνα μας με γονείς, μαθητές φοιτητές, όλο το λαό. Οργανώνοντας συλλαλητήριο στην Καρδίτσα.

Προετοιμάζοντας ένα μεγάλο απεργιακό αγώνα. Πρώτο βήμα άμεσα -χθες, με απεργιακή κινητοποίηση να κλείσουν τα σχολεία και να γεμίσουν οι δρόμοι. Αποφασίζοντας τα επόμενα βήματα  σε νέο κύκλο Γενικών Συνελεύσεων.

Ακούγεται δύσκολο… Είναι δύσκολο. Αλλά είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος.
Γιατί όλα είναι συσχετισμός δύναμης.

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιστορικής σημασίας προσπάθεια του κεφαλαίου και του πολιτικού συστήματος να αξιοποιήσουν μια ακόμη καταστροφή προς όφελός τους. Η πανδημία του κορονοϊού αξιοποιείται ήδη από το σύστημα σαν τη «μεγάλη ευκαιρία» για να επιβληθούν όσα για χρόνια επιθυμούσε ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Μια «ευκαιρία» για να ανατινάξουν τα όποια εργασιακά δικαιώματα είχαν απομένει, να διαλύσουν εργασιακά ωράρια, αμοιβές, άδειες κ.λπ. και να επιβάλουν σχέσεις εργασίας όπου θα κυριαρχούν απόλυτα τα κάθε είδους αφεντικά.

            Στο ίδιο αντιδραστικό πεδίο εξελίσσεται και η επίθεση σε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης. Εν μέσω πανδημίας, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας και η κυβέρνηση της ΝΔ άρπαξαν την «ευκαιρία», αξιοποιώντας ταυτόχρονα και όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που είχαν διαμορφώσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι

Οι εξελίξεις είναι κρίσιμες. Το πλαίσιο μέτρων που πολυβολεί τους χώρους της εκπαίδευσης το τελευταίο δίμηνο, φέρνει αποφασιστικές αντιδραστικές ανατροπές που ξεπερνούν κατά πολύ ένα στενό εκπαιδευτικό ενδιαφέρον. Είναι μέτρα που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως μια απλή «επιδείνωση» των όρων σπουδών και δουλειάς, αλλά μόνο ως δημιουργία ενός ΑΛΛΟΥ τοπίου, όπου αυτά τα δικαιώματα -στις σπουδές και τη δουλειά- επιδιώκεται να συντριβούν από το σύστημα και την κυβέρνησή του (με την ανοχή της αντιπολίτευσης και τη στήριξη των συνδικαλιστικών ηγεσιών).

Οικοδομείται ένα σχολείο για λίγους κι εκλεκτούς με πολλαπλούς εξεταστικούς φραγμούς με αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών ώστε να γίνουμε αποτελεσματικοί «μπαμπούλες» των μαθητών. Σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου, αλλαγές στο δημοτικό, αύξηση ορίου (από 22 σε 26) και ελάχιστου μαθητών για σχηματισμό τμήματος, αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων στο γυμνάσιο, τράπεζα θεμάτων στο λύκειο, άνοιγμα του δρόμου για πολλαπλές βάσεις εισαγωγής για πρόσβαση στην τριτοβάθμια, εμπέδωση της πειθάρχησης στη σχολική ζωή, μαζικό κλείσιμο ΕΠΑΛ μέσω ηλικιακού ορίου.

Αυτή η νέα πραγματικότητα συνοδεύεται από την εικονική δημιουργία μιας εκπαίδευσης χωρίς σχολεία, χωρίς συγκεκριμένο αριθμό εκπαιδευτικών, χωρίς σαφή ανάγκη κτηριακών υποδομών, με όρια μαθητών στην τάξη που διευρύνονται από τον νόμο, αλλά δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία, μιας και ο εκπαιδευτικός του γειτονικού νησιού θα μπορεί να στήσει εικονικές τάξεις.

Αυτή η νέα πραγματικότητα με τις κάμερες στο σπίτι ή στην τάξη συνοδεύεται από μια φασίζουσα λογική ελέγχου, με τελικό στόχο τη συντριβή κάθε ελευθερίας σκέψης μέσα στην σχολική τάξη. Παρακάμπτει, χωρίς καν να το νομοθετεί, τις μαθητικές αποχές και καταλήψεις, τις απεργίες των καθηγητών, τις απεργίες των ΜΜΜ.

Αυτή η «νέα» πραγματικότητα είναι πολύ παλιά! ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ!

Ως εκπαιδευτικοί, ήρθε η ώρα να αρνηθούμε τους εκβιασμούς της κυβέρνησης και να ξεπεράσουμε τη σύγχυση, την αδράνεια και την πολιτική ήττας των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ως εκπαιδευτικοί, τώρα και στον αγώνα είναι η ώρα να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας. ΤΩΡΑ και στον αγώνα ήρθε η ώρα να δείξουμε την πραγματική μας αλληλεγγύη στους μαθητές μας και στους γονείς τους.

Αμέσως, σήμερα, αύριο, πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικοί, όλοι οι γονείς, όλοι οι μαθητές, όλοι οι φοιτητές να ενημερώσουν τους διπλανούς τους για το τι συμβαίνει.

• Να αρνηθούμε τα παζάρια που στήνονται από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και την κυβέρνηση γύρω από υποχωρήσεις ή «υποχωρήσεις» σε πλευρές της επίθεσης.
• Να γεμίσουν οι δρόμοι.
• Να γίνουν μαζικές συνελεύσεις.
• Να οργανωθούν απεργίες.
• Να φτιαχτούν επιτροπές αγώνα.

Αποφασίζουμε:

• Αμεσα κήρυξη απεργίας με τους παραπάνω στόχους. Νέες γενικές συνελεύσεις αμέσως μετά.
• Καλούμε τους συναδέλφους σε παύση κάθε τηλε-«εκπαίδευσης». Δε νομιμοποιούμε την τροπολογία που την μονιμοποιεί – δε νομιμοποιούμε το υβρίδιο πραγματικού σχολείου – εικονικού ψευτο-σχολείου
• Οργανώνουμε τοπική κινητοποίηση την τρέχουσα βδομάδα μαζί με τους συναδέλφους στην Α/θμια, μαθητές και γονείς
• (σε περίπτωση μαζικής συνέλευσης) δημιουργείται ανοιχτή επιτροπή αγώνα, η οποία προπαγανδίζει τις κινητοποιήσεις και λογοδοτεί στη γενική συνέλευση

Δωρεάν δημόσια παιδεία για όλα τα παιδιά, δουλειά και ζωή με δικαιώματα και ελευθερίες για όλους.

Την Παρασκευή 15/5 πήρε ΦΕΚ η (ν)τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας που θεσμοθετεί, νομιμοποιεί και καθιερώνει την τηλεργασία-ψευτοεκπαίδευση με κορυφή του παγόβουνου, τη ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος μέσω της γνωστής πλατφόρμας webex. Προβλέπεται μάλιστα η σύγχρονη ψευτοεκπαίδευση να ισχύσει και για τα σχολεία που τελούν υπό αναστολή, δηλαδή αφορά στο σύνολο της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Η υπουργική απόφαση αποκαλύπτει ολοκληρωτικά ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλλει την τηλε-ψευτοεκπαίδευση ως κανονική διαδικασία για κάθε έκτακτο και απρόβλεπτο γεγονός…

Τώρα καταλαβαίνουμε τι εννοούσαν οι εκπρόσωποι του Υπουργείου ότι η κρίση θα αποτελέσει ευκαιρία. Ευκαιρία γι αυτούς για να προχωρούν οι στοχεύσεις τους. Η μεθόδευσή τους καλά μελετημένη. Διαρροές για κάμερες στα σχολεία, αλλά η τροπολογία περιλαμβάνει το webex. Προσπαθεί να εγκλωβίσει τους εκπαιδευτικούς στη λογική ότι είναι άλλο πράγμα η τηλεκπαίδευση από τη ζωντανή αναμετάδοση.

Από τη μεριά μας επιμένουμε η ουσία είναι ίδια. Στα webex και στα eclass όλα, επίσης, είναι υπό παρακολούθηση και έλεγχο. Οι κάμερες δεν είναι στην τάξη αλλά είναι στα σπίτια των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Καταλαβαίνουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που κάτω από έναν συνδυασμό παραγόντων (διάθεση κοινωνικής προσφοράς και αποπροσανατολισμός από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες) μπήκαν στις πλατφόρμες του υπουργείου. Αποδεικνύεται τώρα περίτρανα ότι κανένα φιλότιμο (όταν δεν συνοδεύεται από συλλογική αντίσταση) δεν εκτιμάει ο αντίπαλος. Αλλά το χρησιμοποιεί για να κλιμακώσει την επίθεσή του.

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι

Δίπλα στο “Μεγάλο Αδελφό” -που γίνεται ορατός απ’ όλους τους συναδέλφους- εξυφαίνεται ένα ΜΕΓΑΛΟ και ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ σχέδιο κατασκευής και επιβολής ενός “άυλου” σχολείου. Χωρίς εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες για τους εκπαιδευτικούς. Με  νέα ταξικά φράγματα-χάσματα στο δικαίωμα των μαθητών μας στις σπουδές. Αυτό το σχέδιο δεν πρέπει να μείνει αόρατο. Αλλά είναι ανάγκη η δίκαιη αγανάκτηση της συντριπτικής πλειονότητας των εκπαιδευτικών για τη ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος να εκφραστεί με αγώνες ενάντια στη συνολική ανατροπή της τροπολογίας, για να μην περάσει η καθιέρωση της εξ-αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης.

Είναι ξεκάθαρο ότι η εξ αποστάσεως “εκπαίδευση” :

• Καταργεί τη ζωντανή φυσική διάδραση και σχέση εκπαιδευτικών μαθητών και ουσιαστικά δεν είναι εκπαίδευση.
• Νομιμοποιεί την πολιτική της αδιοριστίας.
• Εντατικοποιεί τη δουλειά των εκπαιδευτικών και καταργεί δικαιώματα (διεύρυνση ωραρίου, τηλεργασία σε άδειες ).
• Εντείνει και διευρύνει  τις κοινωνικές ανισότητες , όπως αποδείχτηκε αυτό το διάστημα που πολλοί μαθητές για πολλούς λόγους δεν συμμετείχαν.
• Αποτελεί «υλικό» για αξιολόγηση, όλα «ανοικτά » και στη διάθεση Υπουργείου, στελεχών διευθυντών, συντονιστών, εσωτερικών και εξωτερικών αξιολογητών.

Αυτό το τηλε-πανηγύρι του Υπουργείου πρέπει να το σταματήσουμε, γιατί μόνο έτσι θα υπερασπιστούμε το συλλογικό δικαίωμα όλων των παιδιών στο σχολείο και στις σπουδές.

Η δήθεν κανονικότητα που θέλει η κυβέρνηση να εμφανίσει με το τυχοδιωκτικό άνοιγμα των σχολείων χωρίς τους απαραίτητους υγειονομικούς όρους εξυπηρετεί την προώθηση της επίθεσης της με το πολυνομοσχέδιο. Μ’ αυτό ετοιμάζει ένα σχολείο για λίγους κι εκλεκτούς με πολλαπλούς εξεταστικούς φραγμούς και αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών ώστε να γίνουμε αποτελεσματικοί «μπαμπούλες» των μαθητών.

Σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου, αλλαγές στο δημοτικό, αύξηση ορίου (από 22 σε 26) και ελάχιστου μαθητών για σχηματισμό τμήματος, αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων στο γυμνάσιο, τράπεζα θεμάτων στο λύκειο, άνοιγμα του δρόμου για πολλαπλές βάσεις εισαγωγής για πρόσβαση στην τριτοβάθμια, εμπέδωση της πειθάρχησης στη σχολική ζωή, μαζικό κλείσιμο ΕΠΑΛ μέσω ηλικιακού ορίου.

Δεν θα γίνουμε οι εκπαιδευτικοί οι νεροκουβαλητές στο μύλο της κυβέρνησης που με το πολυνομοσχέδιο –λαιμητόμο και την προσπάθεια της να προχωρήσει ψευτοεκπαίδευση-χωρίς σχολείο χτυπά αλύπητα μαθητές και εκπαιδευτικούς. Κυνικά μας καθιστά γρανάζια στην εφαρμογή της πολιτικής της κι αδιάντροπα επικαλείται το καλό των παιδιών.

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι

Απέναντι στην ομοβροντία της επίθεσης οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και η πλειοψηφία των παρατάξεων λειτουργεί υπονομευτικά. Καθυστέρησαν προκλητικά τη σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων –που οι Αγωνιστικές Κινήσεις ζητήσαμε επιτακτικά να γίνουν σε αύλειους χώρους—και η ΟΛΜΕ δίνει περιθώριο  10 ημερών για την πραγματοποίησή τους από 20-29 Μαΐου με Συνέλευση Προέδρων από 1-4 Ιουνίου. Έτσι ανέβαλαν και τη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Καρδίτσας που ήταν προγραμματισμένη για την Τρίτη 19/5 στο Εσπερινό Σχολείο.

Είναι σαφές ότι δεν θέλουν και προσπαθούν να υπονομεύσουν οποιαδήποτε δυναμική αντίδραση του κλάδου στην επίθεση. Βγαίνουν από την υποχρέωση με τη διοργάνωση συλλαλητηρίου και το κυριότερο αρχίζει να φαίνεται ότι θα καταφύγουν στα πρότυπα πρακτικά των Συλλόγων Διδασκόντων και τις νομικές προσφυγές μόνο για τη ζωντανή αναμετάδοση. Αυτές οι πρακτικές στρώνουν τον δρόμο στο υπουργείο για την εφαρμογή της πολιτικής του.

Την απάντηση πρέπει να τη δώσουμε εμείς, μόνο μέσα από τη μαζική παρουσία στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ. Οι Συνελεύσεις δεν είναι των συνδικαλιστών αλλά των εργαζόμενων εκπαιδευτικών.

Το αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο να αποσυρθεί -η τροπολογία της ντροπής να ανατραπεί.

Όχι στην «εκπαίδευση» χωρίς σχολεία – Όχι σε δουλειά, σπουδές χωρίς δικαιώματα.

Ολοι στο συλλαλητηριο την Τριτη 19/5 Κεντρικη Πλατεία 13μμ

• Αποφασίζουμε 24 ωρη απεργια και μετά νεος κυκλος γενικων συνελευσεων
• Κανένας εκπαιδευτικός στις πλατφόρμες της εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης του υπουργείου – καμία ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος. Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα της τηλε-εργασίας.
• Κάτω τα χέρια από τους μαθητές μας – κάτω τα χέρια από τους εκπαιδευτικούς – κάτω τα χέρια από τις ελευθερίες.

Ένα παλιό σύνθημα (έχει αποτυπωθεί και σε πανό της ΕΛΜΕ Καρδίτσας, αλλά έχει πολύ καιρό να “κυκλοφορήσει”) λέει: οταν το αδικο γινεται νομος η αντισταση ειναι καθηκον. Και τις μέρες αυτές -πρωτόγνωρες για όλους μας- το άδικο συνεχώς και αδιάκοπα νομοθετείται από την κυβέρνηση. Πραγματικός οδοστρωτήρας τόσο για το δικαίωμα στις σπουδές των μαθητών μας όσο και για τα εργασιακά μας δικαιώματα. Το πολυνομοσχέδιο που έφερε σαν το κλέφτη μέσα στην πανδημία ετοιμάζεται να το ψηφίσει στη Βουλή ενώ η τελευταία ντροπολογία της φέρνει κλιμακώνει την αντιδραστική της επίθεση.

Καθήκον μας να αντισταθουμε. Να σπάσουμε την καραντίνα της αδράνειας, της υποταγής, του “δε γίνεται τίποτα” καθώς γινονται πολλά και έρχονται κι άλλα και όλα εναντίον μας. Να κάνουμε το πρώτο αγωνιστικό βήμα μετά απο καιρό την Τετάρτη 13/5 συμμετέχοντας στην κινητοποίηση στην Κεντρική πλατεία στις 12.00μ.μ.

Η μάχη που πρέπει να δώσουμε με καθε τροπο και με καθε θυσια δεν αφορά στενά τον κλάδο. Αφορά όλους τους εργαζόμενους και τις συνθήκες δουλειάς τους. Αφορά το λαό και το δικαίωμα των παιδιών του στις σπουδές. Αφορά τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Μας γυρίζουν, εμάς και τα παιδιά, στα σχολεία χωρίς καμία υγειονομική διασφάλιση και, ταυτόχρονα, προωθούν ομοβροντία βαρβαρότητας. Γι αυτό το κάλεσμα αφορά γονείς μαθητές όλο το λαό.

                Για να συνεχίσουμε τον αγώνα και μπροστά στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ την Τρίτη 19/5 στις 8μμ στην αυλή του Εσπερινού Σχολείου, πρέπει να ξεκαθαριστούν μερικά πράγματα. Επειδή η μισή αλήθεια που προβάλλουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι επικίνδυνη, σημειώνουμε ότι η πρόσφατη τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας στην πραγματικότητα θεσμοθετεί δύο πράγματα:

Α. Την εξ αποστάσεως  ψευτο-εκπαίδευση («κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης»!) για κάθε περίπτωση που οι μαθητές «δεν δύνανται να παρακολουθήσουν δια ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία» και

Β. Τη ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος  σε περίπτωση επιδημικών νόσων.

1. Είμαστε μπροστά σε κάτι «μεγάλο» που αφορά συνολικά τον κόσμο της εργασίας και που αποτελεί όνειρο του κεφαλαίου εδώ και δεκαετίες. Η τηλε-εργασία που θα θεσμοθετηθεί συνολικά, όπως λέει η κυβέρνηση, σημαίνει μια σειρά ανατροπές στις εργασιακές συνθήκες. Τα ωράρια χάνονται, οι άδειες συνοδεύονται από δουλειά, ο έλεγχος είναι δεδομένος. Ταυτόχρονα πλησιάζουν και όλα τα «τηλε» που στόχο θα έχουν να συντρίψουν τη δυνατότητα συλλογικής συζήτησης και δράσης (τηλε-συνελεύσεις, τηλε-ψηφοφορίες σε σωματεία κλπ.)
2. Στο χώρο της εκπαίδευσης η τροπολογία (και όλα τα «τηλε» που έρχονται) σημαίνουν μερικά πολύ σοβαρά πράγματα. Η εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» και η ζωντανή αναμετάδοση φέρνουν:

Α. Την εικονική δημιουργία μιας εκπαίδευσης χωρίς σχολεία, χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς ανάγκη κτιριακών υποδομών, με όρια μαθητών στην τάξη που δεν έχουν καμία σημασία, με νομιμοποιημένη την αδιοριστία.

Β. Μια φασίζουσα λογική ελέγχου, με τελικό στόχο τη συντριβή κάθε ελευθερίας σκέψης μέσα στο σχολείο. Παρακάμπτει χωρίς καν να το νομοθετεί τις μαθητικές αποχές και καταλήψεις, τις απεργίες των καθηγητών, τις απεργίες των ΜΜΜ.

3. Μήπως «άλλο εξ αποστάσεως εκπαίδευση και άλλο κάμερες στην τάξη»; Οι κάμερες στην τάξη, πράγματι, χτυπάνε δικαιολογημένα μια ευαίσθητη χορδή που σχετίζεται με το απόρρητο των σχέσεων που διαμορφώνονται σε μια σχολική τάξη και αποτελούν μια νέα αντιδραστική κλιμάκωση της επίθεσης. Όμως η ουσία είναι ίδια. Στα webex και στα eclass όλα, επίσης, είναι υπό παρακολούθηση και έλεγχο. Οι κάμερες δεν είναι στην τάξη αλλά είναι στα σπίτια των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Καταλαβαίνουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που κάτω από έναν συνδυασμό παραγόντων (διάθεση κοινωνικής προσφοράς και αποπροσανατολισμός από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες) μπήκαν στις πλατφόρμες του υπουργείου. Αποδεικνύεται τώρα περίτρανα ότι κανένα φιλότιμο (όταν δεν συνοδεύεται από συλλογική αντίσταση) δεν εκτιμάει ο αντίπαλος. Αλλά το χρησιμοποιεί για να κλιμακώσει την επίθεσή του.
4. Αν είναι έτσι τα πράγματα για τους συναδέλφους, δεν είναι καθόλου έτσι για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ-ΠΑΜΕ-ΠΕΚ/ΔΗΣΥ, με μια αξιοθαύμαστη ομοψυχία και με πλήρη συναίσθηση του εγκλήματος που διαπράττουν, έριξαν νερό στο μύλο των πλατφορμών του υπουργείου με αποτέλεσμα να αποθρασύνουν την κυβερνητική επίθεση. Τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο ήλιος ανατέλλει από τη δύση και ότι «άλλο εξ αποστάσεως και άλλο ζωντανή αναμετάδοση». Τα δάκρυα της υποταγής, όμως, είναι κροκοδείλια. Αυτοί που ζητούσαν «tablet για όλους για να δουλέψει σωστά τη τηλε-εκπαίδευση», τώρα τι θα ζητήσουν; Κάμερες υψηλής ανάλυσης; Επίδομα καλλωπισμού, μιας που θα βγαίνουμε στο… γυαλί;
5. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι και η στάση τους για την τροπολογία. ΟΛΟΙ τους αναδεικνύουν μόνο την αντίθεση στη ζωντανή αναμετάδοση αλλά αποδέχονται όλη τη θεσμοθέτηση της εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης και της τηλε-εργασίας. Στην ουσία ζητάνε βελτίωση της τροπολογίας και όχι ανατροπή της! Αποδέχονται τη δημιουργία μιας εκπαίδευσης χωρίς σχολεία, γίνονται συνυπεύθυνοι στην πολιτική της αδιοριστίας, του ασφυκτικού κυβερνητικού ελέγχου, της αξιολόγησης και της συντριβής των δικαιωμάτων στις σπουδές, στις δημοκρατικές-συνδικαλιστικές ελευθερίες και στην ανθρώπινη δουλειά. Τέλος για τον ισχυρισμό τους για το «τεχνικά ανέφικτο» του live-streaming, οι χορηγοί και οι «δωρεές» τους είναι καθ΄οδόν.
6. Ας θυμίσουμε την αλληλουχία των γεγονότων τους τελευταίους δύο μήνες: Κλείσιμο σχολείων γιατί «η νεολαία είναι υγειονομική βόμβα» – πλατφόρμες εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης «μόνο για να διατηρείται μια επαφή αυτές τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας» – «πιθανή χρησιμοποίησή της για να προχωρήσει η ύλη μόνο αν γίνει και δια ζώσης» – άνοιγμα σχολείων (χωρίς κανέναν πραγματικό υγειονομικό όρο) γιατί «η νεολαία είναι υγειονομικά ακίνδυνη» – θεσμοθέτηση της εξ αποστάσεως για ΚΑΘΕ ΛΟΓΟ και ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία – θεσμοθέτηση της ζωντανής αναμετάδοσης – ταυτόχρονη προώθηση του πιο αντιδραστικού εκπαιδευτικού νομοσχεδίου των τελευταίων δεκαετιών. Τι έδωσε, άραγε τον αέρα στην κυβέρνηση για τέτοια επέλαση με αστρονομική ταχύτητα; Για μας είναι καθαρό: Τον αέρα τον έδωσε η υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία σε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, η οποία έγινε dealer της τηλε-εκπαίδευσης, η οποία ακόμα και τη στάση εργασίας για την τυχοδιωκτική και επικίνδυνη επιλογή της κυβέρνησης να ανοίξει τυφλά τα σχολεία, την υπονόμευσε ανοιχτά (ενώ κάποιοι ως πολύ «καλά παιδιά» κατήγγειλαν και την ΟΛΜΕ για τη στάση εργασίας)! Η οποία ηγεσία αρνήθηκε την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων γιατί «δεν θα είχαν επιτυχία»!
7. Ως Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κρατήσαμε από την αρχή μια καθαρή στάση για το ζήτημα. Αναδείξαμε κόντρα στην κυβέρνηση, στα παπαγαλάκια της και στο μπλοκ των ηγεσιών στις ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, τον επικίνδυνο δρόμο που ανοίγει η νομιμοποίηση της εξ αποστάσεως ψευτο-εκπαίδευσης, καλέσαμε τους συναδέλφους να μείνουν δίπλα στα παιδιά με κάθε τρόπο αλλά ΕΞΩ από τις υπουργικές ψηφιακές πλατφόρμες. Αυτός ήταν και ο λόγος που υψηλά συστημικά ΜΜΕξαπάτησης λύσσαξαν εναντίον μας.
8. Ας το έχουμε όλοι σίγουρο. Αν αναπτυχθεί ένας αγώνας του λαού ή των εκπαιδευτικών κόντρα στη βάρβαρη πολιτική του συστήματος, θα έχουμε πολλούς μηχανισμούς εναντίον μας. Μην περιμένει κανείς συμπάθεια από τα ΜΜΕξαπάτησης. Οσο μεγαλύτερη είναι η λύσσα τους εναντίον μας, τόσο καλύτερα θα σημαίνει ότι πάμε. Γιατί τα «καλά παιδιά» πάνε στην κόλαση του μαύρου μέλλοντος που μας ετοιμάζει το σύστημα.

Συμμετέχουμε στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ την Τρίτη 19/5 στις 8μμ στην αυλή του Εσπερινού Σχολείου

• Καταγγέλλουμε τον κυβερνητικό τυχοδιωκτισμό να ανοίξει τα σχολεία χωρίς να υπάρχει κανένας υγειονομικός όρος. Γενναία μείωση της ύλης, γενναία αύξηση των εισακτέων.
• Κανένας εκπαιδευτικός στις πλατφόρμες της εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης του υπουργείου – καμία ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος. Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα της τηλε-εργασίας.
• Κάτω τα χέρια από τους μαθητές μας – κάτω τα χέρια από τους εκπαιδευτικούς – κάτω τα χέρια από τις ελευθερίες.

Όχι στην «εκπαίδευση» χωρίς σχολεία – όχι σε σπουδές, δουλειά χωρίς δικαιώματα!

Σε μια νέα κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των μαθητών και των εκπαιδευτικών προχώρησε η  Κυβέρνηση αιφνιδιαστικά και μες στην νύχτα,  με την κατάθεση  και τελικά ψήφιση (ν)τροπολογίας σε νομοσχέδιο του Υπουργείου  Μεταναστευτικής  και Ασύλου(!).

Με την ντροπολογία αυτή:

Α. Θεσμοθετεί και τυπικά την εξ αποστάσεως  σύγχρονη «εκπαίδευση» σε κάθε περίπτωση αναστολής λειτουργίας εκπαιδευτικών δομών για έκτακτους λόγους .

Β. Προβλέπει τη ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος  σε περίπτωση επιδημικών νόσων.

Είναι κοινός τόπος ότι:

– η εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» καταργεί τη ζωντανή φυσική διάδραση και σχέση εκπαιδευτικών μαθητών και ουσιαστικά δεν είναι εκπαίδευση.

– νομιμοποιεί την πολιτική της αδιοριστίας

– εντατικοποιεί τη δουλειά των εκπαιδευτικών και καταργεί δικαιώματα (διεύρυνση ωραρίου, τηλεργασία σε άδειες).

– εντείνει και διευρύνει  τις κοινωνικές ανισότητες, όπως αποδείχτηκε αυτό το διάστημα που πολλοί μαθητές για πολλούς λόγους δεν συμμετείχαν.

– αποτελεί «υλικό» για αξιολόγηση, όλα «ανοικτά» και στη διάθεση Υπουργείου, στελεχών διευθυντών, συντονιστών, εσωτερικών και εξωτερικών αξιολογητών.

Κι ενώ ο Πρωθυπουργός και κυβερνητικά στελέχη, -για την προβολή της δήθεν κανονικότητας και την επανεκκίνηση της οικονομίας- δήλωναν πρόσφατα ότι τα κλειστά σχολεία εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες και ότι πρέπει να ανοίξουν καθιστώντας τα πραγματικές υγειονομικές βόμβες για δεκάδες χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς, τώρα θεσμοθετούν  αυτή την ταξική πολιτική.

Είναι φανερό ότι την τροπολογία αυτή δεν την ψήφισαν γιατί νοιάζονται για τα παιδιά ή γιατί πολύ περισσότερο προστατεύουν τους εκπαιδευτικούς από τον κοινωνικό αυτοματισμό. Και η «προαιρετικότητα» της τηλεκπαίδευσης το προηγούμενο δίμηνο με «πλατφόρμες» και καταγραφές -που θα χρησιμοποιηθούν στην αξιολόγηση-, άνοιξαν το δρόμο για να θεσμοθετήσουν και να μονιμοποιήσουν αυτή την αντιδραστική εξέλιξη για μαθητές κι εκπαιδευτικούς που μαζί με το πολυνομοσχέδιο λαιμητόμο, τσακίζει δικαιώματα νεολαίας κι εργαζομένων.

Η κυνικότητα της κυβέρνησης προχωρά ένα βήμα παραπέρα με την ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος  με φυσική παρουσία μαθητών για άλλους μαθητές που δεν θα έχουν φυσική παρουσία. Η ουσία είναι  ότι τόσο η σύγχρονη όσο και η ζωντανή αναμετάδοση όχι μόνο παραβιάζει προσωπικά δεδομένα εκπαιδευτικών και μαθητών, αλλά σημαίνει  την επιβολή ασφυκτικού ελέγχου, «φακελώματος» και αξιολόγησης  τους.  Ποιος μαθητής διασφαλίζεται και «προάγονται τα μορφωτικά του δικαιώματα» όταν η προφορική του επίδοση –η καταγεγραμμένη πλέον- θα πρέπει να συνάδει με τη γραπτή επίδοση και απ αυτή θα εξαρτάται και η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού;

Η πολιτική της Κυβέρνησης είναι φανερά ενάντια σε στοιχειώδη δικαιώματα μαθητών – εκπαιδευτικών. Η ΟΛΜΕ, οι κυρίαρχες παρατάξεις της  (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) αλλά και  το ΠΑΜΕ  πρόσφεραν κάθε βοήθεια στην Κυβέρνηση για να προωθήσει τα αντιδραστικά σχέδια της. Έβαλαν πλάτη στο στήσιμο της  τηλεκπαίδευσης.  Με τη συμμετοχή τους στις πλατφόρμες του Υπουργείου, τη νομιμοποίησαν. Ζητούσαν τάμπλετ για όλα τα παιδιά, σαν να είναι αυτό το μοναδικό πρόβλημα της τηλεκπαίδευσης. Υπονόμευσαν στα σωματεία με την όλη στάση τους τη συλλογική αντίσταση των εκπαιδευτικών στην εφαρμογή της μέσα από τις πλατφόρμες του Υπουργείου. Και τώρα απέναντι στην απαράδεκτη τροπολογία συνεχίζουν να διατυμπανίζουν αδιάντροπα ότι η εξ αποστάσεως δεν έχει καμία σχέση με τη ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος!

Αναλαμβάνουν λοιπόν την ευθύνη της νομιμοποίησης της τηλεργασίας στην εκπαίδευση και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Αποκρύπτουν ότι η αξιολογική καταγραφή και έκθεση μαθητών κι εκπαιδευτικών γίνεται και στο «τηλεμάθημα» και στο live streaming. (Τα λόγια καταγράφονται, όπως και η συμμετοχή ή μη των μαθητών και στα δύο. Στην τροπολογία  για τη ζωντανή αναμετάδοση προβλέπεται ότι η εικόνα δεν είναι απαραίτητη, αρκεί μόνο ο ήχος). Η πολιτική τους γύμνια και ο αποπροσανατολιστικός χαρακτήρας της τοποθέτησης τους είναι φανερός  και στο σήμερα. Αυτό που θέλουν είναι να διαλύσουν τη συλλογική στάση και τις μορφές αντίστασης των εργαζομένων, οι οποίες  μπορεί να εκφραστούν στις διαδικασίες βάσεις των Σωματείων. Γι αυτό και αρνούνται επίμονα τις Γενικές Συνελεύσεις των Σωματείων (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ) ή διολισθαίνουν στα ανοικτά ΔΣ (ΠΑΜΕ). 

• Το αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο να αποσυρθεί -η τροπολογία της ντροπής να ανατραπεί.
• Κανένας εκπαιδευτικός στις πλατφόρμες της εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευσης του υπουργείου – καμία ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος. Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα της τηλε-εργασίας.
• Κάτω τα χέρια από τους μαθητές μας – κάτω τα χέρια από τους εκπαιδευτικούς – κάτω τα χέρια από τις ελευθερίες.

Με μπόλικες αντιφάσεις, υποκρισία, κοροϊδία αλλά και στήσιμο αντιδραστικής επίθεσης συνοδεύτηκε η απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει «σταδιακά» τις σχολικές μονάδες της Β’ Βάθμιας εκπαίδευσης στις 11 (για την Γ λυκείου) και στις 18 Μάϊου (για τις υπόλοιπες τάξεις).

Η επιστήμη υπηρέτησε με τον τρόπο της την κυβερνητική πολιτική. Η ανάγκη για επανεκκίνηση της οικονομίας (τους) «μετάλλαξε» τις σχολικές μονάδες από «υγειονομικές βόμβες» στα πιο ασφαλή μέρη που μπορεί να συγχρωτιστεί κόσμος. «Οι μαθητές δεν μεταδίδουν πολύ την νόσο, αλλά την περνάνε και ελαφριά», μας ενημέρωσε ο Τσιόδρας στην εισήγησή του για το άνοιγμα των σχολείων. Βέβαια για να αποφύγει και τις ευθύνες τόνισε «δεν θέλουμε να πάθουν κάτι κακό τα παιδία, εμείς εισηγούμαστε, η κυβέρνηση αποφασίζει!». Τώρα νιώθουμε ασφαλείς!

Ενώ αποφασίζεται να ανοίξουν τα σχολεία με αυτήν την εισήγηση, η κυβέρνηση ενημερώνει τους γονείς ότι «μπορούν να μην στείλουν τα παιδιά στο σχολείο με υπεύθυνη δήλωση, αν υπάρχει άτομο ευπαθούς ομάδας στο σπίτι γιατί μπορεί να τους μεταδώσουν την νόσο!» Αυτήν που με την εισήγηση τους μας λένε ότι δεν την μεταδίδουν.

Παράλληλα τα σχολεία και όλες οι λειτουργίες τους μετατρέπονται σε μέρη προαιρετικής χρήσης των μέσων προστασίας που ισχύουν σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Η μάσκα (που κατέληξαν τελικά ότι είναι το κύριο όπλο μας απέναντι στον ιό) είναι υποχρεωτική στα ΜΜΜ αλλά όχι στα σχολικά λεωφορεία! Οι οδηγίες του ΕΟΔΥ που όριζαν «1 μαθητής ανά 7 τ.μ.» εξαφανίστηκαν (!) από τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας προς τα σχολεία για να προσαρμοστούν στις άθλιες κτιριακές εγκαταστάσεις που υπάρχουν. Μάλιστα ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ δήλωσε «δεν σημαίνει ότι με ένα κρούσμα θα κλείνουμε ένα ολόκληρο σχολείο», ενώ η Ζαχαράκη ενημερώνει ότι «υπάρχει δυνατότητα για επαναληπτικές εξετάσεις για παιδιά που θα νοσήσουν!». Και φυσικά καμία αναφορά σε ενδεχόμενο κίνδυνο που διατρέχουν οι εκπαιδευτικοί (μόνιμοι και αναπληρωτές) που βρίσκονται σε ευπαθείς ομάδες! Μόνο μια οδηγία ότι πρέπει να παρουσιαστούν ΑΜΕΣΑ στα σχολεία για να προετοιμάσουν το «μεγάλο άνοιγμα». Μάλλον για να συμβάλλουν στην απολύμανση των σχολείων και να στοιχίσουν σωστά τα θρανία. «Άντε γιατί πολύ καθίσατε»!

Μαζί με αυτό στήνεται, εφαρμόζεται και απογειώνεται το αντιδραστικό εργαλείο της τηλε-«εκπαίδευσης». Οι Αγωνιστικές Κινήσεις από την πρώτη στιγμή, κόντρα στο κλίμα προσπαθήσαμε να αναδείξουμε πώς δημιουργεί ταξικά χάσματα και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες στην εκπαίδευση για τους μαθητές, ενώ παράλληλα σημαίνει κατάργηση μιας σειράς δικαιωμάτων για τους εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση και το υπουργείο προσπάθησε να το αναδείξει σαν το μεγαλύτερο κατόρθωμά της που συμμετέχουν εκατοντάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί και μαθητές. Που είναι σαν να βρίσκεσαι στην φυσική τάξη.

Το αφήγημα αυτό όμως δεν ταιριάζει με την απόφαση για το άνοιγμα των σχολείων, έτσι ο υπουργός επικρατείας Γεραπετρίτης δηλώνει: «η επιστροφή στο καθεστώς της φυσικής εκπαίδευσης έχει να κάνει και με την ψυχική ισορροπία των παιδιών και με την κοινωνικότητά τους και με ένα καθεστώς ισότητας στη γνώση εν τέλει».

Έπειτα ήρθε ο κος Μητσοτάκης για να συμπληρώσει: «Τα κλειστά σχολεία επιτείνουν τις κοινωνικές ανισότητες. Τα παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ή που οι υπολογιστές τους δουλεύουν πολύ αργά. Τα παιδιά που μπορεί να έχουν προβλήματα ή εντάσεις στο σπίτι και τα οποία δεν έχουν δυνατότητα ή την υποστήριξη να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση. Τα παιδιά που πηγαίνουν σε κάποια δημόσια σχολεία, τα οποία ενδεχομένως να μην έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό είναι σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τα παιδιά που πηγαίνουν στα ιδιωτικά σχολεία»

Και αφού η κυβέρνηση «αποκάλυψε» την ταξικότητα της πολιτικής της, η Κεραμέως έρχεται να εξελίξει την τηλεκπαίδευση και με προφορική εντολή  ζητάει να γίνει «ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος για τους μαθητές που θα λείπουν». Πρόκειται για μια αντιδραστική βόμβα που εκτός από την καταπάτηση ατομικών και προσωπικών δικαιωμάτων μαθητών και εκπαιδευτικών, προχωράει σε μια διαρκή αξιολόγηση, έλεγχο του εργασιακού χώρου και προχώρημα της ύλης μέσω τηλεκπαίδευσης. Σύσσωμοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αντιδράσουμε σε αυτήν την μεθόδευση. Κανενας εκπαιδευτικος στην ταξη με ζωντανη αναμεταδοση!

Η κυβέρνηση και το υπουργείο εντάσσουν αυτήν την κίνηση σε ένα αφήγημα επιστροφής στην κανονικότητα. Παράλληλα διώχνουν κάθε ευθύνη από πάνω τους και να αναγάγουν όλα στην «ατομική υπεύθυνη στάση του καθένα» Η πραγματικότητά τους, επιβάλλει την επαναλειτουργία των σχολείων χωρίς  την διασφάλιση επι της ουσίας κανενός όρου υγιεινής και προστασίας. Δεν έρχεται να απαντήσει σε καμία πραγματικά παιδαγωγική ή εκπαιδευτική ανάγκη η επιστροφή (με τον κίνδυνο της διασποράς) των μαθητών για 3 βδομάδες στα σχολεία. Παρά μόνο το αφήγημα της κυβέρνησης ότι πάμε καλά και όλα ξαναδουλεύουν. Αφήγημα στο οποίο αρχίζει σιγά σιγά να εντάσσεται και η -απαραίτητη πλέον- «σταδιακή ανοσία της αγέλης».

Είναι ξεκάθαρο. Οι πολιτικοί όροι είναι ότι η κυβέρνηση παίζει μπάλα μόνη της. Ενώ, από υγειονομική άποψη, δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι όροι και οι προϋποθέσεις που να διασφαλίζουν την προστασία της υγείας μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών με το άνοιγμα των σχολείων. Το ζήτημα είναι ότι αυτοί οι όροι δεν μπορούν να ικανοποιηθούν στο άμεσο αυτό διάστημα. Οι αίθουσες, το πλήθος των εκπαιδευτικών σε ευάλωτες ηλικίες, οι ελλείψεις Μέσων Ατομικής Προστασίας, η έλλειψη δυνατότητας λειτουργίας μικρών τμημάτων με βάση την αδιοριστία (και πολλές ακόμα) είναι συνθήκες που ΔΕΝ μπορούν να ανατραπούν σε λίγες μέρες. Γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές πρέπει να διεκδικήσουν να μην προχωρήσει άλλο η ύλη και να προαχθούν και να απολυθούν όλοι οι μαθητές.

Αντίστοιχα πρέπει να απαιτηθεί και για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ούτε η Γ’ Λυκείου πρέπει να επιστρέψει. Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση νέα μείωση της ύλης και γενναία αύξηση των εισακτέων σε ΟΛΕΣ τις σχολές. Θυμίζουμε ότι τέτοια ειδικά μέτρα έχουν παρθεί στο παρελθόν σε περιοχές με έκτακτες καταστάσεις (Μάνδρα, σεισμός σε Κεφαλονιά, Καλαμάτα). Επισημαίνουμε ότι, στην περίπτωση που προκύψουν άσχημες υγειονομικά εξελίξεις θα πρέπει να απαιτήσουμε να ματαιωθούν οι Πανελλαδικές εξετάσεις και να διεκδικηθεί η εισαγωγή των υποψηφίων στις σχολές της προτίμησής τους χωρίς εξετάσεις.

Η κατάσταση αυτή, λαμβάνοντας υπόψη και το νομοσχέδιο λαιμητόμο για την παιδεία που κατέθεσε η Υπουργός μέσα στο Πάσχα, επιβάλλει το κάλεσμα Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων, σε ανοικτούς χώρους για να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για όλα αυτά. Μόνο η μαζική κινητοποίησή μας, σε συντονισμό με γονείς και μαθητές, μπορεί να διασφαλίσει την υγειονομική μας προστασία αλλά και τα δικαιώματα εκπαιδευτικών και μαθητών.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΟΛΜΕ-ΔΟΕ έχουν δείξει ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να υπηρετήσουν μια τέτοια κατεύθυνση. Η «σύσταση» στους εκπαιδευτικούς «να μην δεχτούν την ζωντανή αναμετάδοση», με κανένα κάλεσμα για ΓΣ στα σωματεία, παγώνει όποιες διαθέσεις για κινητοποιήσεις και θα οδηγήσει στην αποδοχή της κατάστασης. Παράλληλα, και σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΟΛΜΕ (4/05/2020), η μεταφορά της ευθύνης στους εκπαιδευτικούς (μέσω των συλλόγων Διδασκόντων) να αποφασίσουν για το αν πρέπει ή όχι να ανοίξουν τα σχολεία είναι απαράδεκτη και κινείται στην κατεύθυνση να κάνει τους εκπαιδευτικούς συνυπεύθυνους για ότι συμβεί -υγειονομικά και πολιτικά. Την στιγμή που όλες οι ευθύνες πρέπει να βαραίνουν την κυβέρνηση.

Μονόδρομος για άλλη μια φορά είναι η πραγματική μαζική κίνηση κόσμου ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης. Δεν περιμένουμε τίποτα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να συζητήσουμε και να προσπαθήσουμε να οργανώσουμε την δράση μας μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις. Να αξιοποιήσουμε την στάση εργασίας της Τετάρτης 6/05. Να γίνει 24ωρη απεργία με πρόσθετες στάσεις εργασίας από τις ΕΛΜΕ. Να διοργανωθούν κινητοποιήσεις σαν μια πρώτη προσπάθεια αντίδρασης στις κυβερνητικές επιδιώξεις. Για το άνοιγμα των σχολείων και για το νομοσχέδιο-σφαγείο δικαιωμάτων που στις 6/5 λήγει η διαβούλευσή του. Να παλέψουμε μαζί με γονείς και μαθητές ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης.

Ο Μάης του ’36, η εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή, αποτελούν σταθμούς αυτού του συνεχούς-διαχρονικού αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα.

Ήταν αυτές οι ιδέες, οι κινητήρες της νικηφόρας ταξικής πάλης τον προηγούμενο αιώνα που συγκρότησαν το σώμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο. Και ήταν η υποχώρησή τους που άνοιξε το δρόμο στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό να πάρουν τη ρεβάνς. Να εξαπολύσουν μια καταιγίδα αναχρονισμού, επιχειρώντας να επιβάλλουν μεσαίωνα εργασιακό, κοινωνικό, πολιτικό.

• Σήμερα παρά το καθεστώς εγκλεισμού, οι ιδέες αυτές πάλι δεν είναι, δεν μπορεί να είναι “ρούχα” για να τις πετάξουμε ή να τις βάλουμε στην καραντίνα. Ούτε να τις εξευτελίζουμε με δήθεν συμβολικές(;) ενέργειες.
• Σήμερα στον καιρό των (κορονο)ιών και των καπιταλιστικών τεράτων απαιτείται να εναντιωθούμε στην επιχείρηση του συστήματος να απαλλαγεί από τις ιδέες αυτές με κυβερνητικές παρεμβάσεις και απαγορεύσεις.
• Σήμερα οι εκπαιδευτικοί μπροστά στο κυβερνητικό νομοσχέδιο σφαγείο δικαιωμάτων, έχουν ένα λόγο παραπάνω να συμμετέχουν στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Υψώνοντας φωνή αντιστασης και διεκδικησης. Για να μην περάσει το νσχ λαιμητόμος. Παλεύοντας για δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά – για όλο το λαό μόνιμη εργασία.

          Η Εργατική Πρωτομαγιά αποτελεί οδηγό αγώνα, βήμα υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας στην εργασία, στις σπουδές, στην υγεία, στις ελευθερίες,
στη ζωή, χωρίς εκμετάλλευση και πολέμους.

Οι κινητοποιήσεις που έγιναν την Παρασκευή 24/4 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις αποτελούν ένα θετικό γεγονός. Οι εκατοντάδες άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν δημιούργησαν ένα δεδομένο, που στην πράξη ξεπέρασε τον τυπικό χαρακτήρα της «ολιγομελούς αντιπροσωπείας«, η οποία θα έδινε… «αποφασιστική απάντηση» (ναι, έτσι ακριβώς γραφόταν δίνοντας νέα διάσταση στη φράση «οι λέξεις χάνουν κάθε νόημα»)! Ξεπέρασε, επίσης, και το κακό και επικίνδυνο προηγούμενο που πήγε να κατοχυρωθεί σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, στις οποίες τα σωματεία μοίραζαν στους συμμετέχοντες «εξουσιοδοτήσεις συμμετοχής» (τις οποίες αποδεχόταν η αστυνομία)! Το γεγονός αποκτά μεγαλύτερη σημασία, με δεδομένα το κλείσιμο (στην Αθήνα) εκ μέρους της Αστυνομίας των σταθμών «Σύνταγμα» και «Ευαγγελισμός» του μετρό, το όργιο αστυνομικών ελέγχων στους ανθρώπους που κατευθύνονταν στο χώρο συγκέντρωσης αλλά και τις απανωτές απειλητικές ανακοινώσεις της αστυνομίας να διαλυθούν οι διαδηλωτές.

Η κυβέρνηση παίρνοντας χρυσό μετάλλιο στην ατιμία και στην… αντικοινωνική στάση εκμεταλλεύεται την καραντίνα, για να περάσει ένα νομοθετικό τερατούργημα ενάντια στο λαό, στα παιδιά του και στους εκπαιδευτικούς: Σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου, αλλαγές στο δημοτικό, αύξηση ορίου (από 22 σε 26) και ελάχιστου μαθητών για σχηματισμό τμήματος, αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων στο γυμνάσιο, τράπεζα θεμάτων στο λύκειο, άνοιγμα του δρόμου για πολλαπλές βάσεις εισαγωγής για πρόσβαση στην τριτοβάθμια, εμπέδωση της πειθάρχησης στη σχολική ζωή, μαζικό κλείσιμο ΕΠΑΛ μέσω ηλικιακού ορίου, αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών ώστε οι τελευταίοι να είναι αποτελεσματικοί «μπαμπούλες» των μαθητών.

Σημαντικό ρόλο στην αποθράσυνση της κυβέρνησης αποτέλεσε η στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Η άρνηση να καλέσουν στις κινητοποιήσεις της Παρασκευής ή το «κάλεσμα» με το χαρακτήρα της «ολιγομελούς αντιπροσωπείας» ήταν το επόμενο βήμα στην κατρακύλα υποταγής που επέδειξε η ηγεσία αυτή μέσω της νομιμοποίησης της λεγόμενης τηλε-«εκπαίδευσης» και του ανοίγματος του δρόμου –μέσω αυτής- σε μια σειρά αντιδραστικές βλέψεις του συστήματος. Βλέψεις που σχετίζονται με την πολιτική της διεύρυνσης των ανισοτήτων στις ευκαιρίες στις σπουδές, της αδιοριστίας, του χτυπήματος της συλλογικότητας και του συνδικαλισμού. Οσο κι αν ακούγεται σκληρό, η πικρή αλήθεια είναι, ότι η προώθηση του πολυνομοσχεδίου – λαιμητόμου έχει την… ευγενική χορηγία αυτής της συνδικαλιστικής ηγεσίας.

Το νομοσχέδιο, λοιπόν, αποτελεί λαιμητόμο για τα δικαιώματα στις σπουδές! Από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό μέχρι το Γυμνάσιο και το Λύκειο, το ίδιο κατάμαυρο νήμα συνδέει τις  κυβερνητικές εξαγγελίες. Φραγμοί παντού, κόφτες δικαιωμάτων, μέτρα αποκλεισμού μαζί με δημιουργία κλίματος αποθάρρυνσης για την πλειοψηφία των παιδιών του λαού. Το δικαίωμα στις δωρεάν σπουδές που ροκανίζεται χρόνια τώρα από όλες τις κυβερνήσεις βαδίζει προς συντριπτικό χτύπημα. Και ταυτόχρονα, πειθάρχηση, χειραγώγηση, κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων μέσω αξιολόγησης.

Μια παιδεία ταξική – για λίγους και εκλεκτούς.
Προσαρμοσμένη στον εργασιακό μεσαίωνα που επιχειρούν να επιβάλλουν. 

• Τα σωματεία των εκπαιδευτικών να διοργανώσουν Γενικές Συνελεύσεις και σε ανοιχτούς χώρους (προαύλια σχολείων) για να αποφασιστούν κινητοποιήσεις.
• Όχι συμβολικές κινήσεις – εκδηλώσεις. Αλλά ανοιχτές συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις με ασφάλεια και τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.
• Να αποφασιστεί ΑΠΟΧΗ από κάθε Τηλε-(εκπαίδευση, επιμόρφωση) του υπουργείου. Η στήριξη των μαθητών μας και των οικογενειών τους είναι ο κοινός αγώνας για να μη περάσει το νομοσχέδιο σφαγείο δικαιωμάτων.

Μαζί με γονείς και μαθητές να προστατεύσουμε το καθολικό δικαίωμα στις σπουδές.

Το πολυνομοσχέδιο να μην περάσει! Να διεκδικήσουμε για όλα τα παιδιά δωρεαν παιδεια -για όλο το λαό μονιμη εργασια

Το συνηθίζουν-ενδεικτικό του “ήθους”- τους οι εκάστοτε κρατούντες (παλιοί και νέοι) να φέρνουν προς ψήφιση νομοσχέδια σε περιόδους που τα σχολεία είναι κλειστά λόγω διακοπών. Από την αύξηση του ωραρίου το Πάσχα του 2013 και τις διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών το καλοκαίρι του ίδιου έτους επί Αρβανιτόπουλου, μέχρι το “Νέο Λύκειο” του Γαβρόγλου που πάλι Πάσχα ήταν όταν το έφερε για ψήφιση, ενώ το “προσοντολόγιο” απολύσεων του ίδιου ήταν Χριστούγεννα. Η Κεραμέως και η κυβέρνηση ΝΔ “αρίστευσε” σε ήθος , ξεπερνώντας τους όλους σε “αντικοινωνική στάση”.

            Με το λαό, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς σε καραντίνα επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τον ημιστρατιωτικό νόμο για να περάσει το πιο αντιλαϊκό δημιούργημα στο χώρο της εκπαίδευσης εδώ και δεκαετίες.

Το νομοσχέδιο που γνωστοποίησε σήμερα αποτελεί λαιμητόμο για τα δικαιώματα στις σπουδές! Από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό μέχρι το Γυμνάσιο και το Λύκειο, το ίδιο κατάμαυρο νήμα συνδέει τις  κυβερνητικές εξαγγελίες. Φραγμοί παντού, κόφτες δικαιωμάτων, μέτρα αποκλεισμού μαζί με δημιουργία κλίματος αποθάρρυνσης για την πλειοψηφία των παιδιών του λαού. Πειθάρχηση, χειραγώγηση, κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων μέσω αξιολόγησης.

Μια παιδεία ταξική – για λίγους και εκλεκτούς.
Προσαρμοσμένη στον εργασιακό μεσαίωνα που επιχειρούν να επιβάλλουν. 

• Τα σωματεία των εκπαιδευτικών να διοργανώσουν Γενικές Συνελεύσεις και σε ανοιχτούς χώρους (προαύλια σχολείων) για να αποφασιστούν κινητοποιήσεις.
• Όχι συμβολικές κινήσεις – εκδηλώσεις. Αλλά ανοιχτές συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις με ασφάλεια και τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.
• Να αποφασιστεί ΑΠΟΧΗ από κάθε Τηλε-(εκπαίδευση, επιμόρφωση) του υπουργείου. Η στήριξη των μαθητών μας και των οικογενειών τους είναι ο κοινός αγώνας για να μη περάσει το νομοσχέδιο σφαγείο δικαιωμάτων.

Μαζί με γονείς και μαθητές να προστατεύσουμε το καθολικό δικαίωμα στις σπουδές.

Να διεκδικήσουμε για όλα τα παιδιά δωρεαν παιδεια -για όλο το λαό μονιμη εργασια

Με αυτή τη λογική και σ’ αυτή την κατεύθυνση, πρέπει οι πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις να πραγματοποιηθούν αποτελώντας και βήμα καταγγελίας όλων των αντιδραστικών εξελίξεων σε εργασία και εκπαίδευση. Την 1η ΜΑΗ διαδηλώνουμε. επιμενουμε- διεκδικουμε τα δικαιώματά μας στη δουλειά, στην υγεία, στην παιδεία, στις δημοκρατικές ελευθερίες.